ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Tuesday, August 31, 2010

Εγινε της βεντάλιας!


(Μιά βέντουλα της Βέρας Πιλό με έμπνευση από την κομέντια ντελ άρτε)

Αυτό το καλοκαίρι λόγω αφόρητης ζέστης, φορέθηκε πολύ στη Λευκάδα μας η βεντάλια ή βέντουλα (κατά τις παλαιές των ημερών).

Ολα ξεκίνησαν ως τάση από την παλιά συμμαθήτρια και φίλη αρχιτεκτόνισσα Κατερίνα Χαλκιοπούλου, που μου χάρισε μιά πολύ προχωρημένη βεντάλια της Vera Pilo με τίτλο «Τα κορίτσια» την ημέρα των γενεθλίων μου.

Κι εγώ με τη σειρά μου ερωτεύθηκα αυτή τη σχεδιάστρια βενταλιών κι έτσι πήρα την πρωτοβουλία να χαρίσω στα οικεία και αγαπημένα πρόσωπα των θηλυκών της παρέας μου, βέντουλες της προαναφερθείσας σχεδιάστριας.

Τα κορίτσια συνδύαζαν τις βεντάλιες τους με τα ρούχα τους ή με τις πασμίνες τους, μαγεύοντας όλο τον κόσμο ανά τη γενέθλια πόλη. Το κούνημα της βεντάλιας προπάντων τις Κυριακές στην εκκλησία ήταν απαραίτητο και προπάντων πολύχρωμο και θεαματικό!

Θα μπορούσα να πώ ότι αυτό ήταν το καλοκαίρι της βεντάλιας!!!

Τζουστινάκι

Η΄εξαδέλφη Καιτούλα με βέντουλα αλά Βέρα Πιλό σε κάμπο από μαργαρίτες
Η κολλητή μου η Αγγελική Σπηλιά φορούσε ασορτί ρούχα και πασμίνα για να τονίσει την αρμονία των χρωμάτων
Η Λίτσα προτίμησε το καρπουζάκι της Βέρας
Η γνωστή κυρία Καλομοίρα Κατωπόδη με κινέζικη βεντάλια
Η ξαδέλφη Γώγω Πολίτου/Γιαννίκου με τη βεντάλια της Βέρας "Τα κορίτσια"

Η κυρία Τζένη Τζεβελέκη έκλεψε την παράσταση με τη χειροποιητη αρτιστική βεντάλια της, που τέτοια δεν φορέθηκε ολάκερο το καλοκαίρι στην κοσμική Λευκάδα!

6 comments:

Αστοριανή said...

Χαριτωμένο κείμενο, αεράτο καιδροσερό!
Να είσαι καλά, κούκλα μας,
Υιώτα-Δημήτρης, ΝΥ

Justine's Blog said...

Αγαπημένη Γιώτα,
Πραγματικά πνιγήκαμε αυτό το καλοκαίρι απο τη ζέστη και την υγρασία. Οι βέντουλες ήταν η δροσιά μας.
Φιλί μακρινό

orfia said...

Τι ωραια ιδεα για δωρο...αλλα και για συλλογη!! Μου αρεσουν οι βενταλιες , εχω μια πολυ πολυ παλια και την φιλαω ...με ευλαβεια!!

La Gigi said...

κι εγώ με την τεράστια συλλογή βενταλιών δεν έχω ούτε μια τέτοια. αλλά τις ανακάλυψα και θα αποκτήσω μερικές σύντομα :)
αυτό το βεντούλες τι είναι πάλι; λευκαδίτικο;
φιλάκια πολλά

Justine's Blog said...

Αγαπημένη Ορφιαν,
Να μαντέψω ότι φυλάς τη βεντάλια της μαμάς σου; η εκείνη της γιαγιάς σου;
Οι βεντάλιες με συγκινούσαν πάντοτε καθώς τις κρατούσαν τα λεπτά χέρια των γυναικών στην εκκλησιά του πατερούλη μας.
Φιλί

Justine's Blog said...

Γλυκό Μελισσάκιον,
να αποκτήσεις πάραυτα πλιζ, γιατί πρόκειται για αριστουργήματα. Εγώ δεν είχα αρχίσει με τις βεντάλιες, τώρα όμως θα τις ταράξω.
Βέντουλες τις λένε οι παλιές Λευκαδίτισσες.
Φιλί Πολίτικο