ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Sunday, April 26, 2009

Μια ετεροχρονισμένη παρέλαση

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Κατέβηκα αυτό το Σαββατοκύριακο στη Νέα Υόρκη για δουλειές αλλά και για να δώ απο κοντά την παρέλαση του Ελληνισμού, που έγινε ετεροχρονισμένα, ένα μήνα μετά την εθνική μας επέτειο στην περίφημη 5η λεωφόρο. Ερχόμουν υπομειδιώντας για όσα ευτράπελα περίμενα να συμβούν, έχοντας υπόψη μου ρεπορτάζ, σχόλια και φωτογραφίες άλλων παρελθόντων ετών.

Ετσι βρέθηκα καλεσμένη του ομογενή επιχειρηματία και αγαπημένου φίλου Τζόν Κατσιματίδη στην εκδήλωση της Ομοσπονδίας Σωματείων Νέας Υόρκης στο ξενοδοχείο Χίλτον το Σάββατο , παραμονή της παρέλασης. Ομολογώ πως δεν ενθουσιάστηκα απο τον Κύπριο ομογενή λομπίστα κ. Φίλιπ Κρίστοφερ, ο οποίος παρουσίασε τη βραδυά σε κλίμα προσωπικής ευφορίας , μακράν του εθνικού παλμού.

Ευχαριστήθηκα όμως την παρουσία συναδέλφων όπως του Δημήτρη Φίλιου, του Πανίκου Παναγιώτου, του Δημήτρη Καστανά, του Τάμη Ελλις, της Ρεββέκας Παπαδοπούλου- Πανάγου, του Δημήτρη Πανάγου, του Δ. Τσάκα , του Ρομποτή, του Αλεξ Στεφανόπουλου, της Δέσποινας Συριοπούλου και άλλων ών ουκ έστι αριθμός. Είδα σε ιδιωτικό δείπνο τον Αποστόλη Ζουπανιώτη, ενώ δε μπόρεσα να συναντηθώ ούτε για ένα λεπτό με τον πολυαγαπημένο αδελφό και φίλο Μιχάλη Ιγνατίου. Στην παρέλαση εξάλλου είδα φευγαλέα τον Πόλ Κοτρώτσιο και το Μπόμπ Νικολαϊδη.

Επίσης, είδα φίλους βουλευτές, όπως τον αντιπρόεδρο της Διακομματικής Επιτροπής Απόδημου Ελληνισμού της Βουλής Γρηγόρη Νιώτη (που έχει δώσει δυναμικά το παρόν πάντοτε στον αγώνα για τους Ελληνες της Διασποράς) ενώ γνώρισα απο κοντά τον πληθωρικό βουλευτή της Νεας Δημοκρατίας Γεράσιμο Γιακουμάτο. (Δεν θα αναφέρω τα λοιπά ονόματα παρευρεθέντων βουλευτών και υπουργών διότι δεν κάνω ρεπορτάζ επι του θέματος)

Παρόντες ήταν περίπου 15 βουλευτές και υπουργοί , κυρίως των δύο εναλλασσόμενων κομμάτων της εξουσίας, που ήρθαν απο την Αθήνα για να εμφανιστούν στην ομογένεια την ώρα της μεγάλης γιορτής χαίδεύοντας άνευ αντικρύσματος τ΄αυτιά μας ξανά και ξανά με τα ίδια λόγια του αέρα.

Η ατυχέστερη στιγμή ήταν εκείνη του υπουργού εθνικής άμυνας κ. Μεϊμαράκη, ο οποίος δήλωσε περήφανος που η Ελληνική Ομογένεια θα παρήλαυνε στην 5η Λεωφόρο την Κυριακή. (Μα, κύριε υπουργέ μου, περήφανοι θα πρέπει να νιώθουν οι Αμερικάνοι που θα δούν το πανάρχαιον έθνος μας στην 5η λεωφόρο, όπου φιγουράρουν όλα τα αρχιτεκτονικά μοτίβα των 2500 χρόνων της ιστορίας μας. Επιτέλους δεν το έχετε αντιληφθεί; Σκέφθηκα με αγανάκτηση για την τόση δουλοπρέπεια)...

