Αυτό το πόστ είναι αφιερωμένο εξαιρετικά στη φίλη μου Ιωάννα Κολοβού, που γράφει σα να κεντάει χάντρες. Χρόνια πολλά αγαπημένη μου!
Ενα ποίημα γραμμένο απο τον Αλεξανδρίνο όταν ήταν 10 ετών για το μάθημα των Ελληνικών του.
Επειδή οι φωνές των παιδιών είναι οι πιό αθώες!
Επίσης διάπυρες ευχές για τη γιορτή τους στους ποιητές Γιάννη Αντιόχου και Γιάννη Ευθυμιάδη, που μπλογκάρουν ή κάνουν παύσεις!
Χελιδόνι
Αλέξανδρος Αργύρης,
Μόντρεαλ, 23 Οκωβρίου 2000
Ω! Ωραιότατο χελιδόνι που ταξίδεψες μακριά-μακριά
Απο κάτω σα χιονάκι λευκό
Κι απο πάνω σα σκοτάδι μαύρο
Διότι βαρέθηκες τα κρύα του Βορρά
Εσύ που γνώρισες φοβρές θύελλες
Εσύ που έφτασες στα πιό μακρινά νησιά
Χαίρε! Που γοητεύτηκες απο τα πανέμορφα ζεστά κράτη!
Χαίρε! Που πέρασες όλες τις τρομερές φουρτούνες!
ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!
15 comments:
Πολυ καλο.
Ευτυχισμενο το 2008.
Φιλια.
Να χαιρεσαι τη φιλη σου Ιουστινη μου. Και αυτο που λενε "το μηλο κατω απ'τη μηλια θα πεσει" εδω αποδεικνυεται σε ολο του το μεγαλειο.
Τώρα και βραδυνή; Ο Αλεξανδρίνος δεν είναι φτιαγμένος απο το δικό μου υλικό, ίσως γιατί ταλανίζεται απο τρείς μητρικές γλώσσες( γαλλικά, ελληνικά, αγγλικά) με μια ένθεση ισπανικών και ιταλικών ταυτόχρονα.
Αλλά έγραψε αυτό το ποίημα για να αρέσει στα μάτια της δασκάλας των Ελληνικών του, την οποία αγαπούσε και αγαπάει ακόμη (παρότι τελείωσε με την ελληνομάθεια).
Η φίλη μου Ιωάννα είναι απο αυτές τις ακράδαντες γυναίκες, με τις οποίες γνωρίστηκα στην αθώα μου νιότη κι εξακολουθούμε να είμαστε μαζί νοερά. Ξέρεις είναι απο τις φιλίες, που ξαναγεννιούνται με τα χρόνια, που ξεναζεστάινονται με τον καιρό.
Νιώθω τυχερή που απολαμβάνω τέτοιες δυνατές φιλίες στο μακρινό Μόντρεαλ, όπου δεν μπόρεσα να ξαναγευτώ αυτή τη μοναδική εμπειρία της γυναικείας συνεύρεσης (πνευματικής κι αισθητικής)
Χαιρετίσματα απο παράδοξα θερμό και βροχερό Μόντρεαλ
Γεια σου Ιουστίνη μου, Καλή Χρονιά και πάλι. Άπόλαυσα τα μυθιστορήματά σου, έγραψα κάτι γι αυτά που ελπίζω κάποια στιγμή να μπει στο Λέξημα. Το έχω σε προδημοσίευση στο blog μου, μπορείς να το δεις.
φιλιά.
Ξέχασα να σου πω, ωραίο το ποίημα του γιου σου. Ίσως κάποια στιγμή να βάλω κι εγώ στο blog τα τρία γουρουνάκια, μικρό παραμυθάκι του γιου μου, που το έγραψε στον υπολογιστή όταν ήταν πρώτη δημοτικού, σε dos.
Που μπορεί να φτάσει κάνει κανείς για τα μάτια μιας γυναίκας! Μέχρι και ποιητής! Μόνο εύγε μπορώ να πω!!!
