Ο λυρικός αντιπολεμικός οίστρος του Μίμη Κούρτη

 

Επιλέγω να ποστάρω ως τελευταίο κείμενο της αποπομπής  του 2024 την άποψή μου για το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο ΔΕ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ του συγχωριανού μου Μίμη Κούρτη ο οποίος είναι αφοσιωμένος στην ποίηση και τη γραφή.

Καλή επιτυχία σε ό,τι γράφεις Μίμη.

Καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο σου που ήδη έχει αρχίσει την επιτυχημένη πορεία του.

Καλή Χρονιά με πολλές γραφές!

Ο λυρικός αντιπολεμικός οίστρος του Μίμη Κούρτη

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Ένα λυρικό αντιπολεμικό βιβλίο βασισμένο στην ιστορία του συγχωριανού του Παναγιώτη Κούρτη, την οποία του αφηγήθηκε ο ίδιος, είναι το πιό πρόσφατο πόνημα του πολυγραφότατου ποιητή της Εγκλουβής Μίμη Κούρτη. Το βιβλίο με τίτλο «Δεν με ρώτησε κανείς» εκδόσεις Οσελότος, αναφέρεται στην ακούσια συμμετοχή του Παναγιώτη Κούρτη αλλά και άλλων Ελλήνων στρατιωτών στον πόλεμο της Κορέας, οι οποίοι σύρθηκαν σε μια άγνωστη γή για να υπηρετήσουν τα διεθνή συμφέροντα της δύσης.

Η πρώτη σκηνή με το πολεμικό πλοίο να καταφθάνει στο λιμάνι του Πειραιά μεταφέροντας ζωντανούς στρατιώτες αλλά και σορούς αδικοχαμένων Ελλήνων στρατιωτών που θυσιάσθηκαν στο βωμό της παγκόσμιας συνεργίας στον πόλεμο της Κορέας ήταν απλά συγκλονιστική, προϊδεάζοντας τον αναγνώστη για την ιστορία που επρόκειτο να ξεδιπλωθεί.

Στις σελίδες του βιβλίου χωρίς βερμπαλισμούς ξετυλίγεται η αφήγηση του Παναγιώτη Κούρτη στο Μίμη Κούρτη για την περιπέτειά του στην άγνωστη γή της Κορέας. Τους φανταζομαι στην πλατεία του χωριού να μιλάνε επί ώρες γι αυτή την ακούσια συμμετοχή του πρώτου στον πόλεμο της Κορέας, που του εδωσε τον τίτλο του ήρωα, ένα τίτλο που δεν αποδέχθηκε καθώς συμμετείχε σε ένα πόλεμο ξένων συμφερόντων χωρίς τη δική του θέληση. 

‘Ενας στρατιώτης από την Εγκλουβή που δεν ήξερε παραπέρα από το ορεινό χωριό του και τα ζώα που φύλαγε ένιωσε το φόβο του άγνωστου όταν κλήθηκε να παρουσιαστεί σαν στρατιώτης. Μαζί με άλλους συγχωριανούς του κατεβαίνουν για πρώτη φορα΄με λεωφορείο στην πρωτεύουσα του νησιού , τη Χώρα και θαμπώνονται από την ομορφιά του λιμανιού, όπου ήταν αραγμένο το επιβατηγό καράβι ‘Γλάρος’. Ο Γλάρος τους μετέφερε στην Κέρκυρα στο Κέντρο Ελπαίδευσης, όπου έγιναν όλες οι απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις και το περίφημο ‘κούρεμα’.Μετά τη δίμηνη εκπαίδευση μεταφέρονται για σκληρότερη εκπάιδευση στο Ρούφ κι απο κεί τους κουβαλάνε στην Καστοριά και μετά στη Φλώρινα. Η χώρα είναι εξαθλιωμένη από την Κατοχή και τον αιματηρό εμφύλιο. Ο εκπαιδευόμενος στρατιώτης όμως βρίσκει χρόνο να ρουφηξει την ομορφιά των κακοτράχαλων βουνών της περιοχής .

