ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Friday, November 19, 2010

«Ματωμένες Μνήμες 1940-45» του Γιάννη Μπουγά

Στην παροικία του Μόντρεαλ το συγγράφειν ανθεί, καθώς οι συνθήκες υποθάλπτουν τις πνευματικές δραστηριότητες. Ο Γιάννης Μπουγάς, στατιστικολόγος το επάγγελμα, τελευταία έχει αποφασίσει να ασχοληθεί με την αναθεώρηση της εμφυλιακής και μετεμφυλιακής ιστορίας της Ελλάδας από την οπτική της δεξιάς.

Εντιμος στις απόψεις του, στο νέο του βιβλίο "Ματωμένες Μνήμες 1940-1945" παρουσιάζει την δική του άποψη με στοιχεία και ντοκουμέντα για την περιοχή της Μεσσηνίας. Βεβαίως, οι προσωπικές αφηγήσεις εδώθεν κακείθεν του εμφυλίου είναι πειστικές μεμονωμένα καθώς το μεγάλο ιστορικό πλαίσιο είναι προϊόν αποτίμησης γιά τις επερχόμενες γενιές, που δεν έχουν εμπλακεί συναισθηματικά στην ιδεολογική και ρεαλιστική διαμάχη της νεότερης τραυματικής Ελληνικής ιστορίας.

Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο του.

Ιουστίνη

Ο Γιάννης Μπουγάς υπογράφει το βιβλίο του
Με το Γιάννη Μπουγά έχουμε κοινό παρονομαστή την αφοσίωση στη γραφή
Ο κοσμικός Τέντ με φίλους οικονομολόγους συζητούν για τις περιπέτειες της Ελλάδας

Φωτογραφίες: Μάικλ Τελλίδης


Δελτίο τύπου
Την Κυριακή, 14 Νοεμβρίου, έγινε στο Ελληνικό Κοινοτικό Κέντρο του Μόντρεαλ η παρουσίαση του δεύτερου ιστορικού έργου του ομογενούς καθηγητή στατιστικής κ. Ιωάννη Μπουγά υπό την αιγίδα των τμημάτων ΑΧΕΠΑ Μόντρεαλ.

Την εκδήλωση χαιρέτησαν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Μόντρεαλ, κύριος Θάνος Καφόπουλος, ο Πρόεδρος της ΑΧΕΠΑ Μόντρεαλ Δρ. Κυριάκος Ματζιορίνης, η Πρόεδρος των Θυγατέρων της Πηνελόπης Δρ. Ελένη Χριστοδούλου, και ο Πρόεδρος του Ελληνικού Κογκρέσσου του Κεμπέκ, κ. Παν. Γεωργακάκος.

Δύο στοιχεία ήταν κοινά στους σύντομους χαιρετισμούς όλων: πρώτον, η επιμελής, επιστημονική, βάσει δεδομένων παρουσίαση των γεγονότων της τραγικής αυτής περιόδου από τον συγγραφέα, και δεύτερον ότι η ενασχόλιση με παρόμοια έργα από Έλληνες της Διασποράς οδηγεί ευθέως στο συμπέρασμα της ενότητας του Ελληνισμού.

Ο παρουσιατής του βιβλίου κ. Τάσσος Ξυπολιτάκης σχολίασε: «..ο κ. Μπουγάς έκανε την μεγάλη προσπάθεια. Χρειάσθηκε μεγάλο θάρρος και αυτοπεποίθηση να παρουσιάσει ένα ΙΣΤΟΡΙΚΑ τεκμηριωμένο έργο με συνεντεύξεις και στοιχεία από ανθρώπους και των δύο παρατάξεων που όχι μόνο έζησαν τα γεγονότα αλλά συμμετείχαν και στην αντιπαράθεση.

Με την επιδεξιότητα και την αμεροληψία που τον διακρίνει, ο συγγραφέας παρουσιάζει τα γεγονότα και αποδεικνύει με τεκμηριωμένα στοιχεία τα εγκλήματα που δυστυχώς έγιναν και από τις δύο παρατάξεις “

Τέλος, ο συγγραφέας παρουσιάζοντας το βιβλίο του τόνισε την εμπεριστατωμένη του έρευνα των γεγονότων και την επιμονή του να λάβει τις μαρτυρίες συγκεκριμένων επιζώντων προσώπων που έλαβαν μέρος στα γεγονότα της περιόδου στη νοτιοδυτική Πελοπόννησο, και γιά πρώτη φορά δέχτηκαν να μιλήσουν.

