Είπα,λοιπόν, να ρίξω μια ματιά στο μπλόγκ να δώ αν είχα καμιά επίσκεψη για τα «χρονιαπολλά». Και πήρα τη μεγαλύτερη χαρά, καθώς η Εαρινή Συμφωνία-Αγγελική Κώττη με είχε καλέσει να καταθέσω το δικό μου αγαπημένο ποίημα στο μπλόγκ μου, σαν ένα παιχνίδι ανάτασης μέσα στην όζουσα και νοσηρή ατμόσφαιρα της πατρίδας.
Λοιπόν, διάλεξα ένα ποίημα του Αγγελου Σικελιανού, γιατί είμαι βαθειά τοπικίστρια- απόλυτη Σικελιανίστρια- κι ας φλερτάρω με Σολωμό και Ρίτσο και Ελύτη».
Είναι απο τη σειρά «Απαντα Αγγελου Σικελιανού VI, Ποιήματα δημοσιευμένα απο τον ποιητή». (Εκδόσεις Ικαρος).
Το αφιερώνω με όλη μου την τρυφερότητα στην Αγγελική Κώττη, που ξέρει να διαβάζει ποιητές! \
Ιουστίνη
ARS MINIMI
Στο ρόδινο θαμπό αντιφέγγισμα
Του κρυσταλλένιου σου καθρέφτη,
Σαν ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είδα τον ίσκιο σου
Σε λίμνη υδράργυρου να πέφτει.
Και τα νερά του εθολωθήκανε,
και μαγευτήκανε τα βύθια,
και τώρα λίμνη μέσα εγίνηκεν
Απο Ανεράιδας παραμύθια.
Και μες στα κύματα τα πράσινα
Και στο αφρισμένο μέσα λίκνο,
την ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ βλέπω νάρχεται
με τον τραγουδιστή τον κύκνο.
Τώρα δίνω τη σκυτάλη να ποστάρουν απο ένα αγαπημένο τους ποίημα στους:
Δεσποινάριον,
Ζερό,
Roadartist,
Μπάμπη Δερμιτζάκη,
Πένυ που αγαπάει τα Ταξίδια,
Radio Marconi,
Ευαίσθητο ποιητή Γιάννη Αντιόχου
Κήρυκα της ποίησης Βασίλη Ρούβαλη
Αρη Δαβαράκη
Δημήτρη Αθηνάκη
34 comments:
Πολύ ωραίο Ιουστίνη μου! Είδα ότι έπαιξες, γι' αυτό δεν σου έδωσα σκυτάλη. Σου έδωσα όμως φώτο απ' τα βιβλία σου που πήγαν στα βουνά!
Ποιός γιορτάζει;
Χρόνια Πολλά!
Για πες, για πες!
Αγαπημενη μου Ιουστινη, σ'ευχαριστω για την προσκληση και θα ανταποκριθω συντομα. Εννοεις τα γεννεθλια του μπλογκ σου η κατι αλλο που μας κρυβεις; Καλη σου νυχτα, αυριο μας υποσχεθηκαν χιονι. Φιλια Δ.
Υπεροχο το ποιημα που διαλεξες!
Θέοτρελλο θηλυκό των νεραϊδότοπων,
Πού τα πήγες τα βιβλία μέσα στα χιόνια; Είσαι η πιό όμορφη νταντά τους! Εμένα τη μαμά τους θα με κατηγορούν για αδιάφορη.
Τα Χρόνια Πολλά εννοούσα,για τα γενέθλια του μπλόγκ. Πόσες φορές να γιορτάζω η γυναίκα;
Με έκανες και γέλασα απο χαρούλες απόψε.
Φιλιά σου
Δεσποινάριον,
Περιμένω να καταθέσεις κάτι σαν την Τρελλή Ροδιά του Ελύτη, κάτι μαγικό και συνεπαρμένο όπως ταιριάζει στις λυγερές γυναίκες της μεταφεμινιστικής εποχής.