‘Ωσπου αναγγέλλεται από τον διοικητή η απόφαση να επιλεγούν κάποιοι στρατιώτες για να πάνε στην άγνωστη Κορέα να πολεμήσουν ένα άγνωστο εχθρό με αντάλλαγμα μείωση της στρατιωτικής θητείας τους , ένα εισόδημα 20 δολαρίων το μήνα και διπλή σύνταξη. Ο Παναγιώτης πίστευε πως είχε εξασφαλίσει την εξαίρεσή του από την αποστολή στην Κορέα αφενός γιατί ήταν δεξιός -πάει να πεί με την κυβέρνηση- κι αφετέρου η οικογένεια μόλις είχε χάσει ένα στρατιώτη το γιό Χαράλαμπο στο Αλβανικό μέτωπο.

Παρόλα αυτά επιλέχθηκε να πάει φαντάρος στον πόλεμο του αγνώστου, στην ξένη χώρα υπηρετώντας ξένα συμφέροντα. Η περιγραφή του ταξιδιού, η επαφή με πρωτόγνωρες εμπειρίες, όπως τα αμερικάνικα μηχανήματα με τις κόκα κόλες, δείχνουν την αθωότητα του παιδιού από την Εγκλουβή που παρά την προοπτική να βρεθεί στον πόλεμο απολάμβανε τις μικρές χαρές που του πρόσφερε το ταξίδι με το αμερικάνικο πολεμικό πλοίο.

Στην Κορέα ο πόλεμος ήταν άγριος.Όπως περιγράφει ο ήρωας του Μίμη Κούρτη ήταν στην πραγματικότητα  κλεφτοπόλεμος , οι Κορεάτες επιτίθενταν καμουφλαρισμένοι σε θάμνους καθώς ήταν μικρόσωμοι και οι απώλειες ήταν μεγάλες. Τα ναρκοπέδια επίσης εξόντωναν στρατιώτες και από τις δύο πλευρές. Η ελληνική αποστολή δοξάσθηκε διότι οι Έλληνες στρατιώτες πολεμούσαν με στρατηγική και κατέλαβαν ένα από τους σημαντικότερους λόφους. Έτσι η επέτειος της 25^ης Μαρτίου γιορτάσθηκε με μεγάλη παρέλαση στην κεντρική λεωφόρο της Σεούλ.

Η αγωνία των στρατιωτών ήταν μεγάλη, έτρεμαν τις επιθέσεις των Κινέζων ανά πάσα στιγμή και προπάντων τις μακρές νύχτες. Κάθε τρίς και λίγο κάποιος χανόταν στο πεδίο της μάχης και άλλοτε τιναζόταν ένα κορμί στρατιώτη και φίλου σε κομμάτια πατώντας σε μια νάρκη.

Ωστόσο, ανάμεσα στη σκληρή αυτή πραγματικότητα, υπήρχε βάλσαμο η ελληνική εκκλησία όπου οι Ελληνες στρατιώτες γιόρτασαν δύο φορές την εθνική επέτειο και δύο φορές το Πάσχα. Ήταν μια αναλαμπή ελπίδας στον κακοτράχαλο πόλεμο.

 Σιγά σιγά άρχισαν να ηρεμούν τα πράγματα και έφτασε η πολυπόθητη ημέρα της επιστροφής στην πατρίδα με τεράστιες ψυχικές απώλειες και βαθειές πληγές. Ο Παναγιώτης επέστρεψε μα δεν έπαψε ούτε στιγμή να αναρρωτιέται γιατί στάλθηκε ελληνικός στρατός στην Κορέα όταν μαινόταν η καταστροφή του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα του μεταπολεμικού .

