ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Monday, April 5, 2010

Χριστός Ανέστη! Δοξάσατε

Αφιερωμένο εξαιρετικά στο Δεσποινάριον, που πέρασε υπέροχα το Πάσχα της αλλά όχι ελληνικά. Την προσκαλώ στη Λαμπρή μας

Μέσα σε ανοιξιάτικη ατμόσφαιρα με τον ήλιο να λάμπει ψηλά στους καταγάλανους ουρανούς του Μόντρεαλ πέρασε αυτό το ευλογημένο Πάσχα, που έμοιαζε πολύ στα χρώματα και τα αρώματα της πατρίδας.

Εμείς φιλοξενήσαμε στο αστικό μας σπίτι το μεγάλο Πασχαλινό πάρτυ της οικογένειας, για χάρη του οποίου σφαγιάσθηκαν δύο αμνοί. Μπήκαν στο φούρνο με λεμονάκι και ρίγανη κι έγιναν ανάρπαστοι. Μερικά άλλα συνοδευτικά πιάτα, μια σαλάτα με μαρούλι, άνιθο και φρέσκο κρεμμυδάκι και τα κατακόκκινα αυγά με βαφή Μεταξάς παρέπεμπαν στο πατροπαράδοτο τραπέζι της Λαμπρής.

Η φίλη μου η Μαίρη Καραμάνος-Τσατσούλης έκλεψε την παράσταση με το απίστευτο μούς σοκολάτας αναμειγμένο με μπισκοτάκια όρεο. Η θεία μας Ειρήνη Αργύρη έφερε καταπληκτικό ραβανί που επίσης έγινε ανάρπαστο. Κατά τα άλλα, το τραπέζι των γλυκών εμπλουτίσθηκε με ωραίες σοκολατένιες τούρτες εκπληκτικής ζαχαροπλαστικής, μιά τάρτα με φρουτάκια καθώς και με τσουρεκάκια απο ελληνικούς φούρνους.

Τα παιδιά πέρασαν όμορφα με το μικρό Ζαχαρία να σπάζει τα αυγά γελώντας με πάθος.

Ολα ήταν όμορφα και προπάντων αγαπητικά.

Και του Χρόνου να γιορτάσουμε καλόκαρδοι και υγιείς.

Τζουστινάκι



Τα κόκκινα και μπλέ αυγά που βάψαμε με τον Αλεξανδρίνο, όπως κάθε χρόνο
Τα μπουκέτα των λουλουδιών που κατέφθασαν άφθονα

Οικογένεια και φίλοι σμίγουν γιορταστικά
Οι δίχρωμες τουλίπες με φόντο το κέντημα της μαννούλας και το κερί της Κωνσταντίνας φωτισμένο απο το Αγιο Φώς της Ανάστασης
Ρόζ τουλίπες της εποχής
Ο αμνός έτοιμος προς βρώσιν
Μόβ τουλίπες του Κεμπέκ
Η παρέα των παιδιών που έφαγαν στον κάτω όροφο
Ο Αδάμ, η Ανια , ο Ηλίας και η Τζάν
Η δικηγόρος Τζαν και ο φοιτητής Αλεξ συζητούν για τα δικηγορικά τους ενδιαφέροντα
Αδάμ και Γιώρηος
Τζουστινάκι με σίστερ Μαίρη (σέφ του μούς σοκολά)
Ζίγκυ και Ζωίτσα χαμογελούν στο φακό
Ειρήνη, Αννα και Βίκυ
Το ζεύγος Τσατσούλη με το οποίο μας συνδέει η φιλία των παιδιών μας.
Ο ξάδερφος Ντένης, η Νάντια , ο Τέντ , ο Αντρέας και η Μαρία
Ο Αλεξανδρίνος ανάμεσα απο τον Σπύρο και τη Χριστίνα Αργύρη, που τον μεγάλωσαν απο βρέφος



Οι τρομερές γιαγιάδες και μεταξύ τους συμπεθέρες, αριστερόθεν η θεία Ντένι Λάζαρη και δεξιά η Μαρία Κοντολέων

18 comments:

δεσποιναριον said...

Μωρο μου Καναδεζα, εισαι απιθανη! Εμεινες στο σπιτι σου σαν αξια Ελληνιδα και φουρνισες δυο αμνοεριφια, που φαινεται να εγιναν λεκουμια! Εφιαξες και τα αυγουλακια σου και μαζεψες αγαπημενους καθε ηλικιας και γιορτασες την Λαμπρη! Εγω παλι πηρα τις θαλασσες και με ξεβγαλαν σε ενα ψαροχωρι αμερικαιν που ο κοσμος δεν ηξερε τι θα πει Πασχα. Ξεκουραστηκα ξεμπαφιασα, δεν ειχα να ετοιμαζω αρνια και κουλουρια, το ψιλομετανοιωσα γιατι ξεφυγα απο τα πατροπαραδοτα, και επι πλεον πρεπει να εχω παθει μια ελαφρα ηλιαση γιατι περιφερομαι σαν ζομπι νυσταγμενο και βαρυ απο χτες. Του χρονου παλι ας ειμαστα καλα και να κατεβητε απο το Μοντρεαλ στην πρωτευουσα να κανουμε Πασχα και να σε χορεψω μεχρι και καλαματιανο! Φιλακια Καναδεζα μου και σε ευχαριστω για την αφιερωση. Εισαι πολυ γλυκο πλασμα.

Justine's Blog said...

Αγαπημένη μου,
Διαλέγω το δικό σου σενάριο, αραχτή στο νησί υπο ήλιον μέχρι ηλίασης και καρούπας.
Το πατροπαράδοτο εκεί είναι για πάντα και σε περιμένει με αμνοερίφια και κουλουράκια.
Να σου πώ , ωραία ιδέα να κατέβουμε στο Νότο να γιορτάσουμε Πάσχα μαζί σας με φόντο τις ανθισμένες κερασιές.
Πολλά φιλιά και νάστε καλά, ξεκούραστοι κι ανέμελοι

Μηθυμναίος said...

Χριστός Ανέστη!!!

Ό,τι καλύτερο με τη ζεστασιά της οικογένειας μετά φίλων!

Να είστε καλά και του χρόνου να περάσετε ακόμη καλύτερα!!!

Maria Tzirita said...

Πόσο όμορφα να βλέπεις αγαπημένα πρόσωπα ενωμένα στις γιορτές... Και του χρόνου να είσαστε καλά Ιουστίνη μου, χρόνια πολλά, πάντα με υγεία! Σε φιλώ!

pylaros said...

Χριστός Ανέστη,
Η ομορφιά των ανθρώπων σε μια οικογενειακή πασχαλιάτικη θαλπωρή.

χαιρετισμούς
Γαβριήλ

Justine's Blog said...

Αγαπημένε μου Στράτο,
Αληθώς Ανέστη! Να περνάτε κι εσείς υπέροχα με την οικογένεια και τους φίλους. Τα Κόνια σας φιλούν με αγάπη

Justine's Blog said...

Αγαπητή Μαρία μου,
Κι εγώ σου στέλνω τα φιλιά και την αγάπη μου. Να είστε όλοι καλά με υγεία και χαρές.

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Γαβρίλη,
Μετα τις θάλασσες και τους ωκεανούς, το αραξοβόλι της Νέας Υόρκης θάναι ό,τι χρειάζεσαι.
Ναμαστε πάντοτε καλά να βρισκόμαστε με υγεία. Την άλλη Κυριακή μαζί!

La Gigi said...

Χριστος Ανεστη, και του χρονου να ειστε ολοι γεροι να ξαναμαζευτειτε!
Φιλακια

La Gigi said...
This comment has been removed by the author.
MarthaD said...

Αγαπητη Ιουστινη,
Χριστος Ανεστη και Χρονια Πολλα και του χρονου με υγεια. Ολα φαινοντε οτι να εφτιαξε υπεροχα!!
Φιλια απο το βροχερο ανοιξιατικο Σικαγο

ΥΣ. Λατρευω να διαβαζω τις αναμνησεις !!!! Σε παρα ευχαριστω.

Justine's Blog said...

Γειά σου Μελισσάκι,
Που φαίνεσαι ανανεωμένο μετά το Πάσχα των Ελλήνων! Φαντάζομαι τον οβελία και τις λιχουδιές της μαννούλας. Και του χρόνου με αγάπη!

Justine's Blog said...

Μάρθα μου,
Εμείς της ξενητειάς προσπαθούμε να αναπληρώσουμε την ατμόσφαιρα για χάρη των παιδιών μας. Νάμαστε πάντοτε καλά να γιορτάζουμε με τις καρδιές μας.
Πολλά φιλιά

Αστοριανή said...

Και του Χρόνου, με υγεία νειατα κι εμορφιές!
Εμεις, θα τα πουμε αυτοπροσώπως, με το καλό!!!!!!
Υιώτα-Δημήτρης

Eleni Tsamadou said...

Αυτο θα πει να αγαπάς και να τιμάς τις ρίζες σου. Μπράβο Τζουστινάκι.
Δεν πειράζει Δεσποινάριον,που δεν πέρασες τις γιορτές αλα γκρέκ, η αλλαγή είναι που μας κάνει να αγαπούμε και να νοσταλγουμε περισσότερο το πατροπαράδοτο.
Και μια ιδέα γιατί δεν κατεβαίνετε λίγο πιο νότια του χρόνου...ας πούμε κατά Ελλάδα μεριά.. να γιορτάσουμε όλοι μαζί;

Justine's Blog said...

Αγαπημένη μου Γιώτα,
Δε φαντάζεσαι τη χαρά μου που θα βρεθούμε σε χώρους ιερούς της ομογένειας. Να σας σφίξω στην αγκαλιά μου, να σας νιώσω κοντά μου.
Φιλί

Justine's Blog said...

A! Eλένη μου γλυκειά,
Μακάρι νάταν μπορετό να κατεβούμε στην Ελλάδα για το Αγιο Πάσχα. Αλλά εμείς είμαστε δεμένοι στο άρμα του Μόντρεαλ προς το παρόν.
Πάντως, τα έθιμα τα κρατούμε ανέγγιχτα ως επένδυση πολιτισμού για τα παιδιά μας.
Φιλί

Μαρία Καλλέργη said...

Xριστός Ανεστη λοιπόν έστω και με σχετική καθυστέρηση. Να έχετε πάντα υγεία και να μεταφέρετε το άρωμα της Ελλάδας στο Μόντρεαλ όπως κάνατε φέτος.