Την επισκέφθηκα κι εγώ στο μπλογκοδιαμέρισμά της (ήταν στεγασμένη στο Γούγλη τότε) κι άρχισα να παρακολουθώ το ημερολογιακού τύπου ιστολόγιό της, που με έκανε να γελώ με την καρδιά μου.
Το Δεσποινάριον έφερνε ένα αέρα δροσιάς και ξεχωριστών στιγμών στη μπλογκογειτονιά, γι αυτό αγάπησα τις γραφές της εξαρχής. Εγινα ο επίσημος καληνυχτάκιας της καθώς άφηνα το πρώτο σχόλιο στις νυχτερινές αναρτήσεις της.
Υστερα, μια μέρα εντελώς στα ξαφνικά μετακόμισε στο Μέγαρον και με άφησε άναυδη καθώς εγώ είμαι τύπος της συνήθειας και της ρουτίνας. Δεν ήξερα πώς να μπώ απο τη μαρμαρένια είσοδο του Μεγάρου αφού είχα μάθει μόνο σε επισκέψεις μπλογκοδιαμερισμάτων.Ωστόσο, άρχισα να την επισκέπτομαι κι εκεί γιατί μου είχε γίνει απαραίτητη.
Τα χρόνια κύλησαν μέσα σε καθημερινή ανταλλαγή επισκέψεων. Ξεχώρισα τη νοικοκυροσύνη της, τα υπέροχα τραπεζομάντηλα στα γιορτινά τραπέζια της και τα καταπληκτικά φαγάκια της (ελληνική κουζίνα χωρίς προσποιήσεις και δήθεν μαγκιές!!!) Λάτρεψα τις περιηγήσεις της στα εστιατόρια της Πρωτεύουσας και του κόσμου. Αγάπησα τη φωτογραφική της άποψη για τις πόλεις της οικουμένης.
Κι έτσι φέτος, μετά απο πρόταση του Τέντ, που ήθελε να συσφίξει τις σχέσεις των μπλογκογειτονισσών (μια και φιλοξενούσαμε τη Μελισσούλα) πήραμε την απόφαση να επισκεφθούμε το Δεσποινάριον στο Μέγαρό της στο Μέριλαντ.
Δρόμο πήραμε δρόμο αφήσαμε , χαθήκαμε λόγω πλοήγησης του GPS και τελικά καταλήξαμε στη γειτονιά του Δεσποινάριου, που ήταν γνώριμη απο τις αναρτήσεις της. Με τις αλλεπάλληλες καθυστερήσεις, δεν προλαβαίναμε να πάμε να τσεκαρουμε στο ξενοδοχείο.
Εγώ απτόητη χώθηκα στην τουαλέτα ενός φαστουντάδικου, φόρεσα το μικρό μαύρο φουστανάκι μου (ευτυχώς είχα προνοήσει για φιν φον φαν καλσόν) , έβαλα και τα αξεσουάρ μου και ετοιμάστηκα για την επίσκεψη.Η Μελισσούλα βολεύτηκε στο αυτοκίνητο για ένα γρήγορο φρεσκάρισμα του μακιγιάζ της. Κι ο Τέντ ένιωθε τέλεια έστω και τσαλακωμένος (αιώνια πρακτικός ο άντρας μου)!
Φτάσαμε στο ντράιβγoυέι του Δεσποινάριου με τα πανύψηλα δέντρα και το φεγγάρι σχεδόν στη γέμισή του να παίζει κρυφτό με τα κλαδιά. Η οικΔέσποινα βγήκε να μας υποδεχτεί τυλιγμένη στη γκρίζα κάπα της. Η Μελισσούλα έπεσε στην αγκαλιά της έμπλεως συγκίνησης. Τις άφησα να χαίρονται προς στιγμήν κι όρμησα κι εγώ να φτιάξουμε την τριάδα της μπλογκογειτονιάς που έσμιξε απο τα πέρατα του κόσμου στο Μέγαρον του Δεσποινάριου.