Ο απλός στρατιώτης Παναγιώτης Κούρτης έδωσε τις δικές του απαντήσεις μελετώντας επί χρόνια μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, θεωρώντας ότι η πατρίδα του υποχρεώθηκε να στείλει στρατό στην άγνωστη χώρα για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των Αμερικανών και να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

 Το βιβλίο συμπληρώνεται με μια σειρά συνεντεύξεων από παλαίμαχους του πολέμου στην Κορέα, ενώ αναδεικνύονται οι στενοί δεσμοί φιλίας και ευγνωμοσύνης της Νότιας Κορέας προς την Ελλάδα. Πρόκειται για μια δημοσιογραφική-ιστορική ολοκλήρωση.

Εν κατακλείδι, το βιβλίο διαπνέεται από την αντιπολεμική κραυγή του ακούσιου ήρωα της Κορέας, είναι μια υπενθύμιση πως στο βωμό της υπερίσχυσης της εξουσίας θυσιάζονται χιλιάδες ζωές ανθρώπων που θα ήθελαν να διάγουν ένα ήσυχο βίο. Δεν λογίζονται ως απώλειες οι ανθρώπινες ζωές αλλά ως ήττα λογίζεται η απώλεια εδαφών.

Το βιβλίο συμπληρώνεται με μια πλειάδα αντιπολεμικών ποιημάτων όπου ο Μίμης Κούρτης σκιαγραφεί με το ταλέντο του τον πόνο και την οργή για τον πόλεμο.

Το πόνημα ΔΕΝ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ είναι ένα ολοκληρωμένο έργο-αντίσταση ενάντια στην πολεμική μηχανή που καθοδηγείται μόνο από πολιτικά συμφεροντα περιφρονώντας την ανθρώπινη ύπαρξη!

Καλοτάξιδο Μίμη μου!

Βιογραφικό του Μίμη Κούρτη

Ο Δημήτρης (Μίμης) Κούρτης γεννήθηκε στο πιο ορεινό χωριό της Λευκάδας, την Εγκλουβή, στις 10 Μαϊου του 1961.

Στην τρίτη τάξη του γυμνασίου έλαβε μέρος σε πανελλήνιο διγωνισμό και πήρε την 10η θέση ανάμεσα σε 526 συμμετέχοντες. Στην δευτέρα λυκείου σε διαγωνισμό του γραφείου Πρέβεζας - Λευκάδας με θέμα τη μάνα,Ο κέρδισε την πρώτη θέση.

Τέλειωσε το Α΄ Λύκειο Λευκάδας και δούλεψε για 5 χρόνια στον εκδοτικό οίκο ΑΣΤΗΡ ΑΛ. & Ε. Παπαδημητρίου. Εκεί είχε την τύχη να γνωρίσει ανθρώπους του πνεύματος και τα έργα τους.

Ευλογημένη η στιγμή που γνώρισε τον Ι.Μ.Παναγιωτόπουλο και που διάβασε πρώτος τα ποιήματά του. Από το 1987 και για 27 ολόκληρα χρόνια, εργάστηκε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, ως νοσοκόμος. Παράλληλα και για 12 χρόνια, υπηρέτησε στον ιστορικό Πανιώνιο, σαν έφορος στο τμήμα ενόργανης γυμναστικής.

Το περασμένο καλοκαίρι (2017) διοργάνωσε μια εξαιρετικά πετυχημένη ομαδική έκθεση ζωγραφικής στη Λευκάδα και στην Εγκλουβή στην οποία πήραν μέρος 26 εικαστικοί, που εμπνεύστηκαν από την πρώτη του ποιητική συλλογή  «Γι' αυτούς που χάσανε νωρίς»  των εκδόσεων Αρισταρέτη.

Στις 4 Νοέμβρη 2017, κέρδισε τιμητική διάκριση στον διεθνή διαγωνισμό ποίησης, που διοργάνωσε το λογοτεχνικό περιοδικό ΚΕΛΑΙΝΩ.

Είναι πατέρας 2 παιδιών και από το 2013 που συνταξιοδοτήθηκε, μοιράζεται το χρόνο του ανάμεσα στην Αθήνα και την Λευκάδα.

Γάμος και Βάφτιση στον εμβληματικό Άγιο Νικόλαο στο Σημείο Μηδέν!