«..Τα γεγονότα που περιγράφω στο βιβλίο μου, και άλλα σαν αυτά, είχαν μπεί στην ντουλάπα της λήθης γιά 50 χρόνια. Αντίθετα παντού προβάλλετο η ιδέα ότι όλα τα κακά της δεκαετίας 1940-50 ξεκίνησαν μετά την Κατοχή με τη βία των παρακρατικών δεξιών εναντίον των αριστερών. ... Οι «Ματωμένες Μνήμες 140-45» είναι βασισμένο στην σχετική βιβλιογραφία και επίσημες πηγές του κράτους. Απλά άφησα έξω την προπαγάνδα εκείνης της εποχής που ανακυκλώνεται από πολλούς συγγραφείς μέχρι σήμερα, περιγράφοντας τα γεγονότα όπως ακριβώς έγιναν. Πολλά αναφέρονται γιά πρώτη φορά. Άλλα περιγράφονται γιά πρώτη φορά τόσο αναλυτικά και λεπτομερώς , που ίσως γίνονται και λίγο κουραστικά, ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία γιά το πως έγιναν, από ποιούς ή πότε. Το βιβλίο περιέχει δεκάδες μαρτυρίες ανθρώπων που συμμετείχαν στα γεγονότα ή αυτοπτών μαρτύρων. Οι μαρτυρίες χρησιμεύουν γιά να επιβεβαιώσουν τις άλλες πηγές και γιά να κάνουν ενδιαφέρουσα τη διήγηση, προσθέτοντας τις εμπειρίες συγκεκριμένων προσώπων.....
.. . Σ’αυτούς που τυχόν θα πουν «τι τα θέλεις τώρα αυτά και μας τα θυμίζεις, αυτά δεν ξαναγίνονται», απαντώ ότι συμφωνώ και εγώ! Σίγουρα δεν θα γίνουν τα ίδια. Ούτε χρειάζεται να γίνουν τα ίδια γιάνα μας βρει καινούργια εθνική καταστροφή. Όμως, η καλιέργεια μίσους γιά τον συμπατριώτη μας, η ομαδική υστερία, και η πειθήνεια υπακοή σε ακατάλληλους ηγέτες μπορούν πάλι να συμβούν. Παρόμοιοι ηγέτες, που έχουν οδηγό μόνο τίς προσωπικές τους επιδιώξεις ή που εκτελούν τις εντολές άλλων, ακόμη και εκτός Ελλάδος, μπορούν νά ξανάρθουν καί νά παρασύρουν αυτούς πού δέν γνωρίζουν τήν Ιστορία του τόπου μας.
Γιατί η Ιστορία έχει παρελθόν, παρόν, καί μέλλον, πού συνδέονται άρρηκτα.».

15 comments:

pylaros said...

Καλοτάξιδο το βιβλίο του κ, Γιάννη Μπουγά,

Σαν ένας βετεράνος της Ζωής, παραθέτω μόνο τα ακόλουθα, τα οποία τα έζησα.
Ήρθαν οι κατακτητές πρώτα οι Ιταλοί μετά οι Γερμανοί, Ναι υπήρχε πείνα δυστυχία, αλλά μετά όταν ήρθαν οι Έλληνες έβαλαν μαχαίρι και σκότωναν τους άλλους Έλληνες, με την μόνη κατηγορία το πιστεύω κάθε ενός.

Η εξορία μας, η μετανάστευση, είναι τα επακόλουθα του τότε Εμφυλίου.

Χαιρετισμούς αγαπητή μου Ιουστίνη

Γαβριήλ

GeoKon said...

Ολο πολιτιστικες εκδηλώσεις εκεί στα ξένα!!χεχε!ΕΓω πάλι, περιμένω, πότε θα παρουσιάσουμε το επόμενο -απο το "ΓΙα την αγάπη των άλλων"-βιβλίο στην Ελλάδα!

