Με αφορμή την έκδοση των Ψηλών Τακουνιών, μια συνέντευξη στο περιοδικό Beautiful Minds, που είχε συγγράφικές, προσωπικές και πολιτικές ερωτήσεις!
Ιουστίνη Φραγκούλη – Αργύρη: Δεν βλέπω τρόπο να ξεφύγει η Ελλάδα απ΄αυτόν φαύλο κύκλο σε εύλογο διάστημα.
Η Ιουστίνη Φραγκούλη- Αργύρη από το 1989 ζει και εργάζεται στο Μόντρεαλ του Καναδά ως ανταποκρίτρια του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, και διαφόρων εντύπων. Απασχολείται ταυτόχρονα στα διάφορα ομογενειακά μέσα του Καναδά και της Αμερικής, ενώ συνεργάζεται με την εφημερίδα The Huffington Post. Παράλληλα ασχολείται και με τη συγγραφή έργων ενώ μερικά από τα έργα της είναι: Η μοναξιά ενός ασυμβίβαστου, Η Παρακαταθήκη – The Legacy, Ψηλά Τακούνια Για Πάντα, Ο Πόλ και η Λάρα ταξιδεύουν.
Πώς καταφέρνετε να συνδυάσετε τη δημοσιογραφία με τη συγγραφή; Η συγγραφή πώς προέκυψε στη ζωή σας;
Μα είναι πολύ εύκολο. Η μία ιδιότητα συμπληρώνει την άλλη. Η δημοσιογραφία ανεβάζει την αδρεναλίνη στα ύψη και η συγγραφή ζυμώνει τις ενδότερες σκέψεις, χαρίζοντας ηρεμία και χρόνο στο υποκείμενό της. Η δημοσιογραφία είναι ύψος και η συγγραφή βάθος!
Γιατί επιλέξατε τον Καναδά ως τόπο ζωής και εργασίας;
Μάλλον με επέλεξαν οι συνθήκες. Στα φοιτητικά μου χρόνια ερωτεύθηκα ένα αγόρι για τα καλοκαίρια, που τελικά έγινε άντρας τεσσάρων εποχών. Αυτό το αγόρι ζούσε στον Καναδά κι έτσι ήρθα εδώ ως ερωτική μετανάστις. Έκτοτε κάνω ανταποκρίσεις για το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, δημοσιογραφώ σε διάφορα ομογενειακά έντυπα και συνεργάζομαι με τη μεγάλη αμερικάνικη διαδικτυακή εφημερίδα The Huffington Post. Παράλληλα ασχολούμαι και με τη συγγραφή των μεγάλων έργων. Η μοίρα με διάλεξε να ζήσω σ΄αυτή την ευλογημένη χώρα, που μου προσφέρει τα εχέγγυα μιας καθόλα συγγραφικής ζωής.
Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας «Ψηλά τακούνια για πάντα».
«Τα Ψηλά Τακούνια» είναι ο συμβολικός τίτλος για το μυθιστόρημα, που περιστρέφεται γύρω από το μεγάλωμα των κοριτσιών σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Είναι οι αγωνίες της εφηβείας, η ένταξή τους στην ενηλικίωση , η μεταμόρφωσή τους από τις συνθήκες. Είναι οι μικρές καθημερινές ήττες των γυναικών αλλά και οι νίκες τους. Είναι η συνάντησή τους στη στροφή για τα 40. Είναι τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα, οι απογοητεύσεις, η λαχτάρα για τα ψηλά τακούνια ως αντικείμενα του παιδικού πόθου. Σ΄αυτό το μυθιστόρημα βρίσκονται οι παιδικές φίλες μου κι εγώ.
Πόσο σημαντική είναι για εσάς η φιλία, ιδιαίτερα η γυναικεία, και πόσο έχετε επενδύσει σε αυτήν στη ζωή σας;
Η γυναικεία φιλία είναι η βάση της συναλλαγής με την καθημερινότητα. Για μένα που βίωσα την αποκοπή από τις φίλες μου λόγω της ξενιτειάς, αυτή η ανάγκη της επικοινωνίας θέριεψε μέσα μου, έγινε κύμα, έγινε καημός. Έφτιαξα εδώ νέες φιλίες, αλλά οι παιδικές μου φίλες με συντρόφευσαν με τις αναμνήσεις από το σχολείο, με την εξελικτική πορεία μας σε γυναίκες. Πάντοτε τις μεταφέρω μαζί μου με λατρεία κι όταν επιστρέφω στην Ελλάδα τις συναντώ. Οι φίλες μου αποτελούν το κάστρο της ζωής μου.
