ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Tuesday, December 6, 2011

Η γιορτή του πατερούλη

 Ο θείος Παπα Νίκος με τον Κώστα, τη Λίτσα και την Καιτούλα
Η οικογένεια ολάκερη με τη θειά Δήμητρα και το Νιόνιο το τελευταίο Πάσχα της ζωής του θείου παπα-Νίκου

Σήμερα είναι η γιορτή του πατερούλη. Οταν ήμασταν παιδιά το σπίτι καθαριζότανε από καιρό, στρώνονταν τα χαλιά, ερχόταν η κυρά Μάσιγγα να βοηθήσει τη μαμά στο τίναγμα, στην καθαριότητα. Η κυρά Μάσιγγα ήταν από τα προσφυγικά και με αγαπούσε πολύ. Με έλεγε «καμαριάρα της» κι εγώ χαιρόμουν γιατί στο παιδικό μυαλουδάκι μου αυτή η λέξη φάνταζε πολύ πλούσια.

Ολα όφειλαν να αστραποβολούν καθαριότητα και αγάπη για τον πατερούλη. Τα τραπέζια στρώνονταν με κόκκινα βελούδινα τραπεζομάντηλα, το κονιάκ ήταν στην ημερησία διάταξη μαζί με τα ξηροκάρπια. Τα γλυκά , συνήθως νηστήσιμος μπακλαβάς ρολό καμωμένος με μαργαρίνη και πολύ γαρύφαλλο στο σιρόπι, ήταν σε πιατέλες τυλιγμένος κατά κομμάτια σε ασημόχαρτο.

Την ίδια μέρα γιόρταζε και ο αδερφός της μαμάς, ο θείος Παπανίκος Κακαβούλης. Η θεία Δήμητρα η γυναίκα του ήταν δασκάλα και γι αυτό πολύ απασχολημένη. Αλλά παράλληλα με τη μαμά ετοίμαζε κι εκείνη τους μπακλαβάδες και άνοιγε το επίσημο σαλόνι του σπιτιού.

Ανήμερα του Αγίου Νικολάου το σπίτι άνοιγε κι έρχονταν οι ενορίτες.Ανοιγε και το δικό μας σαλόνι, που ήταν κλειδομανταλωμένο όλο το χρόνο για να δεχτεί μόνο τους επισκέπτες της γιορτής. Πρώτος κατέφθανε ο μπαρμπα-Μπάμπης ο νεωκόρος του πατέρα, ύστερα ακολουθούσαν οι ψάλτες της χορωδίας μας. Το απόγευμα από τις τέσσερις άρχισαν να προσέρχονται οι κυρίες, στολισμένες με τα ταγιεράκια τους και τα χρυσά τους κοσμήματα. Επιναν ένα γλυκόπιοτο τραντάφυλλο ή βύσσινο , απέφευγαν μετά βδελυγμίας να φάνε τον μπακλαβά τους, η μαμά τους τον έδινε τυλιγμένο στο ασημόχαρτο. Οι άντρες πάλι, έπιναν ένα κονιάκ για να ζεσταθούν και καταβρόχθιζαν τον μπακλαβά τους.

Ο θείος παπα-Νίκος ήταν ο αγαπημένος μου, ήταν πολύ όμορφος και καλωσυνάτος. Μου αγόραζε βιβλία, με λάτρευε γιατί έπαιζα ωραία στο θέατρο του Κατηχητικού.Λυπόμουν πολύ που δεν μπορούσα να παρευρεθώ στη γιορτή του, αλλά δεν πειράζει κάναμε την επίσκεψη αναδρομικά την Κυριακή. Τότε παίζαμε με τα παιδιά του, τα ξαδέρφια μου δηλαδή, μέχρι τελικής πτώσεως, καταβροχθίζαμε και όλα τα εναπομείναντα σοκολατάκια. Ημασταν ξένοιαστα κι ευτυχισμένα παιδιά.

Εγώ ήμουν τυχερή γιατί έπαιζα με τους μεγάλους, με τα αγόρια, τον ξάδερφο Νιόνιο, τον αδερφό μου τον Αποστόλη και τον ξάδερφο Κώστά ή Κωτσονιό. Παίζαμε κρυφτό , κυνηγητό και όλα τα αγορίστικα παιχνίδια.

