Εχω αφήσει πολλές περιπέτειες και εμπειρίες στα μετόπισθεν, καθώς ο χρόνος με κυνηγάει διαρκώς και η επικαιρότητα προηγείται. Ωστόσο, αυτό το καλοκαίρι της επιστροφής αποφάσισα να ταξινομήσω τις εντυπώσεις μου και να ξαναζήσω στιγμές που είχε αφήσει στη λήθη.
Σήμερα αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας την πρωτοφανή εμπειρία του Φράγματος Χούβερ, εκεί που η αμερικάνικη τεχνολογία στα χρόνια του Μεσοπολέμου έστρεψε τον ποταμό Κολοράντο προς τα οπίσω αρδεύοντας την έρημο της Γιούτας, της Νεβάδας, της Καλιφόρνια, του Κολοράντο, του Νιού Μέξικο και του Γουαϊόμινγκ.
Τότε λοιπόν, κατα το κράχ, οι αμερικανοί κατασκεύασαν αυτό το τεράστιο αρδευτικό έργο προσφέροντας δουλειά σε εκατοντάδες αμερικανούς, που είχαν μείνει άνεργοι απο την οικονομική συγκυρία.
Το έργο άρχισε το 1931 και ολοκληρώθηκε το 1936 αποτελώντας το πιο κολοσσιαίο προπολεμικό υδροηλεκτρικό φράγμα του κόσμου. Πήρε το όνομά του απο τον τότε υπουργό εσωτερικών και αργότερα πρόεδρο των ΗΠΑ Χέρμπερτ Χούβερ.
Θέλω να σας πώ ότι 70 χρόνια μετά που το επισκέφθηκα ένιωσα απίστευτο δέος για την ανθρώπινη δύναμη τόσο σε επίπεδο σύλληψης ενός τέτοιου έργου όσο και σε επίπεδο εκτέλεσης.
Κοιτάζοντας απο ψηλά το ποτάμι που εκτράπηκε σχηματίζοντας τεχνητή λίμνη προκειμένου να αρδεύει τις μεγάλες και στεγνές πολιτείες της δύσης, έμεινα άναυδη με την ικανότητα του ανθρώπου να δαμάζει τη φύση.
Τα λόγια είναι περιττά για το θέαμα, που πραγματικά σου κόβει την ανάσα στη θέα του. Βεβαίως, πρόκειται για ένα έργο κλειδί της αμερικάνικης ανάπτυξης του 20ου αιώνα, το οποίο φρουρείται επι 24ώρου βάσεως.
Το παραμικρό σαμποτάζ στο Φράγμα του Χούβερ θα αφήσει τη μισή Αμερική χωρίς φώς και χωρίς νερό.
Πάντως, εγώ έμεινα ώρες να αποθαυμάζω το ανθρώπινο θαύμα, κάτι ανάλογο με την ανέγερση των Πυραμίδων ή τη διάνοιξη της διώρυγας της Κορίνθου.
Ενιωσα μικρή και μεγάλη καθώς είχα την ευκαιρία να δώ απο κοντά ένα απο τα ανθρώπινα έργα της υπέρβασης, ένα απο τα αμερικάνικα θαύματα που σμίλεψαν την υπερδύναμη της διπλανής πόρτας!
12 comments:
Ιουστινάκι αυτό πραγματικά είναι ένα ανθρώπινο θαύμα, ένα θαύμα της μηχανικής! επίσης, εντυπωσιακό βρίσκω ότι χτίστηκε σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης για την Αμερική όπου πράγματα παρόμοια με τα σημερινά συνέβαιναν. πριν από αρκετά χρόνια - νομίζω ήμουν ακόμα στην Αγγλία- είχα διαβάσει το Hoover Dam An American Adventure του Joseph Stephens όπου περιγράφει την κατασκευή του έργου μέσα στις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες της εποχής.
σε φιλώ με βροχή σήμερα αλλά μας υποσχέθηκαν ήλιους ξανά από αύριο :)
Αξιοθαύαστο έργο με καταπληκτικές φωτογραφίες δια χειρός και ματιας Ιουστίνης!!
Αγαπημένο και πολυπληροφορημένο Μελισσάκι,
Αυτές τις επεμβάσεις τις αντιλαμβάνεσαι καλύτερα εάν πάς διαβασμένος. Οντως, αυτή ήταν η Μεγάλη Αμέρικα, τεχνοκρατία, ηλεκτρολογία, ηλεκτρονική σε χρόνους που ο υπόλοιπος δυτικός κόσμος ήταν σέ πρωτόγονη εποχή. Ο 20ος αιώνας ήταν της Αμέρικας.
Και βέβαια, τα χρήματα τότε επενδύονταν για να δοθεί δουλειά στον κόσμο να επέλθει η πολυπόθητη ανάπτυξη.
Σήμερα το μοντέλο αυτό έχει ακυρωθεί κυριολεκτικά απο τα συμφέροντα των μεμονωνμένων. Σήμερα η Αμέρικα παραπαίει γιατί το χρήμα έχει περάσει στους λίγους και όχι στους πολλούς.
Αντί να επενδυθούν τα τρισεκατομμύρια που δόθηκαν απο την κεντρική διοίκηση σε έργα υποδομής, περι άλλα τυρβάζουν. Η αυτοκρατορία χάνεται!
Πάντως, αν βρεθείς προς Λάς Βέγξας (που θα βρεθείς εσύ εξάπαντος!) μη χάσεις αυτή την εκδρομή. Είναι συγκλονιστική η θέα και το θαύμα!