Την Κυριακή ο ήλιος λάμπρυνε τον ουρανό της μητρόπολης. Απο νωρίς συγκεντρωθήκαμε στο ξενοχείο Πιέρ, όπου έγιναν οι γνωστοί βαρετοί και επαναλαμβανομενοι χαιρετισμοί απο αμερικάνους πολιτικούς, οι οποίοι έκαμαν φιλότιμη προσπάθεια να δείξουν πως γνωρίζουν έστω και ξώφαλτσα την πρόσφατη ελληνική ιστορία του ξεσηκωμού του 21 ενάντια στον οθωμανικό ζυγό.

Εξω βρίσκονταν παρατεταγμένα τα άρματα, που θα παρήλαυναν στην κεντρική λεωφόρο της αμερικάνικης μεγαλούπολης σηματοδοτώντας τον εθνικό μας γιορτασμό σε κλίμα πόπ ευφορίας.

Οι επίσημοι είχαν καθήσει στα έδρανα κάτω απο τη μεγάλη τέντα, που προστάτευε απο τον ήλιο. Πρώτη έφθασε η στρατωτική μπάντα απο την Ελλάδα που έπαιξε τον "Υμνον εις την Ελευθερίαν". Απέναντι παρατάχθηκαν οι περήφανοι εύζωνες της προεδρικής φουράς, παραπέμποντας στους αγωνιστές του 21. Υστερα ακολούθησαν οι Πόντιοι με την αρχαία τριήρη και το σύνθημα για τον Μεγάλο Αλέξανδρο. Μετά εμφανίστηκε ένα τεράστιο πανό με το αίτημα για την αναγνώριση της γενοκτονίας των αδερφών Αρμενίων αλλά και της γενοκτονίας των Ποντίων.

Κι ύστερα ήρθαν οι σύλλογοι, τα σχολεία, τα παιδιά μας, τα παιδιά τους ντυμένα με τις εθνικές ενδυμασίες. Ηρθαν δάσκαλοι, καθηγητές, ιερείς, απλοί πολίτες, επώνυμοι κι ανώνυμοι που παρέλασαν τιμώντας το πνεύμα της περήφανης φυλής μας.

Ολα ήταν σε καθαρότητα και ευταξία, η παρέλαση δεν έκανε κενά. Ο ρυθμός της ήταν εξαιρετικός, ο κόσμος πλημμύρισε τα πεζοδρόμια, οι εκφωνητές βασισμένοι σε καταπληκτικά ιστορικά κείμενα διάβαζαν την ιστορία της έκρηξής μας ενάντια στην τουρική κυριαρχία. Ακούστηκε απο τα μεγάφωνα παντού πως εμείς μια χούφτα Ελληνες ξεσηκωθήκαμε και αποτινάξαμε πρώτοι τον οθωμανικό βραχνά δίνοντας τον τόνο για τα κινήματα απελευθέρωσης σε όλα τα Βαλκάνια. Εμείς! μια χούφτα Ελληνες!

Δεν πειράχτηκα που ένα άρμα είχε τον Τόνυ Ορλάντο –ελληνικής καταγωγής απο μητέρα – να τραγουδάει τα πόπ τραγούδια του. Ούτε που η ομογενής Καλομοιρούλα με την τσακπίνικη φωνή κουνήθηκε μπροστά στις κάμερες με τα χαζοτραγουδάκια της.

Δεν χαλάστηκα ούτε μια στιγμή για όλα τα παρελκόμενα ενός Ελληνισμού, που πανηγυρίζει για την εθνική επέτειο με τρόπο ελληνικό κι αμερικάνικο συνάμα. Εγώ ένιωσα όμορφα που είδα τη νέα γενιά των Ελλήνων να παρελαύνει περήφανη για τη φυλή μας στη μητρόπολη του νέου κόσμου. Αυτού του κόσμου που ζεί δανεικά, στηριγμένος στο δικό μας αιώνιο Ελληνικό Πολιτισμό!

Και του χρόνου παιδιά !

14 comments:

Μηθυμναίος said...

Συνωστισμός Ελλήνων πολιτικών, απ' ό,τι διάβασα και είδα.
Πολλούς παρέλειψες...
Mια από τα ίδια, Ιουστίνη μου, ας ελπίζουμε πως τούτη τη φορά -αν και αμφιβάλλω- η προσέλευσή τους δεν θα ήταν και πάλι (ως συνήθως) για το θεαθήναι...

Δεν γνωρίζω το πόσο όμορφα θα ένιωσαν αυτοί βλέποντας «τη νέα γενιά των Ελλήνων να παρελαύνει περήφανη για τη φυλή μας στη μητρόπολη του νέου κόσμου. Αυτού του κόσμου που ζει δανεικά, στηριγμένος στο δικό μας αιώνιο Ελληνικό Πολιτισμό»!

