ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Tuesday, June 5, 2007

Το μπλογκ της Ιουστίνης


            ΕΘΝΟΣ, της Ελένης Γκίκα - 3/6/2007






Τη συναντάμε στη διεύθυνση http://www.ioustini.blogspot.com, η ιστοσελίδα της είναι «justines blog». Φαίνεται σα να ναι δίπλα μας, η Ιουστίνη Φραγκούλη όμως, δημοσιογράφος και συγγραφέας, είναι και μας γράφει από τον Καναδά. Γνωστή από τα βιβλία της «Σπυρίδων, Αρχιεπίσκοπος Αμερικής - Η μοναξιά ενός ασυμβίβαστου», «Πετάει, πετάει το σύννεφο», «Στις αγορές του κόσμου», «Σπυρίδων - Η παρακαταθήκη» (δίγλωσση έκδοση) και «Ψηλά τακούνια για πάντα», εδώ και δύο μήνες διαθέτει και δικό της μπλογκ. Αλλά τα πότε, πώς και τα γιατί από την ίδια την Ιουστίνη:


«Πριν από δύο μήνες ένας καλός φίλος, εμπειρότατος περί τα ηλεκτρονικά, σκέφτηκε να μου ανοίξει ένα μπλογκ για να παρουσιάσει τους ιστότοπους των βιβλίων μου. Ως άσχετη περί το Διαδίκτυο (μόνο ηλεκτρονική αλληλογραφία κατάφερνα να κάνω μέχρι τότε) άφησα ανενεργό το μπλογκ επί μακρόν. Γενικά δεν ήμουν του Διαδικτύου, ποτέ δεν είχα λάβει μέρος σε φόρα, γιατί το θεωρούσα απώλεια χρόνου.


Ετσι, άρχισα να περιηγούμαι στο Διαδίκτυο και να μαθαίνω τα περί μπλόγκινγκ. Οχι πως με ενδιέφερε ιδιαίτερα, αλλά έβλεπα μια νέα τάση που με ξεπερνούσε. Είπα, λοιπόν, να μεγαλώσω ηλεκτρονικά και να καταθέτω τα κείμενά μου στο μπλογκ. Εμαθα τα διαδικαστικά και να μαι μια μπλογκίστ αλά γαλλικά. Φυσικά αυτή ήταν η πρώτη φάση της δράσης.


Επειτα από λίγο καιρό ήρθε και η διάδραση. Εμαθα για τα βιβλιοφιλικά μπλογκς μέσα από μια άκομψη σύμπτωση. Στο μπλογκ του Readers Diggest βγήκε το βιβλίο μου πρώτο στην ψηφοφορία του Δεκεμβρίου και κατηγορήθηκε ως ροζ. Αποφάσισα να επέμβω για να διορθώσω τις εντυπώσεις. Ετσι έγινα βιβλιόφιλη μπλόγκερ. Φανατική, αμετανόητη, ακλόνητη ιστολογόφιλη και ιστολόγος».


Πώς έχει επιδράσει στη ζωή της;

«Κατ αρχάς μαθαίνω τα πάντα περί των βιβλίων και του κόσμου των βιβλίων. Ως δημοσιογράφος και ως λογοτέχνις σχηματίζω μια σφαιρική άποψη για τα τεκταινόμενα στον χώρο μέσα από τα επώνυμα σχόλια αλλά και τις ανώνυμες βολές. Ετσι μπαίνω στη διαδικασία να ψάχνω κάτω από την επιφάνεια και να ανιχνεύω την αλήθεια στον χώρο του ελληνικού βιβλίου, που μέχρι χθες μου ήταν σχεδόν άγνωστος λόγω της απόστασης.


Με πείθουν ολοένα και περισσότερο οι βιβλιόφιλοι μπλόγκερς. Οχι γιατί είναι απαραίτητα αιρετικοί και ανεξάρτητοι, αλλά γιατί μέσα στη συμβατότητα υπάρχει ένα στοιχείο έκπληξης. Ξαφνικά από τα ευπώλητα και γνωστά, που αναφέρουν συχνά, πετούν τη δική τους πρόταση ή κρίση για άγνωστα βιβλία και σε ταξιδεύουν.