 

 

Γάμος και Βάφτιση στον εμβληματικό Άγιο Νικόλαο στο Σημέιο Μηδέν!

Έρχεται εκείνη στιγμή στη ζωή σου που νιώθεις ότι όσα έχεις φυτέψει στο παιδί σου έγιναν καρποί που τους απολαμβάνει ο ίδιος και το περιβάλλον του. Και γίνεσαι περήφανος γονιός που δεν λησμόνησε τις αξίες της Χριστιανικής και Ελληνικής ανατροφής του.

Έτσι , λοιπόν, ο Αλέξανδρος και η αγαπημένη του Λέξια που είχαν παντρευτεί με πολιτικό γάμο το 2021, αποφάσισαν να δεθούν για πάντα με τον Ορθόδοξο γάμο, ο οποίος τελέσθηκε στον εμβληματικό ναό του Αγίου Νικολάου στο Σημέιο Μηδέν.

Ήταν μια λαμπρή μέρα κι ο ήλιος φώτιζε τη Νέα Υόρκη κάνοντάς την γιορτινή και παράφορη. Ο ναός αντανακλούσε φώς στο μαρμαρένιο του περίβλημα, που αποτελεί το σύμβολο της ενότητας των θρησκειών του κόσμου.

Μέσα είχε στηθεί το τραπέζι για να δεχθεί τα στέφανα των μελλονύμφων. Στο τραπέζι κυριαρχούσε το ολόχρυσο Ευαγγέλιο που είχε δωρίσει ο Πατριάρχης της Ορθοδοξίας Παναγιότατος Βαρθολομαίος, τιμή ιδιαίτερη για την ιερατική μας καταγωγή.

Η Λέξια φόρεσε ένα λευκό κοστούμι της Μητέρας της , Μάγδας Βαντεβούλη που την καμάρωνε από τους ουρανούς μαζί με τον εκλιπόντα πατέρα της, Παύλο Βαντεβούλη. Ο Αλέξανδρος ήταν σοβαρός μέσα στο μαύρο κομψό κοστούμι του. Μπήκαν στην εκκλησία χέρι χέρι κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον στα μάτια.

Από πίσω ακολουθούσαν ο μικρός τους γιός μέσα στο καροτσάκι του φέροντας τα στέφανα και η μικρή παράνυφη Ευρυδίκη Γιώτη. Η παιδική φίλη της Λέξιας Βάσω Μπούμπα με τον σύζυγό της Βασίλη Γιώτη ήρθαν απο την Ελλάδα για να τιμήσουν την υπόσχεση της κουμπαριάς που έδωσαν η Λέξια και η Βάσω όταν έπαιζαν μικρές κι ανυποψίαστες στα καλντερίμια του Μετσόβου τα άφοβα καλοκαίρια της νεότητας. Δίπλα τους ο Αναστάσιος παιδικός φίλος του Αλέξανδρου και τιμητικός κουμπάρος ήρθε από την Ευρώπη να γίνει μάρτυρας του ιερού μυστηρίου.

Η ατμόσφαιρα ήταν κατανυκτική. Ο πρωτοπρεσβύτερος π. Ανδρέας Βυθούλκας μας οδήγησε στην μυστηριακή ατμόσφαιρα του γάμου και ο καλλικέλαδος ψάλτης του ναού Δημήτρης Κατσικλής έδεσε με την φωνή του τα λόγια της γαμήλιας ακολουθίας ώσπου ακούστηκε το «Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξῃ καὶ τιμῇ στεφάνωσον αὐτούς.»

Η συγκίνηση μας συνεπήρε εμάς τους ελάχιστους που βρεθήκαμε στην εκκλησία γι αυτή την υπέροχη τελετή που ψάλθηκε ολάκερη στα ελληνικά ακολουθώντας την παράδοση της Ελληνορθόδοξης πίστης μας. Ο μικρός Θεόδωρος συνόδευε τις ψαλμωδίες με τα παιδικά τιτιβίσματά του. Ήταν ένας μικρός χαρούμενος γιός!

