ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Thursday, July 30, 2009

Βεράντα με θέα

Αφιερωμένο εξαιρετικά στο φίλο μου Κυριάκο, που τραβάει για Βαλκάνια

Της Ιουστίνης

Οταν επιστρέφω στην πόλη μου κάθομαι και μηρυκάζω τις τόσες εντυπώσεις που μαζεύω στα ταξίδια μου. Κι έτσι ζώ ανάμεσα στο ήρεμο τώρα και το πολλυσυλλεκτικό πρίν. Ανάμεσα στην ομαλή καθημερινότητα και στα όνειρα για τα απρόβλεπτα ταξίδια που
έρχονται.

Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες το μάτι μου στάθηκε σε μια βραδυά βεράντας, όπου περάσαμε καλεσμένοι της Καναδικής πρεσβείας στην κορυφή της Μεγάλης Βρεταννίας. Αυτή είναι η ωραιότερη περιμετρική θέα της Αθήνας και δεν την αλλάζω με τίποτε.

Με συνόδευσε ο αγαπημένος φίλος Στράτος Δουκάκης, καλοκαιρινός κάτοικος Μολύβου Λέσβου. Αυτός ο γενναιόδωρος άνθρωπος με τον οποίο χτίσαμε φιλία απο την εποχή της αποδημίας του στη Βαλένθια της Βενεζουέλας συνεχίζει να είναι παρών στη ζωή μου μέσα απο το μπλόγκινγκ, την ηλεκτρονική αλληλογραφία , τα ωραία του κείμενα στην εφημερίδα Εμπρός t.

Απο εκείνες τις μακρινές μέρες κρατάει η παρέα μας κι όλο ανανέωνεται στις συνευρέσεις της Αθήνας. Ο Στράτος και η γυναίκα του Αλεξάνδρα είναι δύο άνθρωποι που αγαπώ και αναθυμάμαι συχνά στις μέρες του Μόντρεαλ.

Για να επανέλθω στη βραδυά της Καναδικής πρεσβείας, θα πρέπει να ομολογήσω πως ήταν ελαφρώς απογοητευτική, καθώς η πρόσκληση έλεγε να συνευρεθούμε για ποτά κατα την ώρα του απογεύματος, τα οποία τελικά ήταν πληρωτέα.

Μου φάνηκε παράταιρο και παράλογο να σε καλούν σε happy hour και να πληρώνεις. Αλλά πάλι σκέφθηκα πως έτσι είναι οι Καναδοί, στοιχημένοι με ελάχιστη κοινωνική γενναιοδωρία.

Αντίθετα, εδώ οι Κεμπεκιώτες είναι μόρτηδες και καλοζωϊσμένοι. Mε κληρονομιά τη μακρινή γαλλική καταγωγή τους, γνωρίζουν καλά την τέχνη του εύ ζήν και σίγουρα δεν κάνουν οικονομία την ώρα της χαράς!

Ιερός Βράχος, απόλυτα κυρίαρχος μιας πόλης που παραπαίει

Λυκόφως με φόντο την Ακρόπολη

Η θεά Ακρόπολις μετα Παρθενώνος και στα πόδια της η ασχήμια

Με θεα την Αθήνα ο Στράτος Δουκάκης και η αφεντιά μου στη βεράντα
Με την καναδή πρέσβη στοιχημένες

Τα νεότερα κτίρια θίγουν τη συνολική αισθητική της πόλης των θεών.

Κι όμως ξεχωρίζει η Βουλή των Ελλήνων

Στο βάθος η λεωφόρος Βασιλισσης Σοφίας
Το κτίριο της Βουλής και στο βάθος η πόλη

Η κορυφαία σκηνή του Αη Γιώργη στο Λυκαβηττό

Κτίρια και πάλι κτίρια αραδιασμένα στη σειρά
Τζουστινάκι χαρωπό με θέα την πόλη της νιότης

27 comments:

δεσποιναριον said...

Διαλεγω Τζουστινακι χαρωπο, στις βεραντες της μιας και μοναδικης πρωτευουσας. Ειπες τη λεξη μηρυκαζω και αυτο ακριβως κανουμε και οι δυο. Παμε στην Αθηνα για λιγο και μετα μονο το σωμα ταξιδευει. Ο νους μενει εκει. Ουδεν κρυπτον απο την ταρατσα τηε τζι μπι. Πολλα φιλακια νοσταλγικα.