Φιλιά νυχτερινά απο Μόντρεαλ, όπου άλλαξα κουρτίνες και νιώθω ανανέωση!'
Μικρή τοπικίστρια. Οι πεταλούδες βλέπω έχουν γίνει μέρος της ζωής σου.
Μιας και δίνεις κατευθύνσεις και με γνωρίζεις, δως μου ένα hint, ποιο ποιητή να διαλέξω γιατί αυτοί που ξέρω μιλάνε μόνο για ...θάνατο!
Αναμένω στο σπίτι μιας και είμαστε με πυρετό όλη η οικογένεια!
Καλημέρα!
Χαίρομαι που γέλασες, Ιουστινάκι μου! Χρόνια Πολλά και πάλι για το μπλογκ! Σκεφτόμουν κι εγώ, ποιον Αντώνη να έχει;
Καλά! Τα βιβλία σου αν είχαν φωνή θα μ' έβριζαν!Ταλαιπωρήθηκαν σ' αυτήν την φωτογράφηση πολύ! Χιόνια, λάσπες, νερά (εκεί στην πηγή) σκοτάδια, κρύο, κάτι μου ψιθύρησαν για ανθυγειεινό, αλλά θα τους το δώσω! Χαλάλι τους! Αντέχουν και για ακόμα πιο δύσκολες εκδρομές!
Φιλάκια του! Δουλειά τώρα. Να μη ξεχνιόμαστε!
Αυτός ο υπέροχος Σικελιανός, ο πανέλληνας. Καλημέρα, Ιουστίνη. Να είμαστε καλά.
Το σκεφτομαι απο δω το σκεφτομαι απο κει, ανατρεχω νοερα στα ποιηματα που μαθαιναμε στα σχολεια και κολλαω παντα σε ενα μακροσκελεστατο ποιημα που το εχω απαγειλλει πανω απο 10 φορες στο σανιδι του θεατρου του γυμνασιου, απεχει ομως μακραν του λευκαδιτικου λυρισμου. Οι αλληγοριες μου αρεσουν αλλα τιποτε δεν με μαγευει οπως μια λυρικη περιγραφη. Εχω ηδη διαλεξει 5-6 και μεχρι το Σαββατοκυριακο θα καταληξω.
Με γεια οι κουρτινες Ιουστινακι κι ελπιζω ο παλιοπονοκεφαλος να εμεινε στο χτες. Εδω σημερα περιμενουμε να γινει του Μοντρεαλ απο χιονι. Αντε να δουμε.
Λοιπον σ'αυτη τη φαση προτιμω τα ποιητικα σαλονια απο τις αιθουσες συνεδριασεων με τα χρωματιστα σλαιντς. Τελικα ειχε δικιο ο αειμνηστος θειος μου ο Κωστας που μου ελεγε, τι τα θες αυτα; Το προβλημα της σχετικης ταχυτητας του λαγου με τη χελωνα εχει λυθει ηδη!
Φιλακια και καλη σου μερα!
Υπέροχος ο Σικελιανός.. Ευχαριστώ πολυ για την πρόσκληση αγαπητή μου Ιουστίνη.. θα σε τιμήσω σύντομα! Η επιλογή βέβαια πολύ δύσκολη.. έχω ήδη σκεφτεί αρκετά αγαπημένα. Φιλιά πολλά, να είσαι καλά!
Αγαπημένε Θύμιε,
Περαστικά στην ομάδα. Κι ο Αλεξανδρίνος είχε λαιμό και γενικά ήταν κάπως αυτή την εβδομάδα. Ετσι είναι οι χειμώνες για παιδιά και γονείς.
Αφού με βάζεις να διαλέξω, τόε προτείνω να παίξεις Κωστή Παλαμά στο ιστολόγιό σου! Ναί; Είναι απο τους ωραιότερους ποιητές του 20ου αιώνα και λίγο ξεχασμένος απο μάς τους μεταμοντέρνους!