Παρόντες τα αδέλφια της , ο Χρήστος με τη σύζυγό του Βανέσσα, ο Θεόδωρος, η οικογένεια των κουμπάρων και λίγοι φίλοι. Μα από ψηλά δέσποζε η παρουσία των γονιών της Λέξιας που αγαλλιαζόνταν βλέποντας τα παιδιά τους να σμίγουν στο όνομα της Ορθοδόξου παράδοσης εκεί στο πιό ιστορικό σημείο της αμερικάνικης μεγαλούπολης.

Ακολούθησε ένα υπέροχο γεύμα στη στολισμένη αίθουσα του γαλλικού εστιατορίου La Mercerie στο Σόχο, όπου ήπιαμε σαμπάνια στην υγειά των νεονύμφων αναπέμποντας σκέψεις νοσταλγίας για τους γονείς της Λέξιας που ήταν παρόντες εν τη απουσία τους!

Την Κυριακή έγινε η βάφτιση του μικρού Θεόδωρου με ένα πλήθος συγγενών και φίλων που ήρθαν από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου για να βρεθούν στο χαρμόσυνο γεγονός της Χριστιανικής του εμβάπτισης στην Ορθόδοξη θρησκεία μας.

Απετάχθησαν τον Σατανά στον πρόναο οι νονοί του, Αναστασία Ραδέος και Θεόδωρος Βλάχος και πήραν την ευθύνη να μυήσουν τον Θεόδωρο στην Χριστιανική πίστη γνωρίζοντας το βάρος της συγκυρίας. Ο μικρός έβλεπε το πλήθος του κόσμου (δεν του αρέσουν οι ξένοι ) και ένιωθε άβολα. Ωστόσο, σαν κάτι απο ψηλά να τον γαλήνευε κι έτσι μέχρι την βάφτιση μέσα στο αγιασμένο νερό , ήταν σχεδόν ήρεμος.

«Χρίεται ὁ δοῦλος ο δούλος τοῦ Θεοῦ Θεόδωρος, ἔλαιον ἀγαλλιάσεως, εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.»

Καὶ σφραγίζων αὐτοῦ (αὐτῆς) τὸ στῆθος καὶ τὰ μετάφρενα, λέγει· Εἰς μὲν τὸ στῆθος· Εἰς ἴασιν ψυχῆς καὶ σώματος. Εἰς δὲ τὰς ἀκοάς· Εἰς ἀκοὴν πίστεως. Εἰς τοὺς πόδας· Τοῦ πορεύεσθαι τὰ διαβήματά σου. Εἰς τὰς χεῖρας· Αἱ χεῖρές σου ἐποίησάν με, καὶ ἔπλασάν με.

 Έκλαψε λίγο την ώρα που ο π. Ανδρέας τον βύθισε στην κολυμβήθρα τρείς φορές λέγοντας: «Βαπτίζεται ο δούλος του Θεού Θεόδωρος εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ». Τότε  η φωνή του σκεπάστηκε από τα κλάματα του μικρού μας. Ωστόσο, σύντομα παρηγορήθηκε και ξεπέρασε τους φόβους του αφημένος στην αγκαλιά της νονάς του.

Το μυστήριο κυρίως στα ελληνικά από τον πατέρα Ανδρέα και στα αγγλικά από το father Samuel τη συνοδεία του πρωτοψάλτη μας Δημήτριου ήταν συγκλονιστικό . Αφησε στις καρδιές μας μια πρωτόγνωρη δύναμη κι ελπίδα για την αθωότητα που παραδόθηκε στην Χριστιανική πίστη μέσα στο φώς της εκκλησίας μας. Πεφωτισμένος να είναι στη ζωή του ο Θεόδωρός μας, δώρο αληθινό από τον Θεό !

Μετά ήρθε το πάρτυ της βάφτισης του Θεόδωρου στην κορυφή ενός ουρανοξύστη που από τα τζαμια του εισχωρούσε ολάκερη η μητρόπολη που λέγεται Νέα Υόρκη. Στα πόδια μας απλωνόταν το ποτάμι και ο ήλιος που βουλιαζε ροδόχρωμος πίσω από τα ψηλα κτίρια.

