Το Καλό Παιδί!

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Μια φορά κι ένα καιρό ήρθε στη Λευκάδα από το Μεγανήσι ένα ορφανό παιδί με τη μητέρα και τον αδελφό του. Οι Λευκαδίτες έκαναν το πάν για να το αγκαλιάσουν και να του δείξουν υποστήριξη στο δύσκολο αγώνα της οικογένειάς του.

Το καλό παιδί, μετριότατο στα μαθήματα, κατάλαβε νωρίς ότι ο δρόμος της επιτυχίας περνάει μέσα από τις διάφορες διασυνδέσεις. Γρήγορα, λοιπόν, έγινε μέλος του ανερχόμενου τότε ΠΑΣΟΚ πλασάροντας τότε τον εαυτό του ως εκκολαπτόμενο σοσιαλιστή.

Δυστυχώς, οι πόρτες του Πανεπιστημίου βρέθηκαν κλειστές για το καλό παιδί , το οποίο δεν πέρασε τις εξετάσεις κι έμεινε μετέωρο προσπαθώντας να ανακαλύψει το επαγγελματικό του μέλλον. Τότε του ήρθε η φαεινή ιδέα να γίνει δημοσιογράφος, γιατί όχι άλλωστε; Δεν υπήρχε προαπαίτηση για πτυχίο ή για οποιοδήποτε άλλο προσόν. Ετσι, λοιπόν, με τις κατάλληλες διασυνδέσεις χώθηκε στα ΝΕΑ πατώντας πάνω στη γνωριμία με τον Λέοντα Καραπαναγιώτη , ο οποίος ήταν σύζυγος Βαλαωρίτου και βοήθησε πολλούς Λευκάδιους να προσληφθούν στην ναυαρχίδα του Λαμπράκη εκείνους τους λαμπρούς καιρούς του τέλους του 80.

Στα Νέα το καλό παιδί, έχοντας κατανοήσει πλήρως ότι η καριέρα γίνεται μόνο με διασυνδέσεις άρχισε να το πάιζει κολλητός του τάδε και του δείνα, φίλος της Παπανδρεϊκής σχολής, φίλος του ΓΑΠ και ούτω καθ’ εξής. Ετσι, παρά την αγραμματοσύνη του, ανέβαινε γοργά τα σκαλοπάτια της ανέλιξης στο σκληρό χώρο της ελληνικής δημοσιογραφίας.

Το καλό παιδί έκοβε κι έρραβε με τα γραπτά του πουλώντας αποκλειστικές ειδήσεις μέσα από το ΠΑΣΟΚ στην εφημερίδα του και εκδούλευση στο κόμμα μέσω των κειμένων του. Το σύστημα δούλευε καλά καθώς η αμφίδρομη πληροφόρηση κι ενίοτε παραπληροφόρηση ήταν αιτία της ανέλιξης και της πρόσληψής του στο ΜΕΓΑ, που μόλις είχε ανοίξει. Οι εκπομπές του ήταν άνευρες και αδιάφορες γι αυτό σύντομα είδε το δρόμο της εξόδου από την ιδιωτική τηλεόραση που δεν αντέχει τους μέτριους στο γυαλί της.

Το καλό παιδί είδε πως οι καταστάσεις άλλαζαν κι έτσι στις αρχές του 90 προσεταιρίσθηκε το Μητσοτακέικο, που ήταν τότε στην εξουσία. Δεν άργησε να γίνει κολλητός της Ντόρας Μπακογιάννη κι έτσι όταν εκείνη εκλέχθηκε δημαρχέσσα της Αθήνας, διόρισε το καλό παιδί στην ηγεσία του δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού 9.84.

Το καλό παιδί ένιωθε άβολα στη νέα καρέκλα, προπάντων όταν υφιστάμενοι του ήταν Λευκαδίτες δημοσιογράφοι , οι οποίοι γώριζαν το βίο και την πολιτεία του και προπάντων την ελλειπέστατη παιδεία του. Ετσι άρχισε τις προγραφές, αποκεφαλίζοντας του Λευκαδίτες δημοσιογράφους (βλ. Νίνα Βλάχου, Γιώργο Οικονομίδη (οικογένεια εξ αγχιστείας Τσιρίμπαση), την υπογράφουσα και έτερους πολλούς).

Ζούσε την εποχή της μεγάλης δόξας με τον πλούσιο γάμο και προορισμός των καλοκαιριών του ήταν η Μύκονος, που ήταν κοσμικιά και μπορούσε να δειχτεί για καμπόσος αλλά και να συχνωτισθεί με Θεόδωρους Ρουσσόπουλους και άλλους ανερχόμενους αστέρες της πολιτικής ζωής του τόπου. Η Λευκάδα ήταν πολύ δεύτερη για το καλό παιδί, όπως έλεγε τότε σε κολλητούς του, πληγώνοντας το πατριωτικό τους αίσθημα.

Το καλό παιδί από τη Μπακογιάννη μεταπήδησε στην κρατική ΕΡΤ με τις πλάτες του κουμπάρου Ρουσσόπουλου κάνοντας χλιαρές εκπομπες χαϊδευτικού χαρακτήρα για την εξουσία (που τον είχε διορίσει). Η ΕΡΤ του έδινε χρυσούς μισθούς μέχρι και 200.000 το χρόνο για να λιβανίζει του Θόδωρους και άλλους κουμπαρόφιλους της εποχής.

Το καλό παιδί με την αγραμματοσύνη του διέβρωσε ακόμη και το Πανεπιστημιακό σύστημα. Δεν ήταν μόνος του, η Νατάσα Καραμανλή το έπραξε με τη μεταπήδηση στην ιατρική εν μια νυχτί, ο Ρουσσόπουλος πήρε πτυχίο Ανοιχτού Πανεπιστημίου διεκδικώντας δοκτοράτα αργότερα, ο Γιάννης Ανδριανός επίσης με περγαμηνή ανοιχτού Πανεπιστημίου πήρε δοκτοράτα και προσποιείται τον καθηγητή του Πανειστημίου Πελοπονήσου σήμερα. Και το καλό παιδί στο μοίρασμα των ακαδημαϊκών τίτλων έλαβε κι αυτός  θέση επισκέπτη καθηγητή στα ΜΜΕ της Αθήνας με δυό παπούτσια πάνινα και απολυτήριο λυκείου διατυμπανίζοντάς την στο βιογραφικό των διασυνδέσεων.

 Σήμερα ο δήμος της Λευκάδας τον έκανε επίτιμο πολίτη. Τί κρίμα το δημοτικό συμβούλιο της γενέθλιας πόλης να έχει τόσο κοντή μνήμη και να τιμάει στους καιρούς της κρίσης τους πρωταγωνιστές της διαπλοκής εξουσίας και δημοσιογραφίας!

Πολύ κρίμα για όλους εμάς που γνωρίζουμε την ιστορία του τόπου κι είμαστε ακόμη ζωντανοί στη σκηνή!