Χαιρετισμούς απο την-sunny but broke- ΑΘήνα, που δεν βρέχει νερό, αλλά βρέχει σκληρά μέτρα!
Γιώργος

Αστοριανή said...

Ίουστίνη μου,
με τα σμαραγδένια σου χρώματα...
πρέπει να γράφεται η αλήθεια!
Είναι σπουδαίο να έχει φωνή ο Έλληνας!
Καλοτάξιδο,
κύριε Γιάννη!

Σε φιλώ, Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ

Eleni Tsamadou said...

Γειά σου Τζουστινάκι,
Πράγματι είναι πάρα πολύ δύσκολο να είσαι αντικειμενικός για γεγονότα που είναι ακόμη πολύ πρόσφατα. Χρειάζεται να διαθέτεις τη γραφίδα και την οξυδέρκεια του Θουκυδίδη για το έργο αυτό.
Στο βιβλίο του κυρίου Μπουγά, που το έχω διαβάσει,περιλαμβάνονται και κάποιες ιστορίες για τις οποίες έχω ιδίαν αντίληψη μια και αφορούν την ιδιαίτερη πατρίδα μου και γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα και μπορώ να βεβαιώσω για την αλήθεια των γεγονότων.

Eleni Tsamadou said...

Γειά σου Τζουστινάκι,
Πράγματι είναι πάρα πολύ δύσκολο να είσαι αντικειμενικός για γεγονότα που είναι ακόμη πολύ πρόσφατα. Χρειάζεται να διαθέτεις τη γραφίδα και την οξυδέρκεια του Θουκυδίδη για το έργο αυτό.
Στο βιβλίο του κυρίου Μπουγά, που το έχω διαβάσει,περιλαμβάνονται και κάποιες ιστορίες για τις οποίες έχω ιδίαν αντίληψη μια και αφορούν την ιδιαίτερη πατρίδα μου και γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα και μπορώ να βεβαιώσω για την αλήθεια των γεγονότων.

LIA said...

Πρέπει να γράφονται τέτοια βιβλία.
Να γράφεται η αλήθεια με αντικειμενικό τρόπο, για να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Οι Έλληνες πρέπει να είμαστε πληροφορημένοι για το δοξασμένο παρελθόν μας, αλλά και για τα λάθη που έγιναν, τη συμφορά και τα συντρίμμια που άφησαν, ώστε ποτέ πια σαν λαός να μη ζήσουμε μαύρες μέρες.
Καλή επιτυχία στο βιβλίο, εύχομαι.

Σε φιλώ, Ιουστίνη μου

Michael Tellides said...

Καλοτάξιδες "Οι μνήμες" του Γιάννη Μπουγά και όλες οι ντόπιες συγγραφικές προσπάθειες...

Justine's Blog said...

Αγαπημένε μου Γαβρίλη,
Ζήσατε την δραματική ιστορία της Ελλάδας στο πετσί σας κι αυτά δεν ξεχνιούνται. Αλλοι εξορίστηκαν, άλλοι αυτοεξορίστηκαν άλλοι έμειναν και υπέστησαν τα πάνδεινα.
Η ιστορία γράφεται από πολλές πλευρές. Το αίμα του αεμφυλίου δεν έχει στεγνώσει ακόμη.
Φιλί από ηλιόλουστο χειμωνιάτικο Μόντρεαλ

Justine's Blog said...

Γιώργο μου,
Ε! πρέπει να περνάει ο καιρός ευχάριστα εδώ στην ξενητειά. Γι αυτό γράφουμε και μετά παρουσιάζουμε τα έργα μας.
Μην ανησυχείς, εγώ γράφω , είμαι προσηλωμένη στο έργο γιατί περιμένω το πάρτυ της παρουσίασης στην Αθήνα.
Φιλί χειμώνα

Justine's Blog said...

Γιώτα λατρεμένη,
Σμαραγδιά για να φέρουμε λίγο χρώμα στη μουνταδα του χειμώνα.
Ναι, πρέπει να γράφεται η αλήθεια αλλά ποιά ήταν άραγε η αλήθεια; Ετούτη ή εκείνη;
Φιλί

Justine's Blog said...