Γνωρίσαμε τον υπέροχο σύντροφό της, τον Ερρικούκο του μπλόγκινγκ μας. Ο Τέντ έδεσε αμέσως μαζί του λόγω κοινού εξαιρετικού γούστου (σε γυναίκες, κρασιά και φαγάκια!!!)
Ακολούθησε μια υπέροχη βραδυά φροντισμένη απο την εκπληκτική οικοΔέσποινα σε όλες της τις λεπτομέρειες. Ο Ερρίκος ήταν αρωγός σε όλες τις εξελίξεις, απο τη σαμπάνια, το πρώτο πιάτο, το δεύτερο και τα γλυκάκια made by Despoinarion!!!
Σας ευχαριστούμε αγαπημένοι μας. Και σε άλλες συναντήσεις σύντομα!!!
Τζουστινάκι
Μεγάλη συγκίνηση στη μπλογκογειτονιά όταν το Μελισσάκι έπεσε στην αγκαλιά του Δεσποινάριου
Η Δέσποινα περίμενε με ανυπομονησία έξω απο το Μέγαρο τους καλεσμένους
Αλλο γειτονικό μέγαρο
Και άλλο μέγαρο
Εκπληκτικό στιφάδο, λουκούμι για τερψιλαρύγγιους
Τα κεράκια ήταν μέρος της διακόσμησης
Και στα ποτήρια μας περίμεναν αρωματικά σαπουνάκια και κεράκια απο το Occitane
Ενα συγκλονιστικο πρωτο με ραβιόλι και κουκουνάρια
Η απόλυτη σαμπάνια του Ερρίκου πριν απο το φαγάκι
Σαμπανιζόμενες και χαμογελούσες οι μπλογκογειτόνισσες
Οι οικοδεσπότες προσφέρουν τα προδόρπια με σαμπάνια
Το τραπέζι στρωμένο με λευκό τραπεζομάντηλο περιμένει τους συνδαιτυμόνες
Εξω το φεγγάρι λίγο πριν απ΄την Πανσέληνο έπαιζε κρυφτό με τα γυμνά δέντρα
Εμβόλιμη φωτό του Μελισσακίου, το οποίο ταξίδευε αγκαλιά με το Ebook. Αχώριστη παρέα!
Το Τζουστινάκι φωτογραφίζει τον καθρέφτη όπου κοιτιέται κι απο μόνη αγαπιέται!!!
Αλλο τραπέζι για τάβολες!
Στον τοίχο της σκάλας φιγουράρει ο παλιός κινηματογράφος
Και τα κρασιά του Ερρίκου παρατεταγμένα στην κάβα του υπογείου
Το καθιστικό του υπογείου για χαλαρά απογεύματα Σαββάτου
Γωνιά με γούστο Δεσποινάριου
Και οι φιν φον αρκούδοι απο το Bloom's
Διαφόρων ετών και χρονολογιών απο τη συλλογή της οικοΔέσποινας 
Δεσποινάριον καμαρώνει με τα γαντάκια δώρο της Μελισσούλας
Τα περίφημα κεραμεικά του Δεσποινάριου
Το ζεύγος Παυλή αγκαλιά στην κουίντα της Βασίλισσας
Και οι αρκούδοι υπομονετικά περιμένουν
Και στρογγυλοκάθονται ακούγοντας όλες τις συζητήσεις
Τζουστινάκι μετα Ερρικούκου
Δεσποινάριον μετα Τεντούκου
26 comments:
Ευτυχισμένες Στιγμές!!!
Τρεις...καναρίνες, δύο οι ...καναρίνοι (!!!) ζεστασιά...
προ παντός στην καρδιά, για να μας κάνετε κι εμάς κάμποσο ευτυχισμένους (εμένα, σίγουρα) που σας θαυμάζω για την ανεξάντλητη ζωντάνια σας...