Επειτα όλος αυτός ο διάλογος περί βιβλίων, λογοτεχνίας, συγγραφέων, περιοδικών, δρώμενων στη σφαίρα των εκδόσεων είναι αποκαλυπτικός. Αναδεικνύει τις ήττες, τους πόνους, τα παράπονα, τη μοναξιά των συγγραφέων, την εχθρότητα για τους δημοφιλείς του χώρου! Για μένα είναι καινούργια στοιχεία και με εντυπωσιάζουν. Με δρομολογούν σε μια προσεκτικότερη κρίση για τους συσχετισμούς.


Πάντως απολαμβάνω στο μέγιστο αυτή την προσωπική περιπέτεια με τη διάδραση στις περιπέτειες των άλλων. Δεν μπορώ να διανοηθώ τη ζωή μου χωρίς μπλόγκινγκ. Εχω εγκαταλείψει το καφέ Σουβενίρ της οδού Μπερνάρ του Μόντρεαλ. Τώρα πίνω εσπρέσο στον Λιμπρόφιλο, στην Εαρινή Συμφωνία, στην Anna BookLover, στην Καφεϊνη, στο Κατοικίδιο, στο Reader, στον Βιβλιοφάγο, στο Βιβλιοκαφέ, στον Δυτικό Ανεμο, στον Αρη Δαβαράκη, στον Βασίλη Ρούβαλη, στον Αλέξη Σταμάτη, στον Δημήτρη Μαμαλούκα. Τώρα σας καλώ όλους στο σπίτι μου για έναν γαλλικό με φίλτρο!».

14 comments:

Anonymous said...

χμμμ....και αγαπώ πολύ τον καφέ φίλτρου :)
...και κατά μια σύμτωση έμαθα για το μπλογκ σας από τον Reader's Diggest :)

Justine's Blog said...

Κι εγώ έμαθα για το δικό σας μπλόγκ απο την παρέμβαση για τις ανεμογεννήτριες. Και τώρα θα δοκιμάζω τις συνταγές σας (αν και είμαστε διαρκώς σε δίαιτα). Μου αρέσει κι αυτή η τρελλή κατσαρόλα, τη φαντάζομαι να κάνει θόρυβο και να αχνίζει.

Anonymous said...

θαύμα!...και μετά να έρχεστε να κάνετε την κριτική σας για τις συνταγές!(μεταξύ μας κι εμείς εδώ όλο σε δίαιτα είμαστε...)...αυτή η κατσαρόλα τελικά έχει μεγάλο σουξέ...πολύ επισκέφτηκαν το μπλογκ μου εξαιτιας της!
...τώρα που σας γνώρισα θέλω οπωσδήποτε να διαβάσω κι ένα βιβλίο σας...με ποιό ν'αρχίσω; :)

Justine's Blog said...

Επιτυχία δεν αποτελεί μόνο η σκερτσόζικη κατσαρόλα σας, αλλά η ανοιχτή ματιά σας για τα πράγματα. Ανθρωπος που ξέρει να μαγειρεύει καλά, είναι φύσει δημιουργικός. Επομένως, αυτό είναι το χάρισμα που οδηγεί τους αναγνώστες στο μπλόγκ σας.
Με τα βιβλία μου να αρχίσετε ανάποδα: "Ψηλά Τακούνια Για Πάντα" να ταυτισθείτε ίσως με τις γυναίκες μου. Μετά να ταξιδέψετε μαζί μου μέσα απο τα διηγήματα "Στις Αγορές του Κόσμου" και τελευταία να γνωρίσετε τον Γίγαντα παπού μου στο "Πετάει, πετάει το Σύννεφο" (αφού δεν το είχατε αγοράσει τότε!)

ioeu said...

το καφεδάκι με βουτήματα, ή χωρίς?

(το λινκάκι πολύ κολακευτικό...
να είστε καλά)

:)

Justine's Blog said...