Μηθυμναίος said...

Τιμή, χαρά και καμάρι για μένα που σε συνόδεψα στην απολαυστική εκείνη (ως θέα) βραδιά στη βεράντα της Μεγάλης Βρετανίας!!!
Με μάγεψε πράγματι η θέα της Ακρόπολης από κει πάνω.

Ανταποδίδω τα όσα υπέροχα γράφεις για τη φιλίας μας (αλήθεια πάνε τόσα χρόνια…) ακριβώς τα ίδια -και το ξέρεις- ειλικρινά αισθήματα κυριεύουν κι εμένα.

Έχεις μια μεγάλη ψυχή, δεν έχω καμιά δυσκολία να το πω, που τη μοιράζεσαι μαζί μας και την εισπράττουμε συνεχώς, όπως επίσης και μια τεράστια καρδιά που μας χωράει όλους.

Σ’ ευχαριστώ για τα πολύ καλά σου λόγια!

Φιλιά και μια αγκαλιά ΝΑΑΑA!!!
Κι απ’ τους δυο μας

La Gigi said...

η αλήθεια είναι πως από ψηλά φαινεται λίγο άσχημη η Αθηνα. εμενα ομως μου αρεσει πολυ γιατι δεν ζω στην ταρατσα της μεγαλης βρετανιας να τα βλεπω ετσι και απο εκει χαμηλα που τριγυρναω ειναι ολα τελεια!!
η καναδικη πρεσβεια πολυ τσιπηδες ρε παιδακι μου, το γκραντε ξενοδοχειο τους μαρανε ετσι κάνω κι εγω τον αρχοντοχωριατη - που μπάι δε γουέη τους φιλους μου τους κερασα και ποτο και φαγητο στη βεραντα αναλογου χλιδης ξενοδοχειου ;)
φιλιά πολλα

paramythou said...

Ενα απλό ερώτημα:
Γιατί δεν σας καλούσαν στην πρεσβεία, όπου θα μπορούσαν να προσφέρουν και το ποτό?

Ιουστινάκι μου όπως λένε και στην πατρίδα, ''τα μεταξωτά βρακιά θέλουν μεταξωτούς κ...''!

Να είσαι καλά και να μυρηκάζεις, γιατί έτσι τα γεγονότα παίρνουν την αξία που τους πρέπει. Ολοι μας το κάνουμε. Τα φέρνουμε στο βλέμμα και στο νού μας και τα ζυγίζουμε. Αλλα είναι ασήκωτα και αμετακίνητα, άλλα εξαφανίζονται σαν φτερό στον άνεμο....
φιλιά βρεγμένα βρετανικά

Justine's Blog said...

Ναι αγαπημένη μου,
Ο νούς μένει εκεί χωρίς το σώμα. Ευτυχώς γιατί ο νούς ξεκουράζεται με τις αναμνήσεις και τις εικόνες. Ενώ το σώμα στη ζέστη λιώνει!!!!
Φιλιά

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Στράτο,
Για μένα ήταν περηφάνεια να συνοδεύομαι απο ένα πραγματικό κύριο. Η γενναιοδωρία είναι δική σου, που δεν σταματάς να με κανακεύεις για όσα πράττω , που τα θεωρώ αυτονόητα.
Αυτή η μπλογκογειτονιά είναι υπέροχη. Ανοίγω το παράθυρό μου και βλέπω μόνο φίλους.
Τί όμορφα!
Φιλιά

Justine's Blog said...

Βρε Μελισσάκι,
Γι αυτό σε πάω γιατί πιάνεις το θέμα απο τα κέρατα. Μου ήρθε κάπως, όταν έιδα πως ήμασταν προσκεκλημένοι μετα πληρωμής. Δηλαδή τί θα κόστιζε στο καναδικό δημόσιο να δώσει κι ένα χιλιάρικο για τις δημόσιες σχέσεις;
Δεν τις καταλαβάινω τις τσιπιές, αλλοιώς είμαι μαθημένη αλλά τί να πώ;
Πάντως, στο Κεμπέκ τα πράγματα δεν είναι έτσι. Εχουμε λεβεντιά και στύλ εδώ.
Οσο για σένα ξέρουμε τον έρωτά σου με την πατρίδα και τον συμμεριζόμαστε!
Φιλιά και νάχεις αν κερνάς μικρή μου!