Φιλιά σε όλους, μικρούς και μεγάλους!
Εαρινούλα μου,
Ναί, ο υπέροχος, ο λυρικός, ο ερωτιάρης, ο αλληγορικός, ο πονεμένος, ο αιώνια νέος. Μεγάλωσα απαγγέλλοντας τα ποιήματά του στις σχολικές γιορτές και ποτέ δεν θα προδώσω τούτη τη μοναδική σχέση με τους ποιητές της Λευκάδας μου.
Σε ευχαριστώ και πάλι που έδωσες λόγο στην ποίηση! Επιτέλους!
Δεσποινάριον,
Να καταθέσεις αυτό που σου βγαίνει και σου πάει. Τί νόημα έχει να παιδεύεις την ψυχή σου με διλήμματα; Το μπλογκ είναι για να εκφραζόμαστε απολύτως ελεύθερα, σωστά;
Περιμένω τη μακροσκελη απαγγελία αου γιατί κι εγώ απο αυτό το υλικό ήμουν.
Ο πονοκέφαλος με καταδίωξε μέχρι αργά, αλλά έφυγε στον αγύριστο. Οι κουρτίνες μου έφτιαξαν τη διάθεση.
Ο Τέντ λείπει στην Ιταλία, ο Αλεξανδρίνος αναχωρεί για ταξίδι στα χιόνια. Κι εγω μόνη με τα ποιήματα όλων σας και με τις γραφές μου! Γιούπι!!!!
Χρονια Πολλα για το μπλογκ.
Χρονια Καλα για σενα.
Σε ευχαριστω για την προσκληση.
Εχω ηδη ανταποκριθει με Αντρεα Καλβο.
Άγγελος Σικελιανός! Ο Μεγάλος βάρδος Λευκαδίτης, «ο άρχοντας της λαλιάς μας», έτσι τον αποκάλεσε ο Σεφέρης, και ήταν, Ιουστίνη μου
Σικελιανός, ποιητικό σαλόνι, προσκλήσεις, όμορφοι επισκέπτες...
Όλα τα καλά μαζί.
Έχουμε καλέσει δύο ποιητές από κοινού. Τον Γιάννη (Αντιόχου) και τον Βασίλη (Ρούβαλη). Για να δούμε, θα μας κάνουν την τίμη, θα μας δώσουν τη χαρά;
Ο Καρούζος που έβαλα ήταν από πρόσκληση της Άλεφ μας, αλλά τον αφιερώνω και σε σένα, Ιουστίνη μου.
Σ' ευχαριστώ και πάλι.
δ.α.
Αγαπημένε Δημήτρη,
Ο Καρούζος σου είναι φανταστικός, υπέροχος. Κι εμένα ο Σικελιανός μου αιώνια νέος.
Ξέρεις, οι ποιητές δεν έχουν συνεχή επαφή με το μπλόγκινγκ γι αυτό μπορεί να αργήσουν να αντιδράσουν. Ετσι είναι οι ωραίοι του λόγου.
Πάντως, κι εσύ έχεις αναγάγει το μπλόγκ σου σε ένα λογοτεχνικό σαλόνι της νεότερης Ελλάδας των Γραμμάτων. Μπράβο σου! Πάντα μπροστά να προχωράς με μέτρο την ψυχή σου και το ένστικτό σου.Μην περιπέσεις στη συνάφεια του κόσμου, μην κάνεις εκπτώσεις, μην γοητεύεσαι απο τις Κίρκες, μην κολακεύεσαι απο τον περίγυρο.
Κράτα γερά!
Με πρωινά ηλιόλουστα φιλιά απο τον παγωμένο Μόντρεαλ
Ιουστίνη
Με
Αγαπητή Ιουστίνη ανταποκρίθηκα στην πολύ όμορφη πρόσκληση σου ..
Όποτε βρεις χρόνο και εχεις διάθεση πέρνα απο τη γειτονιά μου να δεις το ποιηματάκι..Επιλογή εντελώς αυθόρμητη.. Όμορφα να τελειώνει η μέρα σου με ενα ποίημα.. Σε ευχαριστώ, καλό βράδυ!