Υγ.:
Ιουστίνη μου,
μην παραξηγηθώ, παρακαλώ, για τις/τους "καναρίνια" μα τούτη την στιγμή, ...πάει 11.00 και μόλις γυρίσαμε από το "πάρτυ" που είχαμε στα γενέθλια του Δημήτρη... κι είπα να ρίξω μια "ματιά' πριν πάμε για ύπνο,
και τα έξι (6) καναρίνια μας, τρελάθηκαν από την χαρά τους όταν ανάψαμε τα φώτα και το ένα μετά το άλλο άρχισαν "ανοιξιάτικες" μελωδίες...
Σας ευχόμαστε πάντα ευτυχίες,
Υιώτα-Δημήτρης,
από μια εκδικητικά κρύα κι αναμαλλιασμένη Νέα Υόρκη
Δεν το πιστευω! Εχεις κανει μια πολυ ομορφη αναρτηση και σε ευχαριστω γι αυτο. Ολα φαινονται τοσο ομορφα ετσι που τα παρουσιαζεις. Συγκινηθηκα τωρα. Αλλα πιο πολυ συγκινηθηκα εκεινη την ημερα που μου ειπατε "σου ερχομαστε". Πρεπει να ομολογησω οτι χαρηκα ιδιεταιρα που σε ειδα επι τελους απο κοντα υστερα απο δυο χρονια σουξου μουξου και μπλογκοκαληνυχτας. Και χαρηκα που γνωρισα και τον Τεντ. Ειναι παρα μα παρα πολυ γλυκος. Τι αλλο να πω τωρα. Ευχομαι να ξαναβρεθουμε παλι συντομα. Χιλια ευχαριστω και πολλα μα παρα πολλα φιλια!
Γιώτα μου,
Μπορώ να τραγουδήσω στο Δημήτρη σου ως καναρίνα που είμαι; Να ζήσεις Δημήτρη και Χρόνια πολλά μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά, παντού να σκορπίζεις της νιότης το φώς και όλοι να λένε να ένας σοφός!
Φιλάκια και στους δυό σας. Και στα καναρινάκια σας, ναι;
Καλή Χρονιά πριγκίπησσα της ποίησης!
Δεσποινάκι,
Σε φαντάζομαι τώρα στο καθιστικό μετά απο τη γλυκοσυνάντηση μετά τσαγιών παντός αρώματος, να βλέπεις το υπέροχο σπιτικό σου μέσα απο τα μάτια μου.
Είσαι μια σπουδαία γυναίκα και χάρηκα που το ένστικτό μου με οδήγησε σωστά ως προς εσένα και τη Μέλισσα. Σπουδαία πυξίδα το ένστικτο.
Θα ξανασμίξουμε σύντομα τώρα που δέσαμε ως μπλογκοζευγάρια!!!
Φιλιά καληνύχτας!
τι υπεροχοι που ειστε ολοι σας..!!! Μπραβο σας...ετσι μερικα πραγματα δικαιωνονται και δεν ειναι παντα για την πυρα....οπως πολλοι θελουν νε λενε για τις νετ-ο-φιλιες.!!!! Σας χαρηκα πραγματικα !!!Ναστε παντα καλα, γεροι, υγιεις, με κεφι και να εχετε μια Καλη και γεματη καινουργια χρονια.!!!Οι ζεστοι ανθρωποι..πρεπει να ανταμωνουν!!!
Φιλακια πολλα Ιουστινακι !!
Να είστε καλά να σμίγετε,
να αγαπιέστε και να σαμπανίζεστε
γιορτάζοντας υπο το φως των κεριών, της δημιουργικής μαγειρικής και της όμορφης χαμογελαστής ατμόσφαιρας!
Καλή Χρονιά
Kαναδέζα μου καλά ε.. είμαι παντελώς εντυπωσιασμένη!!! Ολα μου άρεσαν το Δεσποινάκι έχει τέλειο γούστο!