Justine's Blog said...

Βρεταννίτσα μου,
Τόπες και τόκανες με τα κορίτσια σου. Μπράβο σας γιατί στην Ελλάδα καίγονται, μου είπε η μαννούλα.
Να τρυγήσεις την πρωτεύουσα και αν μεταφέρεις τις εντυπώσεις σου, ελαφρά σαν χάδι.
Οπως πάντοτε κάνεις.
Φιλί αγαπητικό

Justine's Blog said...

Οσο για τους Καναδέζους Μαίρη μου,
Ετσι είναι αυτοί οι βόρειοι. Δήθεν κούλ και με μερίδια ευθύνης και πληρωμής.
Προς τί η πρόσκληση δεν κατάλαβα και δεν θα καταλάβω!

Evie said...

Τακ-Τακ, χτυπώ την στολισμένη εξώπορτα της χαριτωμένης
γειτόνισσας Ιουστινης. Ναι γείτονες είμαστε εγώ Τορόντο,Ιουστινη Μόντρεαλ ε, τι είναι για ένα καφεδάκι 5 ώρες οδήγηση.
Έρχομαι στο μέγαρο σας μέσω Δέσποινας κατόπιν που διάβασα ότι βάλατε φωτογραφίες από Αθήνα,
συγγνώμη μα δεν μου είναι δυνατόν να μην δω κι εγώ η παλιά Αθηναία.

Να συστηθώ, είμαι μια παλια Αθηναία, που έζησα λιγότερα χρόνια στην Αθήνα και περισσότερα στο Τορόντο. Ήρθα για σπουδές και παίζοντας μονά ζυγά με κέρδισε το Τορόντο.

Γεννήθηκα στην τότε μαγική Αθήνα αυτήν που πρώτο αγάπησα, είναι κάτι πως να το περιγράψω... δύσκολο...

Σαν το πρωτογεννημένο παιδί που αγαπάς και προστατεύεις όσα χρόνια κι αν περάσουν τωρα εξίσου τα ίδια αισθήματα έχω για το δεύτερο μωρό μου τον Καναδά.

Εποχές άλλαξαν, πολλές οι αλλαγές που πρόεκυψαν αλλά τις αναμνήσεις μου τις όμορφης Αθήνας δεν μου τις αλλάζουν με τίποτα. Ωραίοτατες οι φωτογραφίες από τα ψηλά λένε πάρα πολλά.Φερνουν πολλες αναμνησεις και ολη την ημερα σημερα ταξιδευω στο παρελθον.
Βλέπω τα νεοκλασικά μεταξύ των νεόκτιστων χωρίς καμία αισθητική αρμονία πολύ πιο καθαρά από ότι τα βλέπω από τους δρόμους.

Πως δίνονται ανέλεγκτες άδειες ανοικοδομήσεως ? εάν ήταν εδω όλες οι εκτεθειμένες πλευρές του κτιρίου είναι προστατευμένες.

Όσο για την πρόσκληση έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό Πω, Πω το πήρα προσβλητικά.
Δηλαδή δεν τους φτάνουν αυτές οι εφορίες που ο Ελληνισμός του Καναδά χρυσοπληρώνει για να σας προσφέρουν ένα κρασί του Νιαγάρα έστω και για διαφήμιση.Τι ντροπή
Η λέξη φιλοξενία μαζί με το φιλότιμο έχει άλλη έννοια για ορισμένους αναλόγως τι θα έμαθαν στο σπίτι τους και κρίμα
το savoir vivre που τους εκπαιδεύουν ως αντιπροσώπους.

Συγχαρητήρια για την στάση που κράτησες και το πολύ χαρούμενο χαμόγελο σου που παρέμεινε.

Επέτρεψε μου άλλη φορά να ξαναχτυπήσω την πορτούλα σου γιατί βλέπω ότι έχουμε κάτι κοινές γνωριμίες, απίστευτο το πόσο ο κόσμος είναι τοσο μικρουλης.

Εvie μια παλιά Αθηναία

Justine's Blog said...