Α! Ελενίτσα μου,
Πολύ εημερωμένη σε βρίσκω την Ιόνια. Εσύ ξέρεις τις ιστορίες της περιοχής και μπορείς να τις πιστοποιήσεις, μα η σφαιρική θέωρηση της ιστορίας είναι κάτι διαφορετικό, θα συμφωνείς.
Γι αυτό σου λέω, η ιστορία δεν γράφεται από αφηγήσεις αλλά σ΄ένα μεγαλύτερο πλαίσιο με φόντο τις συνθήκες της εποχής.
Φιλί σμούτς

Justine's Blog said...

Μιχάλη μου,
Πάντα καλός καγαθός ο λόγος σου. Ευχαριστούμε που μας προωθείς και που μας αγαπάς όλους τους συγγραφείς.
Φιλί

Justine's Blog said...

Λία μου γλυκειά,
Πρέπει να γράφονται τα βιβλία της τοπικής ιστορίας γιά να μαθαίνονται τα γεγονότα κι απ΄τις δυό πλευρές. Οι προσωπικές αφηγήσεις αποτελούν μαρτυρίες γιά τον ιστορικό της αυριον.
Πιστεύω πως οι μνήμες δεν πρέπει να χαθούν με τους ανθρώπους. Οφέιλουν να επιζήσουν γιά να αποτιμηθούν καλύτερα τα γεγονότα.
Φιλί γλυκό του κρύου εκεί στην Κρή της ζέστης.

yiannis said...

Αγαπημένη Ιουστίνη,

Ευχαριστώ γιά το ποστ και τα σχόλια!

Και σένα αγαπητέ Μιχάλη γιά την υποστήριξη μέσω του προγράμματός σου.

Ευχαριστώ πολύ και όλους τους σχολιαστές, ιδιαίτερα την συμπατριώτισσα και συγγραφέα κ. Ελένη Τσαμαδού.

Το βιβλίο μου εστιάζεται στη νοτιοδυτική Πελοπόννησο (Μεσσηνία, Ηλεία, μέρος της Αρκαδίας και της Λακωνίας) γιά κάποια συγκεκριμένα, πολύ σημαντικά γεγονότα του 1943-44, αλλά άλλα κεφάλαια καλύπτουν την ολική ροή της Ελληνικής Ιστορίας του 1940-45. Γι' αυτό και τα περί των συγκεκριμένων τοποθεσιών των γεγονότων είναι στο τέλος του υποτίτλου και εντός παρενθέσεως.

Τέλος, όπως μαρτυρούν και οι αρκετές δεκάδες αναγνώστες που έως τώρα μπήκαν στον κόπο να γράψουν σχόλια γιά το βιβλίο, αυτό είναι αντικειμενικό. Και εγώ πιστεύω ότι περιγράφω τα συγκεκριμένα γεγονότα αντικειμενικά. Οι μαρτυρίες που περικλείω δεν είναι η Ιστορία*, χρησιμεύουν μόνο γιά να προσδώσουν σ'αυτή συναίσθημα και πραγματικότητα γιά τον πληθυσμό που την έζησε, και επέζησε ή έγινε μνήμη!

Εγώ περιέγραψα τι συνέβει, ως να έγραφα έρευνα Στατιστικής, όχι σαν δεξιός ή αριστερός.

Ο αναγνώστης ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα γιά το ποιός έφταιξε γιά τις φρικαλεότητες που έγιναν στην συγκεκριμένη περιοχή.

(*)Το βιβλίο βασίζεται σε εκτεταμένη βιβλιογραφία και στα αρχεία του κράτους.

Και πάλι ευχαριστώ όλους!!

yiannis said...

Ο πλήρης τίτλος του βιβλίου:

«ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΜΝΗΜΕΣ 1940-45»
Κόκκινη Τρομοκρατία, Κατοχικός Εμφύλιος,
Κόκκινη Απελευθέρωση, Λευκή Τρομοκρατία
στη Νοτιοδυτική Πελοπόννησο
(Γαργαλιάνοι - Καλαμάτα - Μελιγαλάς - Πύλος - Πύργος)