Η "Αγωνία Επιβίωσης" στην Αθήνα!!!

Αγωνία Επιβίωσης Του Σπύρου Βρεττού, 4^η Εκδοση
Εκδόσεις Γρηγόρη

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Με με την ευκαιρία της 4^ης  έκδοσης του έργου «Αγωνία Επιβίωσης» του Σπύρου Βρεττού, οι Εκδόσεις «Γρηγόρης» σε συνεργασία με το «Σύνδεσμο Φιλολόγων Λευκάδας» οργανώνουν παρουσίαση του βιβλίου

 την Κυριακή, 29 Μαϊου 2016, ώρα  7 μ.μ. στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών στην Αθήνα

(Ακαδημίας και Γενναδίου 8 - Τ.Κ. 10678 - τηλ.: 210-3834559).

 

Την εκδήλωση προλογίζει ο Κώστας Καρούσος, Λογοτέχνης, Πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.

 

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

 

 Μιχάλης Μερακλής, Ομ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών,

Πρόεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, Κριτικός Λογοτεχνίας

Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού, Διδάκτωρ Φιλολογίας,  Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Λευκάδας

Και ο συγγραφέας

 

Αποσπάσματα του βιβλίου θα διαβάσουν:

Μάρθα Παπαδοπούλου, Φιλόλογος - Ηθοποιός

Χάρης Μελιτάς, Ποιητής, Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών

 

Στο πιάνο συνοδεύει ο Γιώργος Μαρινάκης, Γενικός Έφορος Εταιρίας

Ελλήνων Λογοτεχνών

Θα ακολουθήσει  συζήτηση με τους παρισταμένους

 

 

Αγωνία Επιβίωσης

Kυκλοφόρησε πρόσφατα σε 4η έκδοση, το πρωτοποριακό μυθιστόρημα του Σπύρου Βρεττού, Αγωνία επιβίωσης  (εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα 2015). Το έργο έχει μεταφραστεί στην αγγλική γλώσσα.   To μυθιστόρημα αυτό είναι το πρώτο μιας τριλογίας (τα άλλα δύο: Απίστευτο Μηχάνημα-εκδ. Γρηγόρη, 2009, Η ζωή και ο θάνατος του Ειρηνοποιού, υπό έκδ.) και πραγματεύεται το πλέον ζωτικό πρόβλημα: εκείνο δηλαδή της επιβίωσης στη συνολική του έκφανση.

 

Το πρώτο μυθιστόρημα, λοιπόν,  με τίτλο «Αγωνία Επιβίωσης» της τριλογίας του δρος Σπύρου Βρεττού απο τις εκδόσεις Γρηγόρη συναρπάζει με τη θεματική του αλλά και με τον κινηματογραφικο τρόπο που εμβάλλει στη δομική κατασκευή του ο πολυτάλαντος συγγραφέας Σπύρος Βρεττός, ο οποίος βρίσκεται στο απόγειο ενός βασανιστικού λυρισμού.

Ο Σπύρος Βρεττός- σεμνύομαι να κάνω αναφορά στο έργο του φιλολόγου μου και νιώθω μια απίστευτη αδεξιότητα- στην «Αγωνία Επιβίωσης» παρουσιάζει με το μελανότερο τρόπο την προοπτική της ανθρώπινης ύπαρξης σε ένα πλανήτη ακινητοποιημένο απο τη μόλυνση και την αθλιότητα της περιβαλλοντικής καταστροφής.

Ο κεντρικός ήρωας του έργου – εκπρόσωπος της υψηλής τεχνοκρατίας συνειδητοποιεί τη δημιουργία μιας τερατώδους πρωτοφανούς οντότητας με τη διαπλοκή άπειρων στοιχείων –άλογης και αθέατης στο σύνολό της που θα εξακολουθήσει για τα επόμενα χρόνια να προσδιορίζει το σύνολο των εκδηλώσεων της ανθρώπινης ζωής και να επικρέμαται ως γενικότερη απειλή αφανισμού. Χρησιμοποιεί για το λόγο αυτό με άκρα επιστημονικότητα κάθε μέσον για την επιβίωσή του ελπίζοντας στην προσωπική του διαφυγή.