Αγαπητή Εύη,
Καλωσόρισες στο μπλόγ μου. Πολύ μου άρεσε αυτό το χορταστικό σου σχόλιο για την Αθήνα και την αναλλοίωτη αγάπη προς την πόλη σου, μας.
Παρότι δεν είμαι Αθηναία εκ γενετής όπως εσύ ή η Δέσποινα, πρέπει να πώ ότι αγάπησα το κλεινόν άστυ γιατί το έζησα στην κορύφωση της νιότης μου,κατα τα φοιτητικά χρόνια μου. Κάθε γωνιά και μια ανάμνηση αγαπητή μου.
Κάθε δρόμος και μια θύμηση. Αναπόδραστες μνήμες, που με τριγυρίζουν χαρούμενα στην ξένη γή.
Και να ζείς στο Τρόντο, οποία ευτυχής σύμπτωση! Ισως και να συναντηθούμε σε ένα απο τα ταξίδια.
Ηθελα να σου πώ ότι η έλλειψη αβροφροσύνης απο τις καναδικές αρχές δεν με εκλπήσσει. Γενικά, θα έχεις ζήσει στο πετσί σου αυτό τον ανοίκειο τρόπο των στοιχημένων Καναδών.
Να χάσω το χαμόγελό μου επειδή δεν υπήρχαν τρόποι; Μα όχι. Το κατσούφιασμα απαιτεί άλλες συνθήκες.
Εκεί απολάμβανα την παρέα των φίλων μου και την πόλη που απλωνόταν κάτω απο τα πόδια μου, μαγευτική, όμορφη, δυνατή μέσα στην ασχήμια της.
Να με επισκέπτεσαι Εύη κι εγώ τακ τακ θα σου χτυπώ την πόρτα.
Καληνύχτα

Αστοριανή said...

Happy Birthday, Love!

Πρώτα οι ευχές, να σε χαιρονται που... σ'εχουν, μαζί τους κι εμείς!

Στίς "...μηρυκαστικές σου" αναμνήσεις (μα πού το βρήκες αυτό!!! μου θύμησες μια ασπρόμαυρη κατσικούλα που της άρεσε να μασά χειροποίητο τσιγάρο του πατέρα...)
και η Αθήνα? σίγουρα πανέμορφη. Εμείς την αλλοιώνουμε!
Χάρηκα και
και πιο πολύ,
την φωτογραφία σας με τον πάντα προστατευτικό Στράτο!
Πολύχρονη, Φίλη μου,
Υιώτα
αστοριανή
κι ενα δωράκι της Κατερίνας: αστοριανή2 !
ΝΥ

Justine's Blog said...

Γιώτα αγαπημένη μου,
Πού τα θυμήθηκες τα γενέθλιά μου, που τέμνουν τον αιώνα στα δύο και μηδενίζεται το κοντέρ;
Απο δώ κι εμπρος θα δηλώνω ανήλικη.
Ευχαριστώ για τις ευχές και προπάντων για την αγάπη σου.
Φιλιά πολλά αγαπητικά. Πάω και στης Κατερίνας να δώ τα καλά της!

Μηθυμναίος said...

Ειλικρινές, θερμές κι από καρδιάς ευχές: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!! και ΚΑΛΑ!!!, προ πάντων, καλή μας ΦΙΛΗ Ιουστίνη!!!

Δικό μας Ιουστινάκι!!!

Να 'σαι ευτυχισμένη και να σε χαίρονται όλοι όσοι σε αγαπούν και αγαπάς!
... κι είναι τόσοι πολλοί...

Besos muchos besos de todos aqui!

δεσποιναριον said...

ΜΠΕΡΘΝΤΕΗ???? τι μπερθντεη? ΠΟΤΕ; χτες? Χρονια Πολλα Ιουστινακι Αυγουστιατικο. Να ζησεις σαν τα ψηλα βουνα, παντα με καλη υγεια και χαρα. (Ειμαι τελειως ανοργανωτη στα θεματα εορτων και γεννεθλιων.)

Evie said...

Αγαπητή Ιουστινη,

Θερμές ευχές κι από εμένα για την σπέσιαλ επέτειο.
Congratulations you are looking Great!

Καλή διασκέδαση
Evie

La Gigi said...

κι από εδώ, να τα εκατοστήσεις!!! να είσαι πάντα γερή να σε χαίρονται τα αγόρια σου :)
και να το κάψεις απόψε ;)

paramythou said...