φιλιά και σου εύχομαι καλή χρονιά!
p.s.στο είπα ότι μου άρεσε το καλσόν σου!
Δεν είναι απίστευτο το πως οι λέξεις μέσα στο μοναχικό και απρόσωπο διαίκτυο καταφέρνουν καμιά φορά να ανοίξουν πανιά και να μας πάνε στα πιο απίθανα, τα πιο όμορφα και τα πιο γλυκά μέρη του κόσμου? Εκεί που κατοικούν λαμπεροί άνθρωποι, αληθινοί, με ουσία και συναίσθημα, με ευγένεια ψυχής και με καλλιέργεια, με αισθητική και γούστο, και πάνω απ' όλα με αγκαλιές ολάνοιχτες, έτοιμες να σε υποδεχτούν και να σε κάνουν να νοιώσεις σαν στο σπίτι τους.. Είχα την χαρά και την τιμή να γνωρίσω και εγώ κάποιους τέτοιους ανθρώπους μέσα από το blogging, την Δέσποινα και τον Ερρίκο που είναι ακριβώς όπως τους περιγράφεις και στο σπίτι τους είναι αληθινός καθρέφτης της ποιότητας τους, την Γεωργία που την θεωρώ φίλη καρδιάς πια, την Doris, τον Πάνο και ξέρω ακριβώς το συναίσθημα που περιγράφεις...Και ελπίζω αληθινά να έρθει η ώρα που θα γνωριστούμε και εμείς από κοντά... Φιλιά πολλά...
και μέσω του Δεσποιναρίου βρεθήκαμε και οι δυο μας γιατι στο διαμερισματάκι σε είχα δει για πρώτη φορά ως μπλόγκερ :)
ήταν όντως μια υπεροχη βραδια που δεν θα μπορούσε να μην ειναι αφου το Δεσποινακι και ο ετερος ημισης ειχαν επιμεληθει με αγαπη και την τελευταια λεπτομερεια.
ο Τεντ ειχε ακομα μια φορα δικιο :))
και να σου πω, μακ μπουκ ειναι το μικρο μου και οχι ebook. ενταξει??
ειμαι νεκρη, αλλα δουλευω μαλλον ως αργα πφφ
φιλακια σκετα, τα αλλα ειναι με χιονι και δε σου στελνω γιατι εχεις ;)
Α στο καλο σου βρε Καναδεζα, μπαινω βγαινω και χαζευω σαν να περιγραφεις καποιο αλλο σπιτι, ειναι φοβερα περιεργο το συναισθημα και ομολογω και πρωτογνωρο τοοση παμπλισιτυ. Ευχαριστω και τους σχολιαστες που εγραψαν τοσο ομορφα σχολια. Το καλσον με τα ποκοντοτ εκλεψε την παρασταση. Εχω κι εγω ενα με ρομβους, να τα βαλουμε στο χορο της μαζορεττας. Ζητω η γεωμετρια! Κυκλοι και στο παλτουδακι του μακ μπουκ ( ακου η μπουκ τς τς τς πφφφ)
Ορφια μου,
Μην ακούς τις κακίες περι λυκοφιλίας του σάιμπερ σπέις. Παντού οι ωραίοι άνθρωποι αλληλοαναγνωρίζονται και κάποτε ανταμώνουν. Ετσι ένιωσα με τη Μέλισσα εξαρχής και έτσι με το Δεσποινάριον. Χαίρομαι που η μπλογκογειτονιά έχει τόσο ωραίους κατοίκους. Η κάθε φιλία είναι επένδυση ζωής.
Καλή Χρονιά σε σένα και τους δικούς σου
Μαιρού παραμυθού,
Τί νέα απο το Ελλαδιστάν; Ελπίζω όλα να είναι καλύτερα με το Νέο Χρόνο. Εγώ ακονίζω τα μαχαίρια μου γιατί έχω αποφασίσει να κόψω τα καρπούζια!!!