Τα ποτά και τα κοκτέιλς έδιναν και έπαιρναν ανάμεσα στις ευχές των καλεσμένων που είχαν συρρεύσει από παντού: από Σικάγο, Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Μόντρεαλ και από Ελλάδα. Το κέφι άρχισε να ανάβει όταν η ορχήστρα του Σπύρου Εξάρα άρχισε να παίζει ελληνικά τραγούδια. Η παρέα από το Μόντρεαλ άρχισε τους χορούς με αρχηγό τον κουμπάρο μας Κώστα Μυλωνόπουλο ενώ η Μάργκο Κατσιματίδη μπήκε στο χορό με την είσοδό της στο χώρο της μεγάλης γιορτής.

Το κέφι έγινε μεταδοτικό και άρχισαν να χορεύουν όλοι ο ένας με τον άλλον με αποκορύφωμα το ζεμπέικικο του νονού Θοδωρή ο οποίος έδωσε τα ρέστα του.

Ακολούθησε το δείπνο στη μεγάλη αίθουσα από όπου φαινόνταν όλα τα εμβληματικά κτίρια της πόλης. Η Λέξια είχε φροντίσει τον στολισμό των τραπεζιών με υπέροχα λουλούδια του φθινοπώρου. Στα τραπέζια περίμενε τον κάθε καλεσμένο η φωτογραφία των λατρεμένων γονιών της Λέξιας στη δεκαετία των 40 τους και ήταν ωσεί παρόντες, σα να μην έφυγαν ποτέ η Μάγδα και ο Παύλος μας.

Το τραπέζι άρχισε με προσευχή που τέλεσε ο π. Ανδρέας και ακολούθησαν οι μουσικές του ντιτζέι ξεσηκώνοντας τους καλεσμένους σε ξέφρενο χορό. Πρώτος χόρεψε ο μικρός Θεόδωρος με τους γονείς του και τους νονούς του. Κι ακολούθησαν όλοι σκορπίζοντας ένα απίστευτο ελληνικό κέφι.

Οι ομιλίες του Αλέξανδρου και της Λέξιας ήταν συγκινητικές συμπεριλαμβάνοντας τους απόντες και παρόντες γονείς με λόγια αγάπης. Η νονά Αναστασία επίσης ήταν γλυκειά στο λόγο της.

Οι καλεσμένοι μας ήταν η αγαπημένη οικογένεια της Λέξιας από το Σικάγο, οι θείες και θείοι της με τα πρωτοεξάδελφα και τα παιδιά τους. Ήρθε και η υπέροχη παρέα μας από το Μόντρεαλ, κουμπάροι μας και φίλοι. Μα περισσότερο συγκινητική ήταν η παρουσία των συμμαθητών του Αλέξανδρου από το γαλλικό σχολείο Stanislas που ήρθαν σύσσωμοι να τιμήσουν τον αγαπημένο τους φίλο από τις μέρες της αθωότητας.

Θα ξεχωρίσω την παιδική φίλη της μαμάς μου, τη Μαρία Καφαράκη που ήρθε στα 95 της χρόνια από την Ουάσιγκτον μαζί με τον γιό της Φίλιππο και τη νύφη της Κάθυ να εκπροσωπήσει τη γενιά των προγιαγιάδων.

Όλοι οι καλεσμένοι μας ήταν ξεχωρισυοί, ιδιαίτεροι, υπέροχοι κι έφτιαξαν μια ατμόσφαιρα γιορταστική για το νεοφώτιστο και για όλους εμάς. Η Σκεύη Χατζηεμμανουήλ , σύντροφος του νονού Θοδωρή Βλάχου ήταν η ψυχή της χορευτικής διάθεσης, ενώ ο Πάνος Βλάχος χόρεψε ένα μνημειώδες ζεμπέικικο.

