ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Friday, August 14, 2009

Της Παναγιάς



Αφιερωμένο εξαιρετικά στη μάννα μου Μαρία

Είναι αυτή η γιορτή της Παναγιάς στην καρδιά του Αυγούστου, που κάνει τις καρδιές των Ελλήνων να πανηγυρίζουν με πάθος την πρέσβειρα των προσευχών τους στο Χριστό. Χιλιάδες καταφεύγουν στα σκαλοπάτια της Εκατονταπηλιανής η της Παναγιάς της Τήνου ή της Σπηλιανής και τόσων άλλων εκκλησιών για να ανάψουν ένα κεράκι στη Χάρη της.

Είναι αυτές οι μέρες του καλοκαιριού , καυτές και γιορτινές ταυτόχρονα που στέλνουν και τους τελευταίους κατοίκους των πόλεων εκτός με αφορμή τη μεγάλη πανήγυρη της Παναγιάς. Οι πόλεις σιωπούν, ενώ τα μοναστήρια και οι προσκυνηματικοί ναοί βρίθουν ανθρώπων.

Ομως γιατί η Παναγιά αποτέλεσε ανέκαθεν τον ύψιστο γιορτασμό της Χριστιανοσύνης, αναρρωτήθηκα συχνά. Διαβάζοντας προσεκτικά τα κείμενα των παρακλήσεων στη «Δέσποινα και Μητέρα του Λυτρωτού», διαπίστωσα αυτά που είχα ήδη επισημάνει απο την παιδιόθεν παρουσία μου στην εκκλησιαστική παράδοση της οικογένειάς μου.

Η Παναγία, γυναίκα και μάλιστα μπολιασμένη με τον ύπατο πόνο της απώλειας του μοναχογιού της, συμβολίζει για τη Χριστιανοσύνη το κοντινότερο πρόσωπο στην ανθρώπινη φύση. Γι αυτό οι Ελληνορθόδοξοι τη λατρεύουν αποθεώνοντάς την κάθε Δεκαπενταύγουστο. Γιατί αποτελεί τη σύνδεση της Θεότητας με τον άνθρωπο καθώς θεωρείται ως «Αγαθή Αγαθού Λοχεύτρια».

Η Παναγία «προϊσταται πρεσβεύουσα», όπως αναφέρει ο Παρακλητικός Κανόνας , που ψάλλεται επι 15 μέρες συνεχώς πριν απο την κορύφωση της Γιορτής προκειμένου να διαμεσολαβήσει ως « άβυσσσος ευσπλαχνίας» στο Θεό για τα δεινά της ανθρώπινης μοίρας.

Η Παναγία ως «έχουσα μητρικήν παρρησίαν» όχι μόνο πρεσβεύει για την προσωπική ατυχία του καθενός, αλλά αποτελεί «το άρρηκτον τείχος», τον «πύργο ασφαλείας», την «προστασία και σκέπη της ζωής», το «στήριγμα των πιστών» εν συνόλω, αφού οι παρακλητικοί κανόνες διαβάζονται στις μεγάλες συμφορές των τόπων (πολέμους, ασθένειες , ανομβρίες κλπ)

«Επίβλεψον εν ευμενεία Πανύμνητε Θεοτόκε επι την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασαι της ψυχής μου το άλγος», αναφέρεται ως κύριο και επανλαμβανόμενο σημείο σε παρακλητικό τόνο, καθώς η Θεομήτωρ θεωρείται η πρέσβις στο Χριστό για την απαλλαγή απο τις ασθένειες του σώματος αλλά και της ψυχής.

Μεγαλώσαμε στη Λευκάδα παρακολουθώντας το Δεκαπενταύγουστο στην εκκλησιά του πατέρα. Με την Κωνσταντίνα νιώθαμε τόσα κοντά στις προσευχές προς την Παναγία. Παίρναμε το βιβλιαράκι μας και σιγοντάραμε τον πατέρα όταν έψαλλε τον Παρακλητικό Κανόνα στο σπίτι μας για την ευλογία κάθε Δεκαπενταύγουστο αδιαλείπτως.

Τα χρόνια πέρασαν, εκείνη έφυγε κι εγώ μένω στο Μόντρεαλ, μακριά απο το πάθος και το έθος της γιορτής. Μερικές φορές με παίρνει μια μελαγχολία που δε μπορώ να βιώσω χωρίς το φίλτρο των αναμνήσεων και της άκαμπτης λογικής τούτη τη Γιορτή της Παναγιάς, που αποτελεί την επιτομή των πανηγύρεων της Χριστιανοσύνης!

Ισως νάναι αυτός ο διαρκώς επιβαρυνόμενος απολογισμός της χαμένης αθωότητας!

Χρόνια πολλά στις Μαρίες και στη μητέρα μου!

Ιουστίνη

19 comments:

La Gigi said...

να τη χαίρεσαι τη μαννούλα σου Ιουστινάκι μου! σου έχω πει ότι έχεις μια κούκλα μαμά που τη βλέπω στις φωτογραφίες στολισμένη με τα λευκαδίτικά της και τη χαζεύω!!
και του χρόνου να είναι καλά

Justine's Blog said...

Αγαπημένο μου μωρό,
Εφτασες κιόλας στον προορισμό σου; Ευχαριστώ για τις ευχές σου. Ναι, η μαννούλα είναι όλα τα λεφτά. Υπομονετική, γλυκειά, αγόγγυστη, καρτερική με τη ζωή.
Τη λατρεύω και μου λείπει. Φιλιά στους δικούς σου

Evie said...

Χρόνια πολλά σε όλους σας Ιουστινη μου πάντα με υγεία και χαρές.
Χρόνια πολλά για την μαμά σου να την χαιρόσαστε κ να σας χαίρετε.

Καληνυχτα απο το ζεστο Μπαλμ Μπιτς

Justine's Blog said...

Εύη μου,
Χρόνια πολλά και σε σάς που καλοπερνάτε στο Πάλμ Μπίτς. Να εξωκύλετε στα μπαράκια και στις ντίσκο, σας εύχομαι απο καρδιάς.
Καλό Δεκαπεντάυγουστο στους λουόμενους!

Αστοριανή said...

Κυριολεκτικά με συγκίνησες,
Φίλη αγαπημένη. Το κείμενό σου, διαμάντι γνώσης συνδιασμένο ευαίσθητα με την ζωή σου στη Λευκάδα, σ' ένα σπίτι όπου ο σεβασμός στη θρησκεία ήταν καθημερινό γεγονός.
Κάθε Μάννα αισθάνεται πολύ κοντά στην Παναγιά, άσχετα αν είναι ευτυχισμένη ή πονεμένη.
Όσο δυνατές κι αν αισθανόμαστε, κάπου-κάπου νιώθουμε την ανάγκη να επικοινωνούμε με το Ανώτερο Πνεύμα.
Εσύ, που έχεις ακόμη την μητέρα σου, να την λατρεύεις. Χρόνια της Πολλά κι από μένα, Χρόνια πολλά σε όσες κι όσους εορτάζουν αύριο.
Πράγματι Γιορτή μεγάλη, σαν "Πάσχα" του καλοκαιριού.
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Μηθυμναίος said...
This comment has been removed by the author.
Μηθυμναίος said...

Χρόνια Πολλά, Ιουστίνη μου! Να χαίρεσαι τη μανούλα σου!

Μεγάλη μέρα σήμερα της Παναγιάς σύμβολο της αγνότητας, της αιώνιας μάνας, το προσφιλέστερο πρόσωπο του χριστιανικού κόσμου με τις τόσες επωνυμίες και προσωνυμίες που όλοι μας επικαλούμαστε σε χαρές και λύπες, και πάντα ζητάμε την προστασία και τη βοήθειά Της.

Χρόνια Πολλά λοιπόν και πάντα να τη θυμάσαι!!!

Φωτεινή S said...

Χρόνια Πολλά στη Μαννούλα σου, Ιουστίνη μου, να τη χαίρεσαι!
Κι εγώ τη δική μου
Φιλιά

δεσποιναριον said...

Χρονια Πολλα για τη μανουλα σου Καναδεζα μου! Και Χρονια Πολλα σε ολους μας σημερα. Να μαε εχει παντα καλα.

Justine's Blog said...

Αγαπημένη Γιώτα,
Αν είναι και η δική σου γιορτή σήμερα, δεν το ξέρω. Ομως χρόνια σου πολλά κι ευτυχισμένα με τον άντρα, τις κόρες και τις εγγονές σου.
Να είστε πάντα καλά και καλόκαρδοι.
Φιλιά με ήλιο απο το βορρά

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Στράτο,
Ευχαριστώ για τις ευχές σου. Να χαίρεσαι κι εσύ όσους γιορτάζουν σήμερα και να τους καμαρώνεις ευτυχείς.
Φαντάζομαι την ομορφιά του Μόλυβου τούτες τις μέρες του Αυγούστου.
Φιλιά στην Αλεξάνδρα σου

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι,
Ξέρω πως γιορτάζεις το Νοέμβρη, έτσι δεν είναι; Αλλά χρόνια σου πολλά και πάλι γιατί όλες οι γιορτές της Παναγιάς είναι πηγή χαράς και αισιοδοξίας για όλους μας.
Φιλιά απο ηλιόλουστο καυτό Μόντρεαλ

Justine's Blog said...

Φωτεινούλα γλυκειά της Κρήτης,
Που μας προκάλεσες όλους στα μέρη σου. Ανταποδίδω τις ευχές για τη δική σου μαννούλα. Να τη χαίρεσαι γερή κι ευτυχισμένη.
Φιλιά στην Κ΄ρητη και το Ρέθυμνο απο καρδιάς

MarthaD said...

Ιουστινη,
Χρονια πολλα στη μητερα σου και μεγαλη η χαρη της για ολους μας.
Οι ιστοριες σου με συγκινουν και μου αρεσουν τοσο πολυ. Πριν δυο χρονια, βρεθηκα στη Παναγια Σουμελα στον Ποντο, και μπορεσαμε να κανωμε την παρακληση σε μια γωνια του μοναστηριου γιατι ειχαμε μαζι μας στο γρουπ τρεις καλογερους απο το Αγιο Ορος. Τι συγκινιση.....
Αλλα σημερα στο μακρινο Σικαγο, επειδη δεν μπορουσα να παω στη εκκλησια, εβαλα την παρακληση απο το web site της ελληνικης εκκλησιας. Here is the link:
http://www.ecclesia.gr/Multimedia/Audio_Index/audioindex.html
και του χρονου με την βοηθεια της.

Justine's Blog said...

Αγαπημένη Μάρθα,
Φαντάζομαι την κατανυκτικότητα στην Παναγία του Πόντου! Θάθελα μια φορά να την επισκεφθώ , να γνωρίσω το μεγαλείο της Ορθόδοξης λατρείας της.
Εστω και μακρόθεν, τηρούμε τα αγαθά έθιμά μας. Ευτυχώς που υπάρχει το διαδίκτυο. Εχει σώσει τη σύνδεση με την πατρίδα τα τελευταία χρόνια.
Ευτυχώς!

Meropi said...

Χρόνια της Πολλά Ιουστίνη μου της μανούλας σου. Πολύ τρυφερή η ανάρτηση σου.

Justine's Blog said...

Μερόπη γλυκειά,
Ευχαριστώ για τις ευχές σου Φαντάζομαι η Αθήνα θάταν παράδεισος χωρίς τους Αθηναίους.
Καλές διακοπές απο αύριο

Evie said...

ΟΧΙ, ΟΧΙ δεν είμαι στην Φλόριντα καλοκαιριάτικα να σκάσουμε, εδω είμαι στο Οντάριο 110 χιλ. από το σπίτι.Σε ένα μικρό λιμνοπαραλιακό καθαρό χωριουδάκι που το λενε Balm Beach.

Και του χρόνου.

Justine's Blog said...

Α! Εύη μου,
Εμείς δεν γνωρίζουμε τις εξοχές του Οντάριο. Ακούω πως είναι όμορφες οι παραλίμνιες περιοχές του. Προσωπικά έχω πάει μόνο μέχρι το Ναϊάγκρα ον δε Λέικ και πολύ μου αρέσει αυτό το χωριό.
Να περνάτε ωραία κι ανέμελα όσο μιας κάνει καλοκαιρία.
Φιλιά απο ηλιόλουστο Μόντρεαλ