Πάντα ν' ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε παιδιά!

Με τους Πρωτευουσιάνους το ρίξαμε σαν ιδέα στην Αθήνα. Να έρθουν στο Μόντρεαλ την 4^η Ιουλίου, που τα πάντα κλείνουν στην Ουάσιγκτον προς τιμήν της Ανεξαρτησίας. Το κανονίσαμε από το φέισμπουκ και νάτοι λοιπόν ήρθαν οι φίλοι μας την περασμένη Τετάρτη φέρνοντας μαζί τους την καλοκαιρία. Ειρήσθω εν παρόδω πως ο καιρός στο Μόντρεαλ φέτος είναι φθινοπωρινός.

Στην άφιξη τους περίμενε ο Τεντ καθώς εγώ ετοίμασα σπιτικό δείπνο με φακή Εγκλουβής (για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας!) και σαργούς ψητούς στο φούρνο με αυγολέμονο. Ακολούθησε επιδόρπιο με ταρτα φρούτων και η βραδυά έκλεισε με το Eros, το εκπληκτικό ice wine του Εμμανουήλ Μανιαδάκη!!!

Η επόμενη μέρα μας έφερε στο Παλιό Μοντρεάλ, που το είδα με τους Πρωτευουσιάνους μέσα από ένα φρέσκο τουριστικό μάτι. Η αντιδήμαρχος Ελεν Φωτόπουλος στο διάλειμμα ενός κρίσιμου δημοτικού συμβουλίου ξενάγησε τους καλεσμένους μου στο Δημαρχείο, που όζει σκανδάλων!!! Αλλά οι Πρωτευουσιάνοι ανεπηρέαστοι χαρηκαν την  βολτίτσα στο ιστορικό κτίριο.

Το βράδυ ντυμένοι γιορτινά πήγαμε στο γαλλικό εστιατόριο Le Pegase,όπου το φαγάκι ήταν εξαιρετικό, όπως η παρουσία του αφεντικού . Μετά κάναμε ηρωική εμφάνιση στο Φεστιβαλ τζάζ όπου κουνηθήκαμε άγρια στους ρυθμούς των τσιγγάνων Ρομά στην κεντρική σκηνή του φεστιβάλ.

Η επόμενη μέρα ήταν ελέυθερο πρωινό για τους καλεσμένους μας, που είδαν τα ωραία μουσεία της πόλης μας. Το βραδάκι συναντηθήκαμε για πίτσα στο Παλιό Μοντρεάλ και μετά για πυροτεχνήματα στο λιμάνι.

Οι μέρες τελείωναν κι έτσι το Σάββατο αποφασίσαμε να πάμε στα βουνά. Δεν μας βγήκε η Ιθάκη και πήραμε το δρόμο για τον ποταμό. Ετσι στην Αγία Αννα της Ωραίας Θέας θαυμάσαμε σκαφάκια, ωραίες και ωραίους. Καταλήξαμε στο Ιλ Περό, όπου δοκιμάσαμε τις τοπικές σπεσιλαλιτέ (πατάτες με πουτσίν και σμόκ μίτ) στο πιό κλασικό μαγαζί της πόλης , Pete’s Meat. Η εμπειρία ήταν αποκάλυψη και για μας τους ίδους που συνήθως δεν συχνάζουμε σε παχυντικά φαγάδικα.

Η Κυριακή έφθασε γοργά. Εστρωσα τα καλά τραπεζομάντηλα και οργανωσα ένα αποχαιρετιστήριο μπράντς, που περιείχε γιαούρτι στραγγιστό αλά Γκρέκ, μέλι, καρύδια, φρουτάκια διάφορα, κρουασάν από το Δούκα της Λωραίνης και φυσικά μια στριφτή σπανακόπιτα. Ο καπουτσίνο σερβιρίστηκε σε ποτήρι  φιν φον του κονιάκ και ήταν θεαματικός.

Υστερα οι Πρωτευουσιάνοι μας αναχώρησαν κι έμεινε ένα κενό. Επεσε και μια δυνατή βροχή το βράδυ της Κυριακής λες κι ήθελε να σβήσει τα ίχνη τους. Εγώ έμεινα με τις αναμνήσεις από το τεραήμερο των αγαπημένων μας, που με έκαναν πάλι να ερωτευτώ την πόλη μου, όπως εκείνη την πρώτη φορά το φθινόπωρο του 1989 που την είδα λουσμένη στο φώς του εσπερινού!!!.

Πάντα ν' ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε παιδιά!

Τζουστινάκι

 

 Με τη Ρίτσα Δαμιανάκη και τη Δέσποινα Παυλή

 Κουαρτέτο στην προβλήτα του Παλιου Λιμανιού. Το ζέυγος Ερρίκου και Δέσποινας Παυλή και τα Αργυροφραγκουλάκια

 Δεν θα χάναμε το φεστιβάλ τζαζ που έκανε το Μόντρεαλ να χοροπηδάει επί 10 μέρες

 Στου Πήτ φάγαμε τοπικές σπεσιαλιτέ

 Πυροτεχνήματα στο Παλιό Λιμάνι

 Σμόκ μιτ ή καπνιστό κρέας

 Μπροστά από το Δημαρχείο

 Με τον Πήτ , παραδοσιακό εστιάτορα

 Παγωτάκι παραποταμίως

 Φιν φον γυαλιά και τσάντες

 Επι τη αφίξει ήπιαμε ποτό στην θεαματική τσράτσα μας

 Ερρίκος και Δεσποινάριον σε τρφερότητες

 Το πρώτο βράδυ βγήκαμε στα πέριξ. Εδώ φορώ το αγαπημένο φινφον κολιέ που μου έφτιαξε με τα χεράκια της η Δέσποινα

 Στο σπίτι τη βραδυά της άφιξης

 Αυτές είναι οι πατάτ πουτσίν (πατάτα και χιλιοθέρμιδον)

 Στο εστιατόριο Πήγασος απολαύσαμε άριστη γαλλική κουζίνα

 Με το γάτου της τζάζ

 Τα αγόρια έδεσαν πολύ

 Το ζεύγος έγινε δεκτό στο Δημαρχειο της πόλης

Πάντα γελαστοί κι αγαπημένοι!!!