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Στράτο,
Πραγματικός συνωστισμός πολιτικών προσώπων εξ Ελλάδος με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Πιστεύω πως σε τέτοιους χαλαιπούς καιρούς είναι πρόκληση να δαπανώνται τόσα χρήματα για την έλευση βουλευτών και υπουργών στη Νέα Υόρκη άνευ αντικρύσματος.
Οσο για το αν καταλαβαίνουν πως εμείς είμαστε η βάση του δυτικού πολιτισμού, θεωρώ πως όχι. Θαυμάζουν την Αμέρικα τόσο πολύ, που τα χάνουν όταν μιλούν με αμερικάνους πολιτικούς. Ζαλίζονται κυριολεκτικά. Θα μεταφέρω σχόλια και φωτό σε άλλο πόστ απο το Μόντρεαλ.
Λυπηροί και λίγοι οι περισσότεροι εξ αυτών!

La Gigi said...

τώρα τι να πω.. δε θα πω τιποτα.
την ξέρεις τη γνώμη μου για όλα αυτά αλλά και για τα πηγαιν' έλα των πολιτικών στους φανταχτερους προορισμούς.
Καλή επιστροφή και σας περιμένω!!!
φιλιά πολλά

pylaros said...

Ένας απλός θεατής ήμουνα μαζί με την οικογένεια χαρήκαμε την διαφορετικότητα της ημέρας, τον ήλιο, την απλωσιά του Central Park καμαρώσαμε τα βλαστάρια της τρίτης + ελληνοαμερικανικής γενιάς παιδιά σχολείων που ήταν σημαιοφόροι της γαλανόλευκης, όσο για την ημερομηνία, ή για το ποιοι παρέλασαν ή βάδισαν ή ποιοι πολιτικοί της Ελλάδας ήρθαν ε! τι να πω, ήμουν μόνο ένας απλός θεατής, άλλοι είναι οι αρμόδιοι.

Χαιρετισμούς
Γαβριήλ

δεσποιναριον said...

Που ειναι οι φωτογραφιες της μαζορεττας; Ουτε κι εγω τις αντεχω (οπως και η μελισσουλα) τις παρελασεις. Γιατι τις εκμεταλλευεται ο καθενας για τους σκοπους του και για πολλους αλλους λογους. Και του χρονου παντως Καναδεζα μου, να εισαι καλα να ξαναπας.
Εφτασε 33 Κελσιου χτες εδω. Βρασαμε! Καλη επανοδο στο Μοντρεαλ. Φιλια.

Justine's Blog said...

Μελισσάκι λατρεμένο,
Μόλις επιστρέψαμε απο ΝΥ όπου σαρώσαμε τα πάντα, απο παρελάσεις μέχρι ρούχα και φαγάκια στα καλύτερα. Εχουμε λίστα για όταν έρθεις με το καλό.
Οι πολιτικοί θα κάνουν πάντα το δικό τους όσο κι αν χτυπιέται ο κόσμος. Συνέρρευσαν όλοι κι έγινε πανικός και γέλιο!

Justine's Blog said...

Αγαπημένη πρωτευουσιάνα,
Τί να πώ κι εγώ η μαζορέτα που έβγαλα την κόρριζα μέσα στον ήλιο σε ρυθμό μάρς; Τα είδα όλα η χορεύτρια.
Δεν θα συνεχίσω τα σχόλια για τους πολιτικούς, με κάλυψες εσύ η προλαλήσασα.
Φιλάκια

Justine's Blog said...

Γαβρίλη καλέ μου,
Σημασία έχει πως όλοι το καταδιασκεδάσαμε παρα τα διάφορα περίεργα, που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Πάντως, απο οργάνωση ήταν μια χαρά η παρέλαση. Εσφυζε ο τόπος απο ελληνικά νιάτα και νιώσαμε περηφάνεια για τη γενιά μας.
Χαιρετίσματα απο το Μόντρεαλ

paramythou said...

Ιουστίνη αγαπημένη,
σε καταπληκτικό σου κείμενο, καθρεφτίζεται ολη η μιζέρια και το μεγαλείο συνάμα της Ελλάδας μας, μέσα και έξω απο τα σύνορά της!
Δεν θα πω κάτι άλλο.
Επίσης, μπράβο σου που πάς και ξαναπάς και το αντέχεις...
φιλιά ανοιξιάτικα
και παραμυθίστικα

Justine's Blog said...