Σεργιάνισα στο μπλογκ σου για πρώτη φορά και μου άρεσε. Πολύ ωραία επιλογή το ποιήμα του Σικελιανού που ανάρτησες... Να είσαι καλά εκεί μακριά και να μας σκέφτεσαι το τι βιώνουμε εδώ στην πατρίδα τον τελευταίο καιρό...
Νομίζω είσαι τυχερή που έφυγες.
Θα ξαναπεράσω.
Καλημέρα, βρέθηκα "κατά λάθος" εδώ και πολύ χάρηκα. Δεν σας ήξερα, σε αντίθεση με την μαμά, που μόλις ανέφερα το όνομά σας, έδωσε πλήρη στοιχεία....Δεν έχω παρά να σας διαβάσω λοιπόν.
Χαίρομαι που βρίσκομαι εδώ-εκεί. Ημουν 15 ημέρες των εορτών πέρισυ στο Τορόντο φιλοξενούμενη. Τόσο κοντά σας !
Επαρήλθον τα έτη εκείνα που διάβαζα νιότης. Θυμήθηκα τόσα όμως με αυτή την πρόσκληση που είδα στον lockeheart.
Βέβαια, απέχω και απο την ελληνική ποίηση διότι δεν μάθαινα απέξω ποτέ και δεν διδάχτηκα στο σχολείο ούτε Σεφέρη, ούτε Ελύτη, ούτε.....για να έχω ερέθισμα να συνεχίσω. Τα αναγκαστικά μάθαινα. Απέχω δεν πολύ περισσοτερο απο την σύγχρονη. Μέσα απο τα μπλογκς, όμως συναντώ και μαθαίνω τόσα πολλά.
Θα ξαναπεράσω,μ' άρεσε το σπιτικό σας! Και έτη πολλά στο μπλογκινγκ
Καλη Κυριακή, και επιτρέψτε μου, φιλιά απο την Ελλάδα, κι ένα κομμάτι βασιλικό απο την γλάστρα μου!
Αγαπητή μου Κερασοζουζούνα,
Καλώς ήλθατε στο σπιτίκό μου. Με εμβάλλει σε περιέργεια το γεγονός πως με γνωρίζει η μητέρα σας με το νι και με το σίγμα. Είναι απο τα μέρη της Λευκάδας ή απο τα μέρη του Καναδά; Θα με ενδιέφερε πολύ να το μάθω.
Τώρα, ως προς την ποίηση, επειδή δτα χρόνια μας υπήρχε αυτή η στείρα αντίληψη περι αποστήθησης, πολλά παιδιά μίσησαν τα ποιήματα στο σχολείο. Ομως, πιστέψτε με πως η αποστήθηση είναι μια απίστευτη άσκηση της μνήμης, που τη χρησιμοποιούν όλα τα παραδοσιακά σχολικά συστήματα, ιδιαίτερα δε το γαλλικό.
Φοβούμαι πως στην Ελλάδα, οι δάσκαλοι δεν μας έπαιρναν απο το χέρι να μας οδηγήσουν στο βάθος της ποίησης και στους συμβολισμούς της, γι αυτό ίσως μας απωθούσε η όλη διαδικασία.
Πάντως, γι αυτό της χρωστάμε της Εαρινής Συμφωνίας την ευγνωμοσύνη μας, επειδη μας ανακάτεψε όλους στην ποίηση και ξαναζούν στο μπλόγκινγκ ποιητές απο Σικελιανό μέχρι Καρούζο και Παλαμά.
Ευχαριστώ για το βασιλικό σας. Εχω κι εγώ στενόφυλλο βασιλικό σε μια γλαστρούλα μου στο μάτι του βουνού, υπό τη θερμοκρασία του τζακιού για να επιβιώσει ο καημένος! Πάντως,απο τα μέρη μου σας στέλνω ένα κλαρί βασιλικού ελάτου με άρωμα χιονιού.