Ποια στάδια θεωρείτε ότι περνάει μια γυναίκα από την εφηβεία της μέχρι την τέταρτη δεκαετία της ζωής της; Πώς αλλάζει με την πάροδο του χρόνου;
Το κορίτσι που μεταμορφώνεται σε γυναίκα περνάει από μια πολύ δύσκολη διαδικασία. Στην εφηβεία ανιχνεύει το σώμα της που μεταμορφώνεται σε άλλο, τρομάζει με τις ορμόνες της, συμφιλιώνεται με την γυναικεία της υπόσταση. Ύστερα έρχεται ο έρωτας και την παρασύρει στη δίνη του, μετά ο γάμος που της προσφέρει την ολοκλήρωση μέσα από τη μητρότητα. Κι όταν ο γάμος πληγώνεται από την επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα,εκεί η γυναίκα επανακαθορίζει τη σχέση με τον εαυτό της και με τις γυναίκες. Στην τέταρτη δεκαετία της ζωής της η σύζυγος, μητέρα, εργαζόμενη φτάνει κουρασμένη από το φορτίο της οικογένειας και τις πολλαπλές υποχρεώσεις. Κι αν έχει χρόνο, κοντοστέκεται να σκεφθεί πού βαδίζει… Κι αν μπορεί να λικνίζεται ακόμη στα Ψηλά Τακούνια που ονειρεύτηκε…
Έχετε σκεφτεί τη συγγραφή κάποιου βιβλίου που να μην βασίζεται σε βιογραφίες αληθινών προσώπων;
Όχι, δεν με ενδιαφέρει να γράφω από το νου μου, μου αρέσουν οι άνθρωποι και οι ιστορίες τους. Είναι τόσο συναρπαστικές! Άλλωστε, η φαντασία δουλεύει ακατάπαυστα για να στηθεί ένα μυθιστόρημα έστω κι αν βασίζεται σε αληθινή ιστορία.
Πώς είναι η ζωή στον Καναδά σε σχέση με την Ελλάδα;
Ο Καναδάς είναι μια χώρα με κανονικούς ρυθμούς, με ευταξία, σεβασμό προς τους πολίτες και το περιβάλλον. Είναι μια χώρα που δίνει την ευκαιρία στους πολίτες της να αναπτύξουν την ατομική και συλλογική δράση τους μέσα από τους κανόνες. Ο καιρός στον ανατολικό Καναδά, που ζω, χαρακτηρίζεται από ακραίες συνθήκες. Έχουμε κρύο, χιονοθύελλες, μακρείς χειμώνες. Από την άλλη, η Ελλάδα είναι μια χώρα εξωστρεφής χωρίς κανονισμούς, χύμα, με αυξημένα προβλήματα λόγω της κρίσης. Είναι μια χώρα στην οποία δεν μπορείς να ποντάρεις για μια κανονική εξέλιξη ζωής και καριέρας. Αλλά έχει τον ήλιο της, τη θάλασσα, την ιστορία, τα μνημεία της, τα νησιά της, τους ζεστούς ανθρώπους της. Ζω σε δύο αντίθετους κόσμους, που όμως λατρεύω για όσα όμορφα έχουν. Τα άσχημα προσπαθώ να τα διαγράφω καθώς πατώ με το ένα πόδι στον Καναδά και με το άλλο στην Ελλάδα!
Ζώντας τόσο χρόνια σε μια άλλη χώρα, μεγαλύτερη και πιο ανεπτυγμένη από την Ελλάδα, τι θα μπορούσατε να προτείνετε ως λύση στα προβλήματα που διατρέχει σήμερα η χώρα μας;
Δυστυχώς, η κατάσταση στην Ελλάδα είναι περίπου αδιέξοδη. Η συνθήκη του μνημονίου έχει φέρει τη χώρα σε απόγνωση. Η τρόικα αντί να αφήσει τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης για να προκύψει κάποια ανάπτυξη, την κλείνει κι εκβιάζει με περισσότερα μέτρα λιτότητας. Η άτακτη και τυφλή φορολόγηση των πολιτών εκ μέρους της κυβέρνησης έχει γίνει αληθινή πληγή. Κανείς δεν θέλει να επενδύσει σε μια χώρα που αλλάζει το φορολογικό της σύστημα ανά εξάμηνο. Δεν βλέπω τρόπο να ξεφύγει η Ελλάδα απ΄αυτόν φαύλο κύκλο σε εύλογο διάστημα. Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές!!!
Θα θέλατε να στείλετε κάποιο μήνυμα στους πολίτες της χώρας μας;
Κρατάτε γερά, γιατί η χώρα μας είναι μοναδική και σπάνια. Καμιά κρίση δεν μπορεί να μας πάρει τον Παρθενώνα, τα νησιά μας, τον ήλιο, και την ακτινοβολία μας στον κόσμο της Εσπερίας. Και γρηγορείτε γιατί αυτό το καθεστώς των φαύλων πολιτικών πρέπει επιτέλους να ανατραπεί!