Φιλάκια και καλή Χρονιά σε σένα και την οικογένειά σου
Πηνελοπίτσα μου γλυκειά,
Ευχαριστώ για το κιμπλιμάν περι καλσόν. Να σου πώ , της Δέσποινας το σπίτι έχει ευρωπαϊκό αέρα και την προσωπική της αρχοντιά. Τώρα, πώς κατάφερα μέσα στη συγκίνηση να πάρω τόσο όμορφες φωτογραφίες, αυτό μάλλον έχει να κάνει με τη δημοαιογραφική μου φύση.
Αν ο αέρας σε βγάλει κατα την πρωτεύουσα, θα απολαύσεις Δεποιναριον at her best!!!
Εύη καλή μου,
Τα έβαλες όλα στη σωστή τους διάσταση, η Δέσποινα κι ο Ερρίκος κανονικοί άρχοντες, η Μελισσούλα ένα σπάνιο πλάσμα του κόσμου τούτου. Κι εγω πεθαίνω να σε γνωρίσω στο επόμενο ταξίδι μου καθώς η Μέλισσα δεν έπαυε να σε αναφέρει διαρκώς με λατρεία!
Καλή Χρονιά σε σάς και τους τρείς σας
Μελισσάκι χιονισμένο, κουρασμένο και λυωμένο απο τα βάρη των οψωνίων (σκίσαμε έτσι;),
Χαρήκαμε πολύ που μοιραστήκαμε τη φιλοξενία των Παυλήδων στο Μέγαρό τους. Και αν είναι να γνωριστήκαμε μέσω μπλογκοδιαμερίσματος Δεσποινάριου, τότε είναι ο συνδετικός μας κρίκος.
Αλήθεια, επιτέλους τάπαιξε το τζι-πι-ες κι έτσι το πετάξαμε πανηγυρικά απο το παράθυρο. Ούφ! γλύτωσε ο γάμος μας!
Ο Τέντ έχει πάντα δίκιο, θα τον παίρνεις α του το λές για να το εμπεδώνει περισσότερο καθημερινά.
Πάμε πάλι σε δείπνο. Ο Αλεξ άρχισε σχολείο και η ζωή μας δρομολογήθηκε στη ρουτίνα της.
Φιλάκια
Την άλλη φορά που θα βρεθούμε θα βάλουμε τα καλσονάκια και θα χορέψουμε αλά μαζορέτες, ναι;
Θα τους τρελλάνουμε τους Ερρικούκο και Τεντούκο!!!
Φιλιά αρχόντισσά μου!
Xαίρομαι πραγματικά με τη χαρά σας και τη ζήλεψα κιόλας.
Έχουμε δει πολλά από το Μέγαρο της οικοΔέσποινας όλο αυτό τον καιρό, αλλά τελικά είναι τόσο λίγα! Το τρίτο μάτι σου, Ιουστινάκι, έδειξε τόσες πολλές ομορφιές.
Καλή σου χρονιά, κορίτσι μου και πάντα με χαρά και υγεία να σμίγετε, (να σμίγουμε θα ήθελα)
Φιλάκια πολλά
Φωτεινούλα γλυκειά,
Καλημέρες απο το χιονισμένο Μόντρεαλ της ηρεμίας. Να είσαι καλά να μας περιμένεις στο Ρέθυμνο γιατί οι μπλογκερίνες πρέπει να εξορμήσουν σε όλα τα σημεία της μπλογκογειτονιάς.
Φιλιά απο καρδιάς
Αμήν και πότε!
Ζουστινακι πολλές ευχές για μια Καλή Χρονιά. Έχω γράψει κ στις γλυκιάς Δέσποινας σχόλιο για αυτήν την αναμνηστική σας αντάμωση.
Δεν είχα ουδεμία αμφιβολία ότι το Δεσποινάριων είναι αύτη που είναι δηλ. What you see is what you get!! Ο κόσμος είναι μικρός και μόνο βουνό με βουνό δεν σμίγει, ποτέ μην λέει κανείς ποτέ.