Αγαπητέ Ιωάννη,
Το καφεδάκι με βουτήματα βασισμένα στις συνταγές της Cook The Book. Αλλοιώς δε λέει να παίρνουμε θερμίδες με ετοιματζίδικα. Το λινκάκι εμπνευσμένο απο τη στιγμή της αφλογιστίας. Επειδή οι ποιητές λένε μόνο όταν βρίσκονται σε διαλάμψεις ειλικρίνειας! Και όπως έγραψα κι άλλοτε, μου αρέσει πολύ το μπλόγκ σας. Ολο μια ανατροπή προσφέρετε σε μας τους συμβατικούς.
Βρέχει καρέκλες ο Θεός αυτή τη νύχτα εδώ στο Μόντρεαλ΄! Το καφεδάκι θα το βρείτε έτοιμο το πρωί, αχνιστό και σε φλιτζάνι Bone China με πεταλούδες!

Ελπίδα said...

Εγώ που δεν πίνω καφεδάκι, θα μ' αφήσεις να φωτογραφίσω τη θέα σου;
Φιλιά πολλά και πάντα τέτοια!

Justine's Blog said...

Και βέβαια σε αφήνω να φωτογραφίσεις τη θέα μου, Κυκλαμινάκι μου πολύτιμο. Γιατί η δική σου οπτική είναι πιό καθάρια απο τη δική μου. Βέβαια, σήμερα θα τουρτούριζες με την παλινδρόμηση του χειμώνα. Εδώ έχουμε 6C και τρέμουμε θανάσιμα.
Κερνάω τσαγάκι του βουνού με μέλι της περιοχής.
Σε ευχαριστώ για το πρωινό πέρασμα.

Anonymous said...

αγαπητή Ιουστίνη,
κρατάω τις ετικέτες των βιβλιων....πρωτα λοιπόν από τα "Ψηλά τακούνια.."(μιας και ποτέ δεν τα φοράω!)
...ακόμα μια φορά χίλια ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια για το μπλογκ μου....
....στο επόμενο ποστ το γλυκάκι μου θα είναι αφιερωμένο σε σας(έχει κάτι απο....καφεδάκι!)

Justine's Blog said...

Αγαπητή Μπέττυ,
Ευχαριστώ για την αφιέρωση. Θα το αντιγράψω, θα το φτιάξω και θα το σερβίρω για τρατάρισμα στο μπλόγκ μου. Περιμένω ένα ποιητή που όλο τα σκαλίζει, όλο τα σκαλίζει... Μου προκαλεί ένα πόνο στο στομάχι με τους στοχασμούς του, γιατί εγώ θέλω μόνο να χαίρομαι την ομορφιά αυτή την εποχή. Δεν θέλω άλλη ενδοσκόπηση!

ioeu said...

τοκ τοκ...
έτοιμος ο καφές?

φέρνω και λίγη ομορφιά...για...γλυκάκι...(δεν πειράζει και στο στομάχι...)

:)

ioeu said...

απίστευτο!...
ποστάραμε ταυτόχρονα!

τα χιλιόμετρα γίνονται σκέψη καμιά φορά και η σκέψη χιλιόμετρα...

Anonymous said...

Αγαπητή Ιουστίνη ....τα γλυκάκια για να συνοδεύσεις το καφεδάκι σου είναι εδώ .....καλά σερβιρίσματα :))
φιλιά απο την....cook
αναστασία

reader's-diggest said...

Προτίμησα να αφήσω εδώ το σχόλιο μου και ελπίζω να το δείτε αν και είναι λίγο παλαιότερο το ποστ. Κυρίως για να σας ευχαριστήσω για τα όσα είπατε (ή γράψατε) για μένα και με υποχρεώνουν να αυτοτιμωρηθώ γράφοντας 100 φορές τη φράση
ΤΟ ΒΙΛΙΟ ΣΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΟΖ ΚΑΙ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ Κ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΤΟ ΒΙΛΙΟ ΣΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΟΖ ΚΑΙ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ Κ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΤΟ ΒΙΛΙΟ ΣΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΟΖ ΚΑΙ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ Κ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Επειδή με τη μέθοδο του κόπι-πέιστ έχουν χάσει και τη σημασία τους οι...τιμωρίες αντί των υπολοίπων 97 αντιγραφών σας εύχομαι καλή συνέχεια, καλή επιτυχία και μακροημέρευση στο μπλογκ.