"Το παραμικρό σαμποτάζ στο Φράγμα του Χούβερ θα αφήσει τη μισή Αμερική χωρίς φώς και χωρίς νερό."
ΝΑΙ βαζε τους ιδεες τωρα! Να μην εχω να πλυθω μετα! Λαντς ταϊμ και που να το φανταζομουνα οτι στο μπρεηκ θα διαβαζα για αμερικα. Φιλια παω σε κανενα ..ελληνικο!
Φοίβο μου,
Δεν πρόκειται μόνο για τεχνολογικό θαύμα, αλλά και για μια οπτική ευχαρίστηση!
Χαιρετίσματα στην Κύπρο
Μα αγαπημένη πρωτευουσιάνα,
Το Φράγμα φρουρείται σαν τον Λευκό Οίκο. Είναι κάτι σα σύνορα. Κι όταν εγινε η επίθεση της 11ης Σεπτέμβρη, τότε έκλεισε για μια εβδομάδα η διάβαση.
Καλά κάνε καμιά περατζάδα σε ελληνικό μπλόγκ να ξεμπλοκάρεις. Τί με έπιασε κι εμένα η αμερικανιά μου!
Πριν από μερικά χρόνια που είχαμε πάει να το δουμε τα ίδια αισθήματα σαν τα δικά σου κυρίεψαν κι εμάς.
Παρόλο που είχαμε δει την ιστορία του στο Νασιοναλ Γεωγραφικό σταθμό τηλεοράσεως τα αισθήματα είναι τελείως διαφορετικά όταν το αντικρίζεις.
Απερίγραπτο, υπέροχο, φοβερά μελετημένο έργο απίστευτο που τέλειωσε 2 χρόνια πριν προθεσμίας.
Ωραία περιγραφή για ανθρώπους που δεν το έχουν δει.
Καλή εβδομάδα Ιουστινη από το υγρό Τορόντο
...το έχουμε δει σε ντοκυμαντέρ, -όταν ήμαστε ακόμη στην Αστόρια- και πράγματι μας έκανε τόση εντύπωση!
Όμως, Ιουστίνη μου,
πόσα πράγματα δεν έχουμε δει έκ του πλησίον...
κι ο καιρός περνάει ανεπανόρθωτα!
Καυτά χαιρετίσματα
από Νέα Υόρκη,
Γιώτα
Αστοριανή
Αγαπημένη Εύη,
Πραγματικά ήταν ένα θέαμα που σου έκοβε την ανάσα. Το βάθος του ποταμού, η ανθρώπινη δύναμη κι ακόμη η ομορφιά του τόπου παρα τα έργα. Ολα έδεναν σε ένα τοπίο, που πρέπει κανείς να δεί στη ζωή του.
Φιλιά απο Μόντρεαλ της καταιγίδας σήμερα
Αγαπημένη Γιώτα,
Πολλά δεν έχουμε δεί εκ του πλησίον. Και οι ομορφιές του κόσμου είναι άπειρες. Απλώς, αν κάποιος έπισκέπτεται κάτι διαφορετικό, ωραίο είναι να το φέρνει στη μπλογκογειτονιά καθώς η προσωπική εμπειρία απο τη ντοκυμαντερίστικη διαφέρουν στο συναίσθημα της στιγμής.
Γιατί ένα φράγμα να εντυπωσιάσει; Τόσα πολλά και μεγαλύτερα έχουν κατασκευασθεί έκτοτε. Αλλά τα περισσότερα είναι άσχημα και μακριά απο την ανθρώπινη στράτα.
Εδώ η μαγεία έγεκιται στο βάθος του φαραγγιού και στην ικανότητα τνω ανθρώπων να φτάσουν μέχρις εκεί, να δαμάσουν το πέτρωμα και να εκτρέψουν τον Κολοράντο εδώ και 70 χρόνια.
Ετρεχα με δουλειές και δεν σε πήρα. Σήμερα όμως!
Φιλιά
γεια σου
πρώτη φορά στο blog σου,
ενδιαφέρον και μακρινό.
Πράγματι, τα φράγματα εντυπωσιάζουν, για το μέγεθος, τις υδάτινες δυνάμεις που συγκρατούν, σαν επιτεύγματα του ανθρώπινου μυαλού.
Ομως, υπάρχει μια έντονη κριτική στην εποχή μας για το ρόλο ύπαρξης τους.
Διαβάστε σχετικά ένα πολύ ενδιαφέρουσα εισήγηση εδώ:
http://www.e-ecology.gr/DiscView.asp?mid=800&forum_id=2&
Τυχαία τη πέτυχα κι εγω, ίσως εκτός θέματος, αλλά σίγουρα ιδιαίτερα κατατοπιστική.
Εξαιρετικές οι φωτο
τα λέμε
Αγαπητέ Αλεξμιλ,
Καλώς ώρισες στο μπλόγκ μου. Πρέπει να πώ ότι σίγουρα θα υπάρχουν αντιρρήσεις για τα φράγματα, καθώς ανατρέπεται η ισορροπία της οικολογίας στην εκασταχού περιοχή. Αλλά βλέπεις η έρημος της νεβάδα και οι δυτικές πολιτείες θα έμεναν στα αζήτητα εάν δεν υπήρχε το εν λόγω φράγμα. Η ανθρώπινη παρέμβαση υπήρξε ανέκαθεν ευεργετική και καταστροφική ταυτόχρονα.
Τις καλημέρε μου απο το μαρκινό βορρά μου.
Post a Comment