Καλημέρα και χρόνια πολλά στους αγαπημένους σας.
Αφού διάβασα το τρυφερό ποίημα του γιου σου, έλεγα το μήλο πέφτει κάτω απ' τη μηλιά, αλλά στη συνέχεια διάβασα ότι δεν είναι από το δικό σου υλικό. Μα είναι δυνατόν; Εγώ νομίζω ότι έπεσε και θα παριμένουμε κι άλλα απ' τον μικρό Αλέξανδρο. Να μου τον φιλήσεις!
Και... Χρόνια Πολλά για τη φίλη σου Ιωάννα!!!
Ζερό μου γενναιόδωρε,
Σ' ευχαριστώ πάντα για τα καλά σου λόγια. Να έχεις ένα 2008 γεμάτο υγεία, χαρά, δημιουργίες. Γεμάτο αγάπη απο και για τους γύρω σου.
Μπάμπη καλέ μου,
Τί όμορφο δώρο ήταν αυτό να με διαβάσεις και να γράψεις τόσο όμορφα για τα Ψηλά Τακούνια στο μπλόγκ σου. Είναι όπως ακριβώς τα γράφεις, κι εγώ ελαφρά ασυνεπής με τις ηλικίες. Γιατί προσπάθησα στις ζωές των γυναικών μου να χωρέσω παιδιά-φοιτητές και να τις κρατήσω άφθαρτες στα 40! Γι αυτό αμάρτησα, αλλά πώς είπες; Πως θα με συγχωρήσει η ιστορία;
Σε λατρεύω που με συγχωρείς εσύ. Κι ακόμη θέλω να σου πώ ότι το Πετάει, Πετάει το Σύννεφο είναι η ιστορία του παππου μου απο την πλευρά της μητέρας μου όπως την΄κληροδότησε σε μένα απο τα απομνημονεύματά του για να γράψω μια μέρα το βιβλίο του.
Σε ευχαριστώ που με διάβασες. Με τιμάς. Αλλά θέλω να ανοιξουμε το ζήτημα του μεταφεμινιστικού διαλόγου. Το οφείλουμε στους αναγνώστες του μπλόγκ σου.
Τέλος, ναί, να δημοσιεύσεις του αγοριού σου το παραμύθι, γιατί αυτές οι πρώιμες δημιουργίες των παιδιών είναι όλα τα λεφτά.
Φιλιά μακρινά, φιλια βροχερά
Αγαπημένε μου Θύμιε,
Τα μάτια της δασκάλας μας είναι γαλανά σαν θάλασσες. Ευτχώς που ενέπνευσαν τον Αλέξανδρος να γράψει αυτό το μοναδικό ποίημα της ΄συγγραφικής του καριέρας. Κι ευτυχώς που τον οδήγησαν επιτυχώς στο ανώτατο πτυχίο της Ελληνομάθειας με Αριστα , παρακαλώ!
Φιλιά και καλή Χρονιά
Αγαπημένε μου Στράτο,
Το μήλο έπεσε κάτω απο τη μηλιά σε άλλες εκφράσεις του χαρακτήρα, αλλά όχι στη γραφή. Πάντως, έχει ένα μαθηματικό μυαλό που μου προκαλεί δέος. Και βέβαια, γράφει αρκετά πρωτότυπα αλλά βιαστικά όπως κάθε αγόρι της ηλικίας του.
Νάσαι καλά και σύ με τις Ιωάννες και τους Ιωάννηδες, που σίγουρα θα σε περιβάλλουν!
Φιλιά μακρινά
very nice a blog :)
Mr. Yeri,
I would like to thank you for visiting my blog. I guess this proves the great friendship between Greeks and Turks, right?
I wish you all the best for New Year.
Best
Justine Frangouli-Argyris
Παντως, εμενα πραγματι μου αρεσε το ποιηματακι.
Επισης, Ευτυχισμενο το 2008.
Καλη χρονιά να έχετε! Χρόνια πολλά στη φίλη σας. Ωραίο το ποίημα!
Post a Comment