Haiti’s disaster, a chance for politics.Αϊτή, Η διεθνής εκμετάλλευση μιας τραγωδίας

Με την Αϊτινής καταγωγής Γενική Κυβερνήτη του Καναδά Μικαέλ Ζάν, η οποία επίσης θα ωφεληθεί πολιτικά απο το σεισμό της πατρίδας της. Ενώ ο πρωθυπουργός Στίβεν Χάρπερ την ετοίμαζε για έξοδο, θα αναγκασθεί να την κρατήσει στο πόστο της αν τελικά παραμείνει κι εκείνος στον πρωθυπουργικό θώκο.
Η φωτό της ΓΓ με το Τζουστινάκι είναι απο την εκδρομή στην Ολυμπία, την οποία επισκέφθηκε στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψής της στην Ελλάδα τον περασμένο Οκτώβριο.

Haiti’s disaster, a chance for politics
By Justine Frangouli

One could say that I am very slow as a journalist, since I did not deal directly with the destruction left by the earthquake in Haiti, bringing back to the surface the chronic problems of the island, which is located just a few miles from the western civilized world.

However, because this disaster has a direct impact on the city I live (there are 100,000 Haitians immigrants living in Montreal) I have been watching the happenings on the island on the wake of the earthquake as well as the actions of the international communtiy vis-a-vis the diaster.

In addition, I have the chance to talk to some Haitians as I work for the multilingual radio CFMB in Montreal where they also broadcast a program. So I watch very closely through my associates the complexed issue called assistance and aid fundraising efforts for victims of an earthquake.

The Haitians themselves in Montreal refuse to engage in any fundraising, as the money from previous fundraisers on the occasion of hurricanes and other disasters never managed to go to the victims in Haiti , rather ending up in the pockets of some unscrupulous individuals. Thus, the community of 100,000 Haitians know very well of the chronic misuse of aid funds for the island, at the same time that Montrealers have been most suspicious about the international aid organizations .

Unfortunately, all these organizations have demonstrated their slow fonction, their problems of bureaucracy that made them insufficient to releif the thousands of victims of the devastating earthquake in Haiti so far.

Nevertheless , after the tsunami in the Far East where the international community, although it had collected millions of dollars from the people around the world , failed to pay the proceeds to the victims of the tragedy , all the international organizations have been diminished in the eyes of mankind.

At the same time people have become aware that international aid agencies use only 10% of their revenues for the actual cause while the 90% goes to operating expenses (ie luxurious offices , highly paid staff , expensive travel habits etc.)

Thus, Haiti caught in such a reality, it is actually subject to the assistance efforts provided by the govenrments of the world. (such as the U.S. and Canada), which want to take advantage of the situation in Haiti in order to promote domestically and internationally their own profile.

Here in Canada, Prime Minister Stephen Harper who leads a Conservative minority governemt rushed to organize a world summit on Haiti here in Montreal in order to raise his popularity that has sunk since his decision to prorogue the House of Commons until March 3.

Of course, the U.S. Secretary Hillary Clinton took th e oppotunity to propose that the major summit on the reconstruction of Haiti should be held in the United Nations Headquarters which is located in New York. She and the downgoing president Obama would not lose another chance to show their international ability to put a world effort together for poor Haitians !

In conclusion I would say that the case of Haiti has become a game of power and show-off on the world stage. As the Enceladus sparked death and disaster , it gave a reason to the western nations to treat the problems of a developping country making headlines in the media !



Αϊτή, Η διεθνής εκμετάλλευση μιας τραγωδίας

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Θα έλεγε κανείς πως έχω πολύ αργά αντανακλαστικά ως δημοσιογράφος, μια που δεν ασχολήθηκα άμεσα με την καταστροφή που άφησε ο σεισμός στην Αϊτή, φέρνοντας πάλι στην επφάνεια τα χρόνια προβλήματα του κρατιδίου, που απέχει λίγα μόλις μίλια απο το δυτικό πολιτισμένο κόσμο.

Ωστόσο, επειδή αυτή η καταστροφή έχει άμεσο αντίκτυπο στην πόλη που ζώ (καθώς υπάρχουν 100.000 Αϊτινοί μετανάστες στο Μόντρεαλ) παρακολουθώ με δέος τα τεκταινόμενα στο νησί του εγκέλαδου αλλά και στη διεθνή κοινότητα.

Παράλληλα, συνομιλώ με τους Αϊτινούς συνεργάτες του διεθνούς ραδιοφωνικού προγράμματος με το οποίο συνεργάζομαι επι χρόνια στο Μόντρεαλ και έχω ανατριχιάσει με το περίπλοκο της υπόθεσης που λέγεται αρωγή, βοήθεια, ερανική προσπάθεια για τα θύματα του σεισμού.

Οι ίδιοι οι Αϊτινοί του Μόντρεαλ αρνούνται να εμπλακούν σε οποιοδήποτε έρανο καθώς τα χρήματα των προηγούμενων εράνων για τυφώνες και άλλες καταστριφές ποτέ δεν κατόρθωσαν να πάνε στα θύματα καταλήγοντας στις τσέπες κάποιων επιτηδείων. Ετσι, στην κοινότητα των 100.000 Αϊτινών η δυσοσμία της χρόνιας κατάχρησης των πόρων βοήθειας προς το νησί, ποτίζει με δηλητήριο τους Μοντρεάλερς, που προσπαθούν να δείξουν τη φιλευσπλαχνία τους μέσα απο τους διεθνείς οργανισμούς της αλληλοβοήθειας.

Δυστυχώς, κι αυτοί οι οργανισμοί απέδειξαν στην προκειμένη περίπτωση πως κινούνται αργά, αναποτελεσματικά και με μια γραφειοκρατία, που προσκρούει στην αναπόδραστη πραγματικότητα των ερειπίων της Αϊτής και των χιλιάδων θυμάτων του καταστροφικού σεισμού.

Μετά το τσουνάμι της Απω Ανατολής όπου η διεθνής κοινότητα, παρότι είχε συγκεντρώσει εκατομμύρια δολάρια απο τους απλούς ανθρώπους, απέτυχε να αποδώσει τις εισπράξεις των εράνων και να ανταποκριθεί στο κάλεσμα της τραγωδίας, οι διεθνείς οργανισμοί έχουν πέσει πολύ χαμηλά στα μάτια της ανθρωπότητας.

Την ίδια στιγμή έχει γίνει συνείδηση πλέον ότι οι διεθνείς οργανισμοί βοήθειας ανα τη διεθνή κοινότητα και τα κράτη, αποδίδουν μόνο το 10% των εισπράξεών τους απο τους εράνους, καθώς τα 90% χρησιμοποιουνται για τα λειτουργικά έξοδα των εν λόγω οργανισμών, (τουτέστιν πολυτελή γραφεία, ακριβοί μισθοί των υπαλλήλων, ταξίδια στην πρώτη θέση κλπ.)

Ετσι, η Αϊτή παγιδευμένη στα δικά της σκάνδαλα κατάχρησης των πόρων βοήθειας αλλά και στην αγανάκτηση του κόσμου προς τους φιλανθρωπικούς οργανισμούς, δέχεται βοήθεια κυρίως απο κυβερνήσεις (όπως των ΗΠΑ και του Καναδά), οι οποίες θέλουν να είναι παρούσες στην τραγωδία για λόγους εσωτερικής πολιτικής κατανάλωσης.

Εδώ στον Καναδά ο πρωθυπουργός της συντηρητικής μειοψηφίας Στίβεν Χάρπερ οργάνωσε την περασμένη Δευτέρα ολόκληρη διεθνή διάσκεψη κορυφής για την Αϊτή, προκειμένου να ανεβάσει τη δημοτικότητά του η οποία έχει βυθιστεί τελευταία λόγω της αυθαίρετης απόφασής του να κρατήσει κλειστό το Κοινοβούλιο μέχρι τις 3 Μαρτίου.

Βεβαίως, η αμερικανίδα υπεξ Χίλαρι Κλίντον βλέποντας πως μπορεί να κερδίσει πόντους στη χώρα της αλλά και διεθνώς, επέβαλε να γίνει η μεγάλη συνδιάσκεψη κορυφής για την ανασυγκρότηση της Αϊτής στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη. Δεν θα επέτρεπε να χάσει άλλη λάμψη εκείνη κι ο βαλλόμενος πρόεδρος Ομπάμα για χάρη του Καναδά!

Καταλήγοντας θέλω να επισημάνω ότι η περίπτωση της Αϊτής έχει γίνει ένα παιχνίδι εντυπώσεων στη διεθνή πολιτική σκηνή, καθώς ο εγκέλαδος που σκόρπισε το θάνατο , έδωσε πάλι λόγο ύπαρξης σε οργανισμούς και πολιτικούς της υδρογείου που μόνο για τα προβλήματα του τρίτου κόσμου δεν τυρβάζουν!