Η δεύτερη παρτίδα ήταν τα κορίτσια, η ξαδέρφη μου η Λίτσα, η αδερφή μου η Κωνσταντίνα και η ξαδέρφη η Καιτούλα. Αυτές ήταν απο μια κατηγορία μόνες τους. Λίγο γρινιάρες και απαιτητικές, φάνταζαν πολύ μικρές γιά να τους δώσουμε σημασία.

Α! Μην ξεχάσω να σας πώ ότι ο θείος παπα-Νίκος ήταν πολύ δημοφιλής στην κοινωνία της Λευκάδας,  γι αυτό η γιορτή του είχε πάντοτε περισσότερους επισκεπτες από τη γιορτή του πατερούλη. Ηταν και πρωτοσύγγελος στη Μητρόπολη, ήταν και πολύ γενναιόδωρος με τους ανθρώπους, τον λάτρευαν όλοι.

Οταν πέθανε ο θείος Παπανίκος σκοτείνιασε η Λευκάδα, το σύννεφο πλανιόταν στις ψυχές μας επί χρόνια κι αν ψάξεις θα δείς πως αυτή ήταν η δεύτερη σκιά της ζωής μας. Θα σας μιλήσω γιά την πρώτη εν καιρώ.

Χρόνια πολλά στις Νίκες , τους Νίκους, χρόνια πολλά στις αναμνήσεις!

25 comments:

Ρούλα said...

Πολύχρονος ο πατερούλης!
Πολύ όμορφο ταξίδι στο χρόνο μας πήγες αγαπημένη μου.

Eleni Tsamadou said...

Πολλές πολλές ευχές στο γλυκύτατο πατερούλη σου. Να ζήσει πολλά χρόνια ακόμη να σας χαίρεται καινα χαιρόσαστε την αγάπη και τη σοφία του.

My blueprint said...

Να ζήσει ο πατερούλης σου, να είναι καλά και να τον χαίρεσαι!!

pylaros said...

Χρόνια πολλά στον Πατερούλη,
μας μετέφερες πίσω σε παιδικές αναμνήσεις, τότε που ο κόσμος μας ολόκληρος ήταν αυτό που βλέπαμε!

Αθώες στιγμές αγνότητας ενός κόσμου αλλοτινού...

χαιρετισμούς

Γαβριήλ

La Gigi said...

Να τον χαίρεσαι αγαπημένη μου! Να είναι γερός και πολύχρονος.
σε φιλω

ΚΑΙΤΗ ΚΑΚΑΒΟΥΛΗ said...

Ιουστινη, χρονια πολλα να τους χαιρομαστε !!!
παρα πολυ συγκινιτικο το κειμενόσου, σε ευχαριστουμε....η καιτουλα....:-)

Sofia Voikou said...

Χρόνια πολλά και καλά για τον πατερούλη σου!

δεσποιναριον said...

Χρόνια Πολλα, μα κυρίως καλα εύχομαι για τον πατερουλη σου τζουστινακι!

Justine's Blog said...

Ρουλάκι μου γλυκό,
Ευχαριστώ για τις ευχές. Ναι κι εγώ ταξίδεψα με τις αναμνήσεις μου, είναι τόσο ευεργετικές αυτές οι θύμησες!

Justine's Blog said...

Ελενάκι μου,
Σ ευχαριστώ για τις ευχές σου. Πάντοτε σας θυμάται ο πατερούλης, αυτό το ωραίο ζευγάρι μου λεέι.
Νάσαι καλά να γράφεις, αλήθεια μου αδύνατο να μπώ στο μπλόγκ σου. Δεν ξέρω ΄τι έχει πάθει ο γούγλης μου!

Justine's Blog said...

Ευχαριστώ Δεσποινούλα μου, νάσαι καλά με την οικογένειά σου και πάντα καλόκαρδη

Justine's Blog said...

Τί ωραία που το έθεσες Γαβρίλη, τότε που ο κόσμος ήταν αυτός που βλέπαμε. Πού να συποπτευθούμε πς θα γινόταν ένας άλλος κόσμος!
Φιλί φθινοπωριάτικο

Justine's Blog said...

Τζίτζη λατρεμένη,
Επιτέλους έφτασε το παραμύθι σου, εύχομαι να σου φέρει γούρι κι ευτυχία !
Φιλί

Justine's Blog said...