Meta tis simerines voltes stin Oxford kai sta meri pou megalourgise o Harry Potter, mpaino sto spitiko sou kai ti na do: BIRTHDAY PARTY!!!!
XRONIA POLLA KI EFTYXISMENA IOUSTINAKI MOU GLYKO KI AGAPIMENO. PANTOTE PARAMYTHENIA KI ALITHINA, ME YGEIA KAI ME TIS AGAPES SOU AGALIA!!!!
wet kisses

Justine's Blog said...

Στράτο αγαπημένε,
Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές σου στα ελληνικά και τα ισπανικά. Μήπως πήρε το μα΄τι σου το Κόνιο μου εκεί στα μέρη σας;
Φιλιά

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι αγαπημένο,
Πολύ απροπό σε βρήκα στα γενέθλιά μου. Τα πέτυχες στο τσάκ και σε ευχαριστώ για τον γλυκό σου τηλεφώνημα.
Είσαι μια καρδούλα εσύ!
Φιλιά

Justine's Blog said...

Εύη Αθηναία,
Ευχαριστώ για τις ευχές και για το κομπλιμάν. Οντως, το να σκίζεις στα δύο τον αιώνα είναι σπέσιαλ. Αλλά εδώ μηδενίζουμε το κοντέρ και τραβάμε για ανήλικες μέρες.
Φιλιά

Justine's Blog said...

Λοιπόν Μελισσάκι μου,
Πόσο χάρηκα που άκουσα τη βελουδένια σου φωνούλα. Σα μωράκι μιλάς. Και σε έχω τάξει. Και σε ζητούν. Τί να κάνω;
Σε ευχαριστώ για όλα

Justine's Blog said...

Ευχαριστώ για τα υγρά φιλιά απο Οξφορδ Στρίτ. Είναι ό,τι πρέπει για τη μέρα και την ιστορική επέτειο!
Θα το κάψουμε, το υπόσχομαι. Να κάψεις τα μαγαζιά εσύ, ναι;

δεσποιναριον said...

Χα χααα δεν μπορω να μη το σχολιασω, που την εχεις ταξει βρε Καναδεζα τη μικρη; Τι σοϊ μανιφατουρες σκαρωνεις; Την ρωτησες αν θελει να ειναι .. ταμενη; Τς τς τς. Μονο σε ενα συμφωνω, στην μωρουδε φωνουλα, στα αυτια μου εχω εκεινη την τηλεφωνικη συνεντευξη που το μωρο ελεγε.. εγωωωω φιαχνωωω ενα λογισμικοοοο..
Αντε ξεφυγα απο τον σημερινο εορτασμο. Συνεχισε να ..μικραινεις!

La Gigi said...

ρεεε μη με κοροιδεύετεεεε
ο ανιψιος μου, 8 χρονων, που εχει μια μερα πριν την Ιουστινη γενεθλια μου ειπε μιλας πολυ σιγά (τον πηρα απο το γραφειο, ε να μη μας ακουσει ολο το κτιριο) αλλά μιλας και πολυ γλυκα :))
με εχει ταξει Δεσποινακι αληθεια λεει όχι στον Αγιο Νεκταριο, αλλου!! και το ειπα του Μαρκονι και εκεινος κανονιζει τη συνεχεια του ταξιματος :)))
Ιουστινακι δεν πιστευω να μην υπαρχει ρεπορταζ απο χθες το βραδυ...
φιλια απο τη βεραντα με μια ζεστη ανεπαναληπτη!!

Justine's Blog said...

Κορίτσια,
Οπως αντιλαμβάνεσθε γυρνάω στα πέριξ με τη φιλενάδα εξ Ελλάδος. Οπότε το ρεπορτάζ θα έρθει με την ώρα του.
Οσο για το τάξιμο, στον Αγιο Φανούριο το λέμε!
ΧαΧα!

Αστοριανή said...

Ιουστίνη μου, είδες ευχές!!!!!!!!!!
Και πώς το θυμήθηκα! μου χρωστάς μια φετούλα κέικ!!!
ΑΚΟΥΣΕ: σε θέλω γρήγορα, για κάτι σοβαρό, διαφορετκό...
Δεν βρήσκω το ε-μειλ σου να σου στείλω κάτι ενδιαφερον ή θα σ' ενοχλήσω να σου τηλεφωνήσω.
Η πάντα ...διακριτική φίλη σου
Υιώτα
ΝΥ