Σε ένα δεύτερο αφηγηματικό επίπεδο τα πρόσωπα του έργου και μαζί τους ο αναγνώστης βρίσκονται να συμμετέχουν στον αφηγηματικό μύθο μιας πανοραμικής οθόνης. Ο Δαντης, ο μεγάλος φλωρεντινός ποιητής μέσα σε μια παραίσθηση ονείρου ξεναγεί μαζί με τον Βιργίλλιο στα τοπία μιας αναγνωρίσιμης πλανητικής εμπειρίας σε προοπτική μέλλοντος, όπου όλα γίνονται ζοφερά και σωριάζονται κάτω απο την κυριαρχία της καταστροφής, της μόλυνσης και της διάσπαρτης ασθένειας του ανθρώπινου γένους, που προσωποιείται με δέος στον καρκίνο.

Μέσα σ΄αυτό το μυθιστόρημα που αναδεικνύει ένα συγγραφέα ταλανιζόμενο απο το αέναο μοναδικό κι επαναλαμβανόμενο υπαρξιακό ερώτημα, προβάλλουν οι σκηνές της φύσης ως ιντερμέδια σε ένα κόσμο που έχει αναπόδραστη προοπτική μόνο την αυτοκαταστροφή του.

Οι λυρικές πινελιές ενός απαράβατα ποιητικού λόγου γραμμένου με το αβίαστο ταλέντο του Σπύρου Βρεττού κυριολεκτικά αποπλανούν τον αναγνώστη απο την πεσιμιστική προοπτική που διαγράφεται καθόλη την πλοκή του έργου μέσα απο τις αναπόφευκτες εξελίξεις που περνούν απο την κινηματογραφική περιφορά του Δάντη και του Βιργίλιου.

«Αργά το απόγευμα γυρω στις εννιά είχαν φτάσει στο τέρμα του οροπεδίου , βορειοδυτικά. Φυσούσε, ο αέρας ήταν ευχάριστα ψυχρός, Μεγάλο διάζωμα στον ουρανό, ένα σταχτί σύννεφο. Ο ήλιος θαμπά κόκκινος πέρ απ΄τις ελιές μόλις άγγιζε τη θάλασσα. Τους παρακολουθούσε ο ασταμάτητος ήχος των τζιτζικιών, καθώς περνούσαν μια σειρά κυπαρίσσια, τα περισσότερα νεκρά. Ανυψώνονταν ολόξερα και μοναχικά, Κι άλλα που μόλις έπαιρναν οι κορφές τους αν ξεραθούν, ανάμεσα σε συστάδες κυπαρισσιών , περισσότερο ζωντανών»

Οι υποψιασμένοι πρωταγωνιστές διαπλέκονται σε μια πορεία καταστροφής προσπαθώντας μάταια να περιχαρακωθούν σε ένα απυρόβλητο δημιούργημα απο την καταστροφή που επελαύνει. Κι όμως συνεχίζουν να ζούν τις μικρές στιγμές με ένα τρόπο απόλυτα ερωτικό, όπως τον αποδίδει η πέννα του Σπύρου Βρεττού.

«Ενα μελωδικό τοπικό τραγούδι γέμισε με τον κυματισμό του τη βιβλιοθήκη εργαστήριο: Μιλούσε ίσως για τους απλούς ανθρώπους και τους αγώνες τους να επιζήσουν μέσα στη διαδοχή πολλών και σκληρών αιώνων.
Η ειδυλλιακή εικόνα θρυμματίσθηκε, ένας παράξενος ιμπρεσσιονισμός. Βαρύ, μολυβί χρώμα κάλυψε την οθόνη.»

Η Αγωνία Επιβίωσης είναι ένα μυθιστόρημα που δικαιώνει απόλυτα τον τίτλο του περιδιαβαίνοντας μέσα στο υπαρξιακό ερώτημα απο την γωνία της φιλοσοφικής αναζήτησης, που εστιάζεται στην επίμονη αναζήτηση διεξόδου . Παράλληλα όμως βουτάει τον αναγνώστη στο λυρισμό τη γραφής, μιας σπάνιας γραφής που παίρνει τα απλά υλικά των λέξεων και τα αναδεικνύει σε ποιητικό γαϊτανάκι.

Διαβάζοντας το βιβλίο του καθηγητού μου Σπύρου Βρεττού για πολλοστή φορά ένιωσα τυχερή που τον γνωρίζω, που εξακολουθπώ να τον ανακαλύπτω απο παιδί μέσα απο το κυματιστό λογοτεχνικό του τάλαντο, αυτό που σπανίζει πλέον στις μυθιστορηματικές