Καιτούλα,
Να τους χαιρόμαστε τους Νικολήδες μας τους μικρούς και να θυμόμαστε όσους μας έφυγαν μακριά πολύ μακριά. Του το χρωστούσα του πατέρα σου αυτό το κομμάτι, πιό έντονα ξαναγυρνούν οι παιδικές μνήμες σήμερα.
Φιλιά σε όλους

Justine's Blog said...

Σοφάκι μου,
Τί όμορφη έκπληξη. Σ΄ευχαριστώ καλή μου, φιλιά στη Σαλονίκη μας, την ωραιότερη πόλη του κόσμου!

Justine's Blog said...

Δεσποινάκι μου,
Ευχαριστώ για τις ευχές και είναι πολύτιμες καθώς εσύ γνωρίζεις. Φιλιά σου

Αστοριανή said...

Ίουστίνη μας,
τις πλέον σεβαστικές ευχές για τον πατερούλη σου!
Μαζί και σε όλους όσους εορτάζουν!

Εύχομαι να τα πούμε στην 21 η...
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ

Ra Ma said...

Να τον χαίρεσαι Ιουστίνη μου :)

katrine said...

Χρόνια πολλά, να τον χαίρεσαι Ιουστίνη μου και να είναι όλα καλά εύχομαι για τον πατερούλη σου. Διαβάζοντας τις όμορφες θύμησες, διακρίνω την αγάπη και τον σεβασμό προς τον πατέρα.
Η οικογένεια, οι αξίες. Η πολύτιμη οικογένεια. Αυτή που διαμορφώνει τον χαρακτήρα, τελικά. Δεν έχω παρά να νοιώθω και απ την μεριά μου σεβασμό για την πολύτιμη κόρη Ιουστίνη.
Φιλιά καλή μου, φιλιά:)))

LIA said...

Χρόνια πολλά στον πατερούλη σου, αγαπημένη μου Ιουστίνη.
Να είναι καλά και να είναι κοντά σας, πολλά πολλά χρόνια ακόμα.
Να είσαι κι εσύ καλά να καμαρώνεις τον αγαπημένο πατερούλη.
Οι αναμνήσεις σου με γέμισαν νοσταλγία, για τα όμορφα χρόνια που χωρίς κανένα φόβο, άνοιγαν τα σπίτια και τις καρδιές τους οι άνθρωποι και γιόρταζαν αληθινά.

Φιλί ζεστό από την Κρήτη μας.

LIA said...

Χρόνια πολλά στον πατερούλη σου, αγαπημένη μου Ιουστίνη.
Να είναι καλά και να είναι κοντά σας, πολλά πολλά χρόνια ακόμα.
Να είσαι κι εσύ καλά να καμαρώνεις τον αγαπημένο πατερούλη.
Οι αναμνήσεις σου με γέμισαν νοσταλγία, για τα όμορφα χρόνια που χωρίς κανένα φόβο, άνοιγαν τα σπίτια και τις καρδιές τους οι άνθρωποι και γιόρταζαν αληθινά.

Φιλί ζεστό από την Κρήτη μας.

Justine's Blog said...

Γιωτάκι αγαπημένο,
Ευχαριστώ για τις ευχές σου. Ναι, ραντεβού στις 21-πρώτα ο Θεός.
Σε λατρεύω, ΕΣΥ θα παρουσιάσεις εμένα, ναι;
Φιλί στο Δημήτρη σου και στα παιδιά
Ιουστίνη

Justine's Blog said...

Μαρκονάκι,
Να ζήσουν οι πατερούληδες. Φιλάκια

Justine's Blog said...

Κατρινάκι μου μπελίσσιμο, μπονιτίσσιμο,
Πόσο όμορφα μου τα γράφεις, όσο ευγενής είανι η ψυχή σου.
Φιλί αγαπημένο

Justine's Blog said...

Ιουλία μου,
Δύσκολη γιορτή για σένα του Αγίου Νικολάου, καταλαβαίνω απόλυτα, αλλα σου εύχομαι να κρατήσεις σύντομα στα χέρια σου το Νικολάκη σας, να πάρεις χαρά από τα εγγόνια σου (αν και είσαι ακόμη τόσο νέα!)
Φίλησε τα αδέρφια σου
Με αγάπη