Καλή Κυριακή
αγαπημενη μου ξενιτεμενη ειχα παρει τη σκυταλη προχτες απο το Αλεφ και ποσταρισα ενα ας πουμε ποιημα που εφτιαξα ετσι για να περιγραψω μια εκδρομη εδω στα δικα μας αγαπημενα λημερια στο νησιο της Ροδου που μου εχει κλεψει τα τελευταια χρονια την καρδια μεχρι που σκεφτομαι μιακατα εκει μικρη μετεναστευση ! http://alwaysthesea.blogspot.com/2008/01/blog-post_18.html
ειχα διαβασει χτες τα λογια σου στο Αλεφ τα γενναιοδωρα σχετικα με την αγαπη των παιδιων και το πως ανοιγουν τα φτερα τους Να σαι καλα φιλι απο Ελλας..ελπιζω την επομενη φορα που θα ερθω στα μερη σας να καταφερω να σε δω..Τι εγινε ο Προξενος ο δραστηριος παραμενει η εφυγε?
Αγαπημένη Λουσί,
Πολύ ωραίο το ποίημά σου. Πολύ ωραίος και ο γάμος του αδελφού σου. Να είναι ευτυχισμένος. Είδα και τη μαννούλα σου και χάτρηκα που φαίνεται μια χαρούλα.
Φυσικά και πρέπει να έρθεις να με δείς στα μέρη μου. Το Μόντρεαλ απίστευτα πιό ωραίο απο την αμερικανιά του Τορόντο. Κι ο ωραίος μας πρόξενος θα μας εγκαταλείψει φέτος. Ποιός ξέρει ποιός γραφειοκράτης θα τον αντικαταστήσει!
Και με τη Ρόδο τι σε δένει; Μια εσωτερική μετανάστευση λές; Λοιπόν, εγώ είμαι η βιογράφος του Ροδίτη Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος και το έχω περιδιαβεί το "υιοθετημένο σου νησί" χίλιες φορές.
Θα ειδωθούμε στην Αθήνα οσονούπω. Να γνωρίσεις και τον πρίγκηπά μου, που πετάει με τα δυναμωμένα του φτερά.
Φιλιά πρωινά, κριτσανιστά απο το κρύο
Ιουστίνη
Eγώ τα σχόλια που έγραψα, που τα άφησα!! Α, την άμυαλη ! Ξανά λοιπόν εν συντομία, πριν την επαφή με το μαξιλάρι.
Χάρηκα με την απάντησή σας και σας ευχαριστώ πολύ. Η μητέρα ξέρει πολλά γιατί διαβάζει πολύ. Και το βιβλίο για τον Αρχιεπίσκοπο, και τα τακούνια "το έχω στο ντουλάπι, μου το έφεραν τα Χριστούγεννα, θα το διαβάσω", είπε μόλις ανέφερα το όνομά σας. Δεν είχα προλάβει να διαβάσω "το βιογραφικό" σας εδώ, απλά αναρωτήθηκα "πως και έβαλε όλο το όνομα, μόνο οι δημοσιογράφοι το κάνουν..." και πήρα τις απαντήσεις μου.
Ευχαριστώ για το Βασιλικό κλαρί, ως Βασιλική κι εγώ. Μου έλειψε το χιόνι εφέτος για χειμώνα, αν και πέρισυ ήμουν τυχερή, δεν χιόνισε καθόλου στο Τορόντο. Εφέτος παρακολουθώ τις θερμοκρασίες και η επικοινωνια μου λέει πως έχετε κρύο πολύ
Να είστε καλά σε ότι κάνετε. Φιλιά
Αγριο κερασοζουζούνα,
Τώρα εξηγείται το βιογραφικό μου δια στόματος της μαμάς σας. Ηταν η επαφή μέσω της βιογραφίας του Σπυρίδωνος.