Αγαπημένη παραμυθού μας,
Σωστά μιλάς, η μιζέρια αλλά και το μεγαλείο της φυλής μας συνυπάρχουν παντού και πάνα. Αυτή είναι η πατρίδα μας, δεν είναι μόνο οι κάμποι!
Λοιπόν, ΄στην παρέλαση δεν είχα ξαναπάει και ήθελα να γευτώ αυτή την εμπειρία. Πρέπει να σου πώ ότι δάκρυζα που έβλεπα τα πιτσιρίκια να παρελαύνουν τιμώντας το γένος μας. Εκλαιγα με αναφυλλητά, όπως κλάιω κάθε χρόνο και στην παρέλαση του Μόντρεαλ. Εσύ ξέρεις πόση ευθύνη είναι να μεγαλώνεις παιδιά και να τα κάνεις Ελληνες, αληθινούς μέχρι τα φυλλοκάρδια τους.
Τέλος,η Νέα Υόρκη δεν με κουράζει ποτέ. Την απολαμβάνω σε καθε γωνία της κάθε φορά που την επισκεπτόμαστε. Ευτυχώς είναι κοντά και πεταγόμαστε διαρκώς.
Σ΄αγαπώ παραμυθού μου, σε λατρεύω κι αυτή τη φορά δεν θα γλιτώσεις στην Αθήνα, θα πιούμε καφέδες και θα τα λέμε επι ώρες.
Φιλιά

paramythou said...

εχεις δίκιο σε αυτό. Κι εγώ έκλαψα με τα παιδιά όπως πάντα, και ιδιαιτέρως με το προνήπιο (στο οποίο και ο μικρούλης μου) να σέρνει μια τεράστια σημαία.... που μπορούσε να τυλίξει δέκα παιδιά μαζί... Ωραίες εικόνες...
κι εγώ σε αγαπώ

Αστοριανή said...

...Το διαιστάθηκα ότι θα ήσουν εκεί, από τα προηγούμενα "πήγαινε-έλα" μας...
Σκέψου, να καταφέρναμε να σε...συναντήσουμε!!! -όπως επιθυμούσαμε- "... να κολυμπήσουμε εν ασφάλτω...όρθιοι" όπως είπε κι ο Δημήτρης!
Με τεράστιους ηθικούς και υλικούς κόπους (λόγω μειωμένης προσφοράς κι ενθελοντισμού)και... καιρού θέλοντος, καλά "πήγε", και του χρόνου.
Μα ο Τόνυ Ορλάντο -του οποίου ο πατέρας ήταν ¨Ελληνας...-
και η ... δική μας "Καλο-μοίρα"...
τί τα ήθελαν τα "τραγουδάκια τους"
μέρα πατριωτισμού σαν κι αυτή?
Ας μάθαιναν, τουλάχιστον, κάποιο...
του 1821 κι ας το έλεγαν και...στραβά!
Πέρυσι, ο κόσμος αγανάκτησε με τα "κουνήματα" της νεάζουσας Αννας Β...
δεν έβαλαν μυαλό?
Κι εκείνος ο Ε.Ανάστος?
Τί κρύος Έλληνας, με τρείς ακριβώς λέξεις στο ελληνικό λεξικό του!!!
ΠΟΙΟΣ τους δίνει τα κείμενα?
Ποιός τους συμβουλεύει ότι εκτός από τον ...μπακλαβά... υπάρχουν Ενδοξες σελίδες στον αγώνα μας???!!!
Αλλά εκείνα τα μικρά, το ελληνικό φυτώριο!!!!!!!!!!! Χάρμα!

Ας μη μακρυγορήσω εγώ, διότι γνωρίζω ότι θα επανέλθεις με πολύ υλικό.
Σε φιλώ, κι ας μη σε είδα!
Υιώτα
ΝΥ

Justine's Blog said...

Γιώτα καλή μου,
Κρίμα που δεν βρεθήκαμε στην παρέλαση, αλλά έτσι τόθελε η μέρα. Να χαθούμε.
Οσο για Τόνυ Ορλάντο και Καλομοίρα, συμμετείχαν στην πόπ έκδοση της παρέλασης. Κι αυτή ίσως χρειάζεται για να προσελκύσει τα Αμερικανάκια.
Και του χρόνου!Φιλιά

Justine's Blog said...

Γιώτα μου,
Ο ήλιος έκανε τη διαφορά, θα συμφωνείς ασφαλώς
Φιλια