Μαζί μας ήταν ο πρωτοπρεσβύτερος π. Ανδρέας Βυθούλκας και ο αντιπρόεδρος του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου Τζόν Κατσιματίδης, ο πρόεδρος της Ηγεσίας των 100 Τζίμ  Λογοθέτης και οι Άρχοντες του Πατριαρχείου Φίλιππος Καφαράκης και Ανέστης Καραγιαννίδης. Η εκπροσώπηση της Εκκλησίας της Αμερικής και του Καναδά περίποίησε μεγίστη τιμή στην ιερατική μας οικογένεια.

Να μας ζήσει ο νεοφώτιστος Θεόδωρος Αργύρης, να γίνει σοφός, ευλογημένος, ελεύθερος στο πνεύμα και προπάντων άμεμπτος Χριστιανός ακολουθώντας την μακρά παράδοση της οικογένειάς μας!

Η γιαγιά

Ιουστίνη

 

Γάμος

Η ιερή ώρα του χορού του Ησαία

Ο πρωτοψάλτης Δημήτριος Κατσικλής, ο πρωτοπρεσβύτερος π. Ανδρέας Βυθούλκας, το ζευγάρι Λέξια και Αλέξανδρος και οι κουμπάροι Βάσω και Βασίλης Γιώτης

 

 Βάφτιση

 

 

Η σέφ επιχειρηματίας Μαρία Ζωιτά με την σέφ youtiber Μαρία Καφαράκη συναντήθηκαν και τα είπαν

Ανάμεσα στους αγαπημένους μας φίλους Μάργκο και Τζόν Κατσιματίδη

Η παρέα των γυναικών. Εξ αριστερών η Στέλλα Άγις, η Αφροδίτη Σάλας , η Ακριβή Γκιξάνα και η Άρτεμις Καραγιαννίδη

Οι φθινοπωρινοί στολισμοί με το γούστο της Λέξιας

Ο άντρας της Μαρίας Ζωιτά, ο Τζόν Ζωιτάς δούλεψε στα σούπερ μα΄ρκετ Cristedes του Τζόν Κατσιματίδη πριν ανοίξει τα δικά του West Side Markets!

Ο μπαμπάς Τέντυ με τον γιό του Αλέξανδρο

Με την συμμαθήτρια και παιδική μου φίλη Δήμητρα Καράμπαλη

Το παρεάκι του Μόντρεαλ . Απο αριστερά οι κουμπάροι Κώστας και Αγλαϊα Μυλωνόπουλος, το ζεύγος Φλίκα και ο Διονύσης Πασχαλίδης

Η παρέα από το Σικάγο. Από αριστερά η Μαριάνθη Λογοθέτη με τον σύζυγός της Τζιμ Λογοθέτη, προέδρο της Ηγεσίας των 100, η Πάτ Χαλικιάς και ο σύζυγός της Τζίμ Ντέινος. Πίσω η θεία της Λέξιας Αρλίν 

Η οικογένεια του Σικάγο φωτογραφίζεται μπροστά από το ναό

Με την αγαπημένη μου Ακριβή

Το ζεύγος Μαρίας και Τόμ Ζωιτά με τη γιαγιά Μαρία και την Κάθυ Καφαράκη

Π π. Σάμιουελ και ο π. Ανδρέας έψαλαν την βάφτιση στα αγγλικά και τα ελληνικ΄αντίστοιχα

Ο κουμπάρος Κώστας Μυλωνόπουλος χόρεψε ξέφρενο ζεμπέικικο

Κουμπαροπαρέα:  Αλέαξδνρος και Λέξια, Θοδωρής Βλάχος (νονός), Σκεύη Χατζηεμμανουήλ, π¨ανος Βλάχος και Τόμμυ Σκλάβος

Η Τίνα Φλίκας ήθελε να γνωρίζει τον Τζόν Κατσιματίδη από τότε που διάβασε το μυθιστόρημά μου για τη μητέρα του με τίτλο ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ

Ο μουσικός και συνθέτης Σπύρος Εξάρας με τα μέλη της ορχηστρας του έδωσε άφθονο κέφι με τα ελληνικά τραγούδια του

Κορίτσια με θέα

Η Μαρία Ζωιτάς, η υπογράφουσα και η Αφροδίτη Σάλας ντυμενες με ρούχα Βασίλη Ζούλια

Η συγκλονιστική θέα

Οι παππούδες με την Δήμητρα και τον Παραμέσουραν

Στα τραπέζια κυριαρχούσαν οι φωτογραφίες των εκλιπόντνων παππούδων Μάγδας και Παύλου Βαντεβούλη

Το χορό έσυραν οι γονείς με τον νεοφώτιστο και τους νονούς

Η οικογένεια από το Σικάγο

Μερακλώθηκαν 

Οι συμμαθητές του Αλέξανδρου από το σχολείο Stanislas ήταν όλοι παρόντες

Οι νεόνυμφοι με την οικογένεια Καφαράκη

Η Πάτ Χαλικιάς. ο Τζίμ Ντέινος, η Λέξια  και η υπογράφουσα

Κορίτσια του Μόντρεαλ

Σκηνή από την ώρα του κοκτέιλ

Πίσω η ξαδέλφη της Μάγδας Μαριάννα με τον σύζυγό της, ο Ρίτσαντ και η Ελένη Δρακοπούλου

Ιερείς, γονείς και νονοί με τον πεφωτισμένο

Το ζεύγος Παραμέσουραν και Δήμητρας Καράμπαλη με την Αφροδίτη Σάλας και τον  σύντροφό της Hunter Scott

Η Μαριάνθη Λογοθέτη, η Πάτ Χαλικιάς, ο σύζυγος της Τζίν Ντέινος και ο Δίον Δημηρίδης

Ο πρωτοψάλτης Δημήτριος Κατσικλής με το φρεσκοαφιχθέντα νεαρό ψάλτη

Ο Αλέξανδρος με τον ξάδερφο και κουμπάρο του Τέντ Δημηρίδη

Κορίτσια με θέα

Παππουδογιαγιάδες εν δράσει

Οι κουμπάροι Βάσω και Βασίλης Γιώτης, η μητέρα της Βάσως Βίκυ Μπούμπα και η αδελφή της Γωγή Μπούμπα

Με την οικογένεια Καφαράκη

Ο μεγαλοπρεπής ναός με την υπέροχη κολυμβήθρα

Οι συμμαθητές από το Μοντρεάλ

Ο επχιειρηματίας Αγγελος Κατωπόδης με την σεφ επιχειρηματία Μαρία κατωπόδη-Ζωιτάς

Με το ζεύγος Ανεστη και Αρτέμιδας Καραγιαννίδη

Η νονά Αναστασία Ραντέος με το νονό Θοδωρή Βλάχο και το νεοφώτιστο

Με τον τιμητικό νονό Τόμμυ Σκλάβο

Αλέξανδρος και Αναστάσιος. Οι κολλητούληδες παιδιόθεν

Ο Αλέξανδρος με τον πατέρα του και τον Άρχοντα Φίλιππο Καφαράκη

Με την κολλητή μου Αφροδίτη Σάλας

Το ζεύγος των νεονύμφων με τους θείους Τζίν και Τζοάννα βαντεβούλης

Ο πρόεδρος της Ηγεσία των 100 Τζίμ Λογοθέτης με τη σύζυγό του Μαριάνθη, τον Άρχοντα Ανέστη Καραγιαννίδη και την σύζυγο του Αρτέμιδα

Η Μάργκο Κατσιματίδη με τον π. Αμδρέα Βυθούλκα, τον πρωτοψάλτη Δημήτριος Κατσικλή

Ο επιχειρηματίας Τζόν Στάυου με τον Θεοδωρή Κατωπόδη, τον Πάνο Βλάχο και τον επιχειρηματία Αγγελο Κατωπόδη

 Το ζεύγος Βουθούλκα με το ζεύγος Κατσιματίδη