Ναί, αποφάσισα να γράψω επωνύμως στο μπλόγκ γιατί μου αρέσουν οι καθαροί λογαριασμοί με τους διαδρώντες. Αλλωστε, επώνυμα είναι και τα βιβλία μου. Η υπογραφή είναι εχέγγυο του ανθρώπου, που παίρνει θέση στα γεγονότα και καταθέτει κριτική γι αυτά.
Το ψευδώνυμο μπλόγκινγκ είναι για τους ανθρώπους που αρέσκονται στη μαγεία της περιπλάνησης σε άγνωστους χώρους. Θα μου άρεσε να έχω αυτή την πολυτέλεια, αλλά εκ φύσεως και εκ θέσεως δεν την διαθέτω.
Πέστε στη μαμά να σας δώσει ταΨηλά Τακούνια. Θα σας αρέσει κι εσάς το ανα΄γνωσμα, θα ταυτισθείτε κάπου.
Φιλιά απο τον παγωμένο υπέροχο Καναδά μας.
α ομορφα! πες ποτε ερχεσαι εαν θες στειλε και εμεηλ να συντονιστουμε γιατι κι εφω πολυ ταξιδευω Τι με δενει με τη Ροδο; το Φεστιβαλ που κανω εκει εδω και 8 χρονια www.ecofilms.gr και ο καλος μου που χωρις αυτον δεν θα ειχα κολλησει στη Ροδο να κανω το φεστιβαλ και να μαθαινω υπομονη και αγαπη διπλα του και οι ομορφιες του νησιου βεβαια που προσπαθησα να βαλω στη προσφατη ταινια www.holdme.gr και οι φιλοι που αποκτω εκει με τον καιρο και με αντεχουν και με προσεχουν και προσεχουν και τον καλο μου οταν δεν ειμαι εγω εκει
Χμ... μετά από αυτή την πρόσκληση, αισθάνθηκα λίγο «φτωχή» πνευματικά. Θα προσπαθήσω όμως να ανταποκριθώ. Δεν πρέπει, άλλωστε, να σταματάμε την προσπάθεια για βελτίωση...
Αγαπημένη μου Λουσί,
Ερωτική μετανάστρια κι εσύ; Ωραίο μου ακούγεται και ρομαντικό. Κι εγώ έτσι βρίσκομαι σε τούτο τον ευλογημένο τόπο που χιονίζει σήμερα με πάθος.
Θα συντονιστούμε εν Ελλάδι, το υπόσχομαι.
Φιλιά
Αγαπητή μου Ιουστίνη, θα σας διαβάσω αφ' ενός, θα περνώ απο εδώ, αφ' ετέρου.
Γνωρίζω πως οι πρώτοι που έφτιαξαν μπλογκ, ήταν οι δημοσιογράφοι, γράφοντας το πλήρες όνομά τους. Αισθάνομαι άσχημα για την ανωνυμία του blog η αλήθεια ειναι, κι εγώ.
Δεν κατάλαβα ακριβώς όταν ξεκίνησα το blog πως έπρεπε να είναι το όνομά μου, αλλά πολύ γρήγορα και με κάθε ευκαιρία αναφέρω το μικρό μου όνομα και τα e-mails που στέλνω στους blogg-άδες έχουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή μου. Σε αντίθεση με όλους αυτούς που στέλνουν e-mails, με "ψευδώνυμο".
Πολλές φορές ημέρες εορτών προσπάθησα να μάθω έστω το μικρό όνομα πολλών απο αυτούς με τους οποίους επικοινωνώ. Ματαίως για πολλούς.
Βασιλική Γλυνού, λοιπόν και με περισπωμένη, σας χαιρετώ απο την μέχρι σήμερα, ηλιόλουστη Αθήνα μας. Α, και φιλιά πολλά!
Αποφάσισα να γράψω κάτι αγαπημένο, αν και νομίζω ότι δεν είναι αυτό που ακριβώς θα θέλατε...
Η συνοδεία μουσικής ίσως με βοήθησε να το κάνω «δικό» μου...
Την καληνύχτα μου, από την Αθήνα που περιμένει τη βροχή...
Αγαπητή Βασιλική Γλυνού με περισπωμένη,
Δεν ήθελα να σας εγκαλέσω για τη γλυκεια και χαριτωμένο ψεθδωνυμίας σας. Αλλωστε αυτή είναι η πεμπτουσία του μπλόγκινγ. Να φοράς τη μάσκα για να είσαι ο καλά κρυμμένος εαυτός σου.
Απλώς, ήθελα να σας πώ ότι είναι καθήκον των δημοσιογράφων να υπογράφουν τα κείμενά τους, ιδιαίτερα όταν είναι κριτικά και καυστικά.
Φιλιά απο το Μόντρεαλ. Είμαι βυθισμένη κάτω απο την κουβέρτα του χιονιού και γράφω στην ησυχία μου.
Σας περιμένω για επίσκεψη σε κάθε ευκαιρία σας.
Pennylane,
Τί ωραίο ποίημα μου διάλεξες, γιατί ο Μπόμπ Ντύλαν θεωρείται ποιητής, όχι απλά τραγουδοποιός ή στιχουργός.
Σε ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο και απάντησες στην πρόσκληση με τον πιό τρυφερό τρόπο σου.
Εδώ χιονίζει απο το πρωί και θα χιονίζει μέχρι άυριο τη νύχτα. Μόλις γύρισα απο μια βόλτα στη λίμνη του χιονιού. Ενιωσα που ήμουν σε καρτ ποστάλ, τόσο ευτυχής που ζώ τούτη τη διάσταση στη γή μας.
Φιλιά με άχνη χιονιού
Χρόνια πολλά
Να το κατοστήσεις
Γεμάτο φρέσκιες ιδέες
με άρωμα Ιονίου
εκμεταλεύσου το χρόνο σου
έχεις πολλά να δώσεις
άστα να βγούνε
εμπιστέψου στο ένστικτο
και την έμπνευσή σου
Καλό κουράγιο.
Ένας φίλος απ' τη μεριά του Αιγαίου
Αγαπητέ φίλε του Αιγαίου
Καλωσορίσατε στο μπλόγκ μου. Σας ευχαριστώ για την ενθάρρυνση.
Εχω επισκεφθεί τη Σάμο σας πάνω απο δέκα φορές, διατηρώ εκεί φιλίες με ωραίους αλέγρους ανθρώπους.
Είναι μοναδικό νησί, παράταιρο με τα άλλα τριγύρω του. Πληθωρικό, ερωτικό, χυμωμένο.
Το επόμενο μυθιστόρημά μου ξετυλίγεται στο Αιγαίο, αλλά όχι των Ιώνων αλλά των Δωριέων.
Να περνάτε καλά και να αναπαράγετε το Ρίστο σας, το Ρίτσο μας έστω και μέσω της Εαρινής!
ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ
(στην κυρία Ρωρερκάρ)
Πόσο ζηλεύω αυτό το κύπελλό μου
στου τραπεζιού μου που βυθάει τη σκόνη!
Μια ηρεμία μέσα του απλώνει
που έχω καιρό να δω στον εαυτό μου.
Δεν ταξιδεύει όπως το μυαλό μου
στο χαμογέλιο σου που όλα πληγώνει.
Κι η σκέψη των ματιών σου δεν το λιώνει,
ουτ’ η ιδέα του στρογγυλού σου ώμου.
Πηλός κι εγώ πηλός κι η αφεντιά του.
Μα τόσο ο πόνος μου για σε μετράει
που μπαίγνιο μ’ έχει κάνει του θανάτου.
Αυτός για σένα ο πόνος θα με φάει.
Κι αυτό το κύπελλο, ως τραβάω κάτου,
πάλι αδιάφορα θα με κοιτάει.
---
Γιώργης Χολιαστός
Post a Comment