Δυστυχώς αυτά με τα GPS, μην βρουν βράχο, λίμνη η δάσος χαθήκαμε μέσα μαζί με τις αρκούδες.
Πάντως περάσατε αξέχαστες γιορτές κ του χρονου!!
Αμποτε Φωτεινούλα μου!!! Σύντομα να έρθει το άμποτε!!!
Φιλιά σου
Το Δεσποινάριον είναι έτι καλύτερον απο αυτό που μαντεύεις, η αρχοντιά εκείνης και του άντρα της είναι απίστευτη!
Λοιπόν, όσο για το τζι-πι-ες τα μάθαμε τα κατορθώματά του. Τώρα μόνο στις πόλεις θα το βάζω να μου βρίσκει διευθύνσεις γιατί με τους αυτοκινητόδρομους τα έχει θαλασσώσει!
Φιλιά και Καλή Χρονιά Αρχόντισσα του Τορόντο
Justinaki des Neiges
Επιτρεψε μου μιας και μπανοβγαινω εδω να πω ακομα ενα ευχαριστω για τα καλα λογια των σχολιαστων σου. Και να προσθεσω οτι αυτα με τα "μεγαρα" τα λεμε συγγραφικη αδεια της Ιουστινης. Ο Ερρικος κι εγω ειμαστε μερακληδες γενικα. Μακαρι να μπορουσα να σας κανω τραπεζι ολους. Ανοιχτη προσκληση λοιπον σε οποιον περασει απο την "πρωτευουσα" να ερθει να τον γνωρισουμε. Μας λειπει η Ελληνικη παρεα εδω. Την αγαπη μου και καληνυχτα.
Όλα υπέροχα! Στιγμές και γωνιές με γούστο και μεράκι!!!
Να είστε όλοι καλά και να ανταμώνετε με κάθε ευκαιρία!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!
Θαύμασα όλη αυτή τη συνάντηση Ιουστίνη. Το Δεσποινάκι είναι θαυμάσιο παιδί, εκπληκτική γυναίκα και απαλή φίλη. Ναι απαλή, τρυφερή.Το Μελισσάκι το λίγο που το γνώρισα έδειξε όλη τη καλωσύνη με αυτό το ζεστό χαμόγελο και τα γλυκά πανέμορφα μάτια.
Justinάκι και εσύ είσαι υπέροχη και ανοιχτή καρδιά με μεγαλωσύνη που δεν την βρίσκεις εύκολα. Οι άνθρωποι σμίγουν με μαγικό τρόπο, συμπαντικό θα έλεγα.
...και ποτέ μα ποτέ δεν γίνεται λάθος σε αυτές τις περιπτώσεις,
Φιλιά Justine και ευχές πάλι για καλή χρονιά και αγκαλιές σε όλους!!
@δεσποινάριον γλυκό τι πανέμορφο σπίτι!! Πραγματικό ανάκτορο με 'αρχοντες σαν αυτους των παραμυθιών τους καλοσυνάτους χαμογελαστούς. Φιλί.
Μπαίνω μέσα για να ξεσκονίσω και να καλωσορίσω τα σχόλια της υπέροχης Πένυς μου και της άρτι αφιχθείσας Κατρινούλας μας.
Ναι, η Δέσποινα και ο Ερρίκος είναι ένα ζευγάρι που το δένει η κοινή ζωή αλλά και η αγάπη για το ωραίο και τους ανθρώπους.
Αν η ζωή μας γίνεται ολοένα και πιο ανθρωποκεντρική εδώ στην ξενητειά μας, τότε η συμπαντική ενέργεια είναι μαζί μας καθώς καθοδηγείται πλέον απο τις μαγικές εξισώσεις του ζεύγους Παυλή.
Καλώς μας όρισες Κατρίν.
Post a Comment