Η Μαίρη Σάββα-Ρουμπάτη για τα Ψηλά Τακούνια

Ενα καταπληκτικό κείμενο για τα Ψηλά Τακούνια από την φίλη και συνάδελφο Μαίρη Σάββα-Ρουμπάτη, τη γνωστή ως Μαιρού Παραμυθού! Με την πέννα βουτηγμένη στη γυναικεία φιλία γράφει:

Ψηλά Τακούνια απο την Ιουστίνη

Της Μαίρης Σάββα-Ρουμπάτη

Όταν μεγαλώνεις, τα δίνεις όλα για να βρίσκεις αφορμές και να ξαναζείς τα χρόνια της νιότης και της ανεμελιάς. Και δεν ξέρω με ποιο μαγικό τρόπο, σε όλες τις ιστορίες της νιότης, όσο «μακρινές» κι αν είναι, πάντα μέσα τους κρύβουν κάτι που θα σου θυμίζει τον εαυτό σου. Τον βρήκα και πάλι λοιπόν… Αυτή τη φορά, αφορμή για μια επιστροφή, το αγαπημένο βιβλίο της Ιουστίνης Φραγκούλη «Ψηλά Τακούνια για Πάντα».

Ωδή για τη φιλία μεταξύ έξι κοριτσιών που δέθηκαν στα αθώα χρόνια της νιότης τους και ήταν αχώριστες, απομακρύνθηκαν αργότερα διανύοντας τα γόνιμα χρόνια τους, ταξίδεψαν σε έρωτες, και ξανάσμιξαν στη φάση της ωριμότητάς τους, είναι το βιβλίο της Ιουστίνης που επανεκδόθηκε από τις Εκδόσεις Αρμός.

Πρόκειται για ένα σχεδόν αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, που διατρέχει τις ζωές και την ψυχολογία των έξι γυναικών στην πορεία της ζωής τους, με κύρια πρωταγωνίστρια τη Τζούλια του Μόντρεαλ. Όπως αναφέρει η ίδια η συγγραφέας στον πρόλογο του βιβλίου της, «η ιστορία είναι αληθινή και φωτογραφίζει τις συμμαθήτριές μου, με τις οποίες μεγάλωσα στη Λευκάδα των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων.  Τα πρώτα τακούνια που δοκιμάσαμε ήταν εκείνα των μαμάδων μας κι ορκιστήκαμε κρυφά πως εμείς για πάντα θα λικνιζόμαστε στις γόβες. Και καρφώσαμε ξύλινα τακούνια στις πλαστικές σαγιονάρες και πηγαινοερχόμασταν στη γειτονιά κάνοντας εκκωφαντικό θόρυβο, προκαλώντας τη μήνι των μεγάλων.

Μόνο η Αθηνά αρνιόταν να φορέσει τα ψηλά τακούνια γιατί ήταν ψηλή κι ένιωθε άχαρη προσθέτοντας κι άλλο ύψος στη ζωή της. Εκείνη έμεινε πεισματικά προσηλωμένη στα μοκασίνια της κι ας προσπαθούσαμε να την παρασύρουμε στη ματαιότητα της ψηλοτάκουνης γόβας.

Η ζωή μας σκόρπισε στα διάφορα σημεία του ορίζοντα, αλλά εμείς σμίγουμε πιστά τα καλοκαίρια και τους χειμώνες στο νησί, καταθέτοντας την αφοσίωσή μας η μια στην άλλη, μα πιότερο τις χίλιες δύο καταστάσεις που μας άλλαξαν και μας έστειλαν σε άλλους δρόμους διαφορετικούς από εκείνους, που είχαμε ονειρευτεί»

Είχα και πάλι ανακαλύψει κάτι από τον εαυτό μου στο βιβλίο αυτό και στο παρελθόν, όταν το είχα διαβάσει στην πρώτη έκδοσή του από τα «Ελληνικά Γράμματα».  Η Ιουστίνη ξέρει τον τρόπο να αγγίζει την ψυχή του αναγνώστη. Καταπιάνεται με λεπτά και ευαίσθητα  θέματα, αληθινές ιστορίες  και πάθη ανθρώπων που πόνεσαν, πορεύτηκαν με τους γύρω τους και αγάπησαν. Δεν περιορίζεται όμως  στο να διηγηθεί μια ιστορία, διανθισμένη με έρωτα και περιπέτεια, αλλά έχοντας δουλέψει σε βάθος πάνω στα ιστορικά και πραγματολογικά δεδομένα του κοινωνικού αυτού ψυχογραφήματος, καταφέρνει να μεταφέρει τον αναγνώστη στο χώρο και στο χρόνο και να τον κάνει να βιώσει τις εμπειρίες και τις στιγμές των ηρώων και των ηρωίδων της.

Το μυθιστόρημα είναι στημένο στον απόηχο των νεανικών αναμνήσεων της Ιουστίνης, στο περιβάλλον του αγαπημένου νησιού της.  Η Τζούλια και οι φίλες της, κορίτσια στην αυγή της ζωής, βιάζονται να μεγαλώσουν, να πετάξουν σχολικές ποδιές και βιβλία και να φορέσουν  ψηλά τακούνια όπως οι μητέρες τους, κάνοντας την αρχή με ξύλινα τακούνια πρόχειρα καρφωμένα στις σαγιονάρες τους.  Βιάζονται ν΄αδράξουν τη ζωή, να πιουν και να μεθύσουν από τους χυμούς της και να γνωρίσουν τον έρωτα στην απόλυτη μορφή του...Μέσα στην αθωότητά τους πιστεύουν, πως πάντα θα είναι όλα ρόδινα και σύμφωνα με τα όνειρά τους. Ένα τραγικό γεγονός όμως, ένας αδόκητος θάνατος, ο θάνατος του πατέρα της Τζούλιας  την ίδια ακριβώς ημέρα της αποφοίτησης των κοριτσιών από το σχολείο, θα οδηγήσει στη  ματαίωση των ονείρων της Τζούλιας  και το βίαιο αποχωρισμό της   από τη νησί της και τις φίλες της. 

Η Τζούλια και οι φίλες της θα σκορπίσουν στους πέντε ανέμους. Θα χάσουν την επαφή τους, πολλές θα δουν τα όνειρα τους να διαψεύδονται, άλλες θα πικραθούν, άλλες θα παραιτηθούν, άλλες θα συμβιβαστούν, άλλες θα επαναστατήσουν. Δεν μπορεί να μην συναντήσει κάπου τον εαυτό του ο αναγνώστης. Κάπου θα τον συναντήσει να κρύβεται στις πτυχές της νιότης που μένουν μέσα στην ψυχή ανεξίτηλες….

Και ξάφνου, όταν η ωριμότητα έχει διαδεχθεί τη νιότη, εκεί που οι κοπέλες δεν το περιμένουν, έρχεται η πρόσκληση.  Η Τζούλια, η ψυχή της παρέας, που έχει ρίξει μαύρη πέτρα κόβοντας με το μαχαίρι δεσμούς και αγάπες που τη συνδέουν με το παρελθόν, στην αυγή των σαράντα χρόνων της ξαναγυρίζει σε αυτές ακριβώς τις αγάπες που άφησε πίσω της.  Θυμάται τον όρκο που έκαναν τότε, στα χρόνια της αθωότητας, να ξαναβρεθούν στα γενέθλια των σαράντα χρόνων της και τις καλεί στη νέα πατρίδα της τον Καναδά, στο σπιτικό της, να γιορτάσουν μαζί και να ξαναβρούν τα κοινά τους σημεία.  Το μεγάλο ταξίδι, είναι μεγάλο για όλες και για την καθεμιά ξεχωριστά.

Άραγε η απόσταση και ο χρόνος εμποδίζουν τον ήχο των τακουνιών να φτάσει τώρα πια στ’ αυτιά τους, ή ο ήχος αυτός, και μαζί βεβαίως και τα συναισθήματα που συνοδεύει έχει μείνει ανεξίτηλος μέσα τους; Η Ιουστίνη ξέρει καλά το παιχνίδι των συναισθημάτων και το καθοδηγεί με μαεστρία μα και σεβασμό στις διαφορετικές προσωπικότητες, τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του κάθε χαρακτήρα του βιβλίου.

Νέα Υόρκη, η πόλη των φίλων μας

 

H Νέα Υόρκη δεν παύει να με γοητεύει με τα καινούρια της καφέ, τα εστιατόρια, τα αβαν γκάρντ μαγαζιά της. Ακόμη κι αν δεν επισκεφθείς κάποια έκθεση, η πόλη σου προσφέρει τη μαγεία της αρχιτεκτονικής της πασπαλισμένη με πρωτοποριακές ιδέες.

Αυτή τη φορά επισκεφθήκαμε την Μητρόπολη του κόσμου για δουλειές, αλλά ξεκλέψαμε χρόνο να δούμε αγαπημένους φίλους και να τα πούμε εκ του σύνεγγυς. Εννοείται πως μέσα σε ένα διήμερο ελάχιστους προλάβαμε να δούμε.

Βέβαια, ο καιρός ήταν αγριεμένος, το πρόσωπο της πόλης ήταν διαφορετικό με τον άνεμο να γλιστράει ανάμεσα από τους ουρανοξύστες και να σαρώνει τις αντιστάσεις. Αλλά οι βιτρίνες έδειχναν άνοιξη κι εμείς πήραμε το μήνυμα των χρωμάτων!

Ετσι, λοιπόν, ζήσαμε την πόλη και σε ακραίες καιρικές συνθήκες, έτσι για νάχουμε αναμνήσεις από ένα διαφορετικό της πρόσωπο.

Αλλά ο έρωτας για την πόλη  κρατάει γερά!!!

Justinaki

 

 Στην πλατεία Ουάσιγκτον είναι το NYU

 Ηπιαμε καφέ με την αγαπημένη φίλη μας Ελένη Ντάνιελς

 Επισκεφθήκαμε το Νονό Χρύσανθο και τα είπαμε με τη γυναίκα του Βέα και την κόρη του Αντα

 Η Μάργκο και ο Τζόν Κατσιματίδης μας κάλεσαν σε δείπνο όπου είχαμε μακρά συζήτηση για τις προκριματικές δημοτικές εκλογές της Νέας Υόρκης

 Στο Saks 5th Ave είδαμε την καινούρια κολεξιόν

 Η Αντα έχασε τα δύο δοντάκια της. Τα πήρε η νεράιδα και θα της φέρει καινούρια

 Τα αγόρια κρύωναν γιατί είχε μπιλοζίρια

 Ο Τεντ ενοχλούσε τα κορίτσια

 Εγώ πήγα στον Cavalli μου

 Λατρεύω την πόλη και με κρύο

 Με τις βιτρίνες της τνυμένες ανοιξιάτικα

 Στο ραντεβού μας είμαστε ντυμένοι σοβαρά

 Εμείς χειμωνιάτικοι

 Και η κολεξιόν ανοιξιάτικη

 
Ο νονός μας είναι λατρεμένος

 Το Empire State Building έμοιαζε να κρεμεται στον αέρα

Ο Πόλ και η Λάρα Ταξιδεύουν στο θέατρο του Τορόντο στις 8 Φεβρουαρίου

Το παιδικό βιβλίο «Ο Πόλ και η Λάρα Ταξιδεύουν» (εκδόσεις Ψυχογιός)  της ομογενούς συγγραφέα Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη ανεβαίνει σε θεατρική παράσταση με την ευκαιρία του εορτασμού των 150 χρόνων από την άφιξη του πρώτου Ελληνα Μετανάστη στο Τορόντο.

Στις 8 Φεβρουαρίου 1μμ, ο παιδικός θίασος «Ελληνάκια», σε συνεργασία με το θίασο «Νεφέλη», θα παρουσιάσει το οικολογικό παραμύθι «Ο Πολ και η Λάρα Ταξιδεύουν» της  Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη στο  HAMAZKAYIN THEATRE σε απογευματινή παράσταση στη 1μ.μ. Η σκηνοθεσία είναι της Νάνσι Αθανς-Μυλωνά και η σκηνική προσαρμογή της Μαρίας Κορδόνη.

«Ο Πολ και η Λάρα Ταξιδεύουν» είναι ένα παιδικό βιβλίο, το οποίο συνοδευόμενο με cd με μουσική του Δημήτρη