Info: Το βιβλίο Ψηλά Τακούνια της Ιουστίνης Φραγκούλη- Αργύρη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός και πρόκειται για ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα που αποτελεί ύμνο στη φύση και τη φιλία των γυναικών.
Ιουστίνη Φραγκούλη – Αργύρη: Δεν βλέπω τρόπο να ξεφύγει η Ελλάδα απ΄αυτόν φαύλο κύκλο σε εύλογο διάστημα.
Πώς καταφέρνετε να συνδυάσετε τη δημοσιογραφία με τη συγγραφή; Η συγγραφή πώς προέκυψε στη ζωή σας;
Μα είναι πολύ εύκολο. Η μία ιδιότητα συμπληρώνει την άλλη. Η δημοσιογραφία ανεβάζει την αδρεναλίνη στα ύψη και η συγγραφή ζυμώνει τις ενδότερες σκέψεις, χαρίζοντας ηρεμία και χρόνο στο υποκείμενό της. Η δημοσιογραφία είναι ύψος και η συγγραφή βάθος!
Γιατί επιλέξατε τον Καναδά ως τόπο ζωής και εργασίας;
Μάλλον με επέλεξαν οι συνθήκες. Στα φοιτητικά μου χρόνια ερωτεύθηκα ένα αγόρι για τα καλοκαίρια, που τελικά έγινε άντρας τεσσάρων εποχών. Αυτό το αγόρι ζούσε στον Καναδά κι έτσι ήρθα εδώ ως ερωτική μετανάστις. Έκτοτε κάνω ανταποκρίσεις για το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, δημοσιογραφώ σε διάφορα ομογενειακά έντυπα και συνεργάζομαι με τη μεγάλη αμερικάνικη διαδικτυακή εφημερίδα The Huffington Post. Παράλληλα ασχολούμαι και με τη συγγραφή των μεγάλων έργων. Η μοίρα με διάλεξε να ζήσω σ΄αυτή την ευλογημένη χώρα, που μου προσφέρει τα εχέγγυα μιας καθόλα συγγραφικής ζωής.
Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας «Ψηλά τακούνια για πάντα».
«Τα Ψηλά Τακούνια» είναι ο συμβολικός τίτλος για το μυθιστόρημα, που περιστρέφεται γύρω από το μεγάλωμα των κοριτσιών σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Είναι οι αγωνίες της εφηβείας, η ένταξή τους στην ενηλικίωση , η μεταμόρφωσή τους από τις συνθήκες. Είναι οι μικρές καθημερινές ήττες των γυναικών αλλά και οι νίκες τους. Είναι η συνάντησή τους στη στροφή για τα 40. Είναι τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα, οι απογοητεύσεις, η λαχτάρα για τα ψηλά τακούνια ως αντικείμενα του παιδικού πόθου. Σ΄αυτό το μυθιστόρημα βρίσκονται οι παιδικές φίλες μου κι εγώ.
Πόσο σημαντική είναι για εσάς η φιλία, ιδιαίτερα η γυναικεία, και πόσο έχετε επενδύσει σε αυτήν στη ζωή σας;
Η γυναικεία φιλία είναι η βάση της συναλλαγής με την καθημερινότητα. Για μένα που βίωσα την αποκοπή από τις φίλες μου λόγω της ξενιτειάς, αυτή η ανάγκη της επικοινωνίας θέριεψε μέσα μου, έγινε κύμα, έγινε καημός. Έφτιαξα εδώ νέες φιλίες, αλλά οι παιδικές μου φίλες με συντρόφευσαν με τις αναμνήσεις από το σχολείο, με την εξελικτική πορεία μας σε γυναίκες. Πάντοτε τις μεταφέρω μαζί μου με λατρεία κι όταν επιστρέφω στην Ελλάδα τις συναντώ. Οι φίλες μου αποτελούν το κάστρο της ζωής μου.
Ποια στάδια θεωρείτε ότι περνάει μια γυναίκα από την εφηβεία της μέχρι την τέταρτη δεκαετία της ζωής της; Πώς αλλάζει με την πάροδο του χρόνου;
Το κορίτσι που μεταμορφώνεται σε γυναίκα περνάει από μια πολύ δύσκολη διαδικασία. Στην εφηβεία ανιχνεύει το σώμα της που μεταμορφώνεται σε άλλο, τρομάζει με τις ορμόνες της, συμφιλιώνεται με την γυναικεία της υπόσταση. Ύστερα έρχεται ο έρωτας και την παρασύρει στη δίνη του, μετά ο γάμος που της προσφέρει την ολοκλήρωση μέσα από τη μητρότητα. Κι όταν ο γάμος πληγώνεται από την επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα,εκεί η γυναίκα επανακαθορίζει τη σχέση με τον εαυτό της και με τις γυναίκες. Στην τέταρτη δεκαετία της ζωής της η σύζυγος, μητέρα, εργαζόμενη φτάνει κουρασμένη από το φορτίο της οικογένειας και τις πολλαπλές υποχρεώσεις. Κι αν έχει χρόνο, κοντοστέκεται να σκεφθεί πού βαδίζει… Κι αν μπορεί να λικνίζεται ακόμη στα Ψηλά Τακούνια που ονειρεύτηκε…
Έχετε σκεφτεί τη συγγραφή κάποιου βιβλίου που να μην βασίζεται σε βιογραφίες αληθινών προσώπων;
Όχι, δεν με ενδιαφέρει να γράφω από το νου μου, μου αρέσουν οι άνθρωποι και οι ιστορίες τους. Είναι τόσο συναρπαστικές! Άλλωστε, η φαντασία δουλεύει ακατάπαυστα για να στηθεί ένα μυθιστόρημα έστω κι αν βασίζεται σε αληθινή ιστορία.
Πώς είναι η ζωή στον Καναδά σε σχέση με την Ελλάδα;
Ο Καναδάς είναι μια χώρα με κανονικούς ρυθμούς, με ευταξία, σεβασμό προς τους πολίτες και το περιβάλλον. Είναι μια χώρα που δίνει την ευκαιρία στους πολίτες της να αναπτύξουν την ατομική και συλλογική δράση τους μέσα από τους κανόνες. Ο καιρός στον ανατολικό Καναδά, που ζω, χαρακτηρίζεται από ακραίες συνθήκες. Έχουμε κρύο, χιονοθύελλες, μακρείς χειμώνες. Από την άλλη, η Ελλάδα είναι μια χώρα εξωστρεφής χωρίς κανονισμούς, χύμα, με αυξημένα προβλήματα λόγω της κρίσης. Είναι μια χώρα στην οποία δεν μπορείς να ποντάρεις για μια κανονική εξέλιξη ζωής και καριέρας. Αλλά έχει τον ήλιο της, τη θάλασσα, την ιστορία, τα μνημεία της, τα νησιά της, τους ζεστούς ανθρώπους της. Ζω σε δύο αντίθετους κόσμους, που όμως λατρεύω για όσα όμορφα έχουν. Τα άσχημα προσπαθώ να τα διαγράφω καθώς πατώ με το ένα πόδι στον Καναδά και με το άλλο στην Ελλάδα!
Ζώντας τόσο χρόνια σε μια άλλη χώρα, μεγαλύτερη και πιο ανεπτυγμένη από την Ελλάδα, τι θα μπορούσατε να προτείνετε ως λύση στα προβλήματα που διατρέχει σήμερα η χώρα μας;
Δυστυχώς, η κατάσταση στην Ελλάδα είναι περίπου αδιέξοδη. Η συνθήκη του μνημονίου έχει φέρει τη χώρα σε απόγνωση. Η τρόικα αντί να αφήσει τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης για να προκύψει κάποια ανάπτυξη, την κλείνει κι εκβιάζει με περισσότερα μέτρα λιτότητας. Η άτακτη και τυφλή φορολόγηση των πολιτών εκ μέρους της κυβέρνησης έχει γίνει αληθινή πληγή. Κανείς δεν θέλει να επενδύσει σε μια χώρα που αλλάζει το φορολογικό της σύστημα ανά εξάμηνο. Δεν βλέπω τρόπο να ξεφύγει η Ελλάδα απ΄αυτόν φαύλο κύκλο σε εύλογο διάστημα. Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές!!!
Θα θέλατε να στείλετε κάποιο μήνυμα στους πολίτες της χώρας μας;
Κρατάτε γερά, γιατί η χώρα μας είναι μοναδική και σπάνια. Καμιά κρίση δεν μπορεί να μας πάρει τον Παρθενώνα, τα νησιά μας, τον ήλιο, και την ακτινοβολία μας στον κόσμο της Εσπερίας. Και γρηγορείτε γιατί αυτό το καθεστώς των φαύλων πολιτικών πρέπει επιτέλους να ανατραπεί!
Info: Το βιβλίο Ψηλά Τακούνια της Ιουστίνης Φραγκούλη- Αργύρη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός και πρόκειται για ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα που αποτελεί ύμνο στη φύση και τη φιλία των γυναικών.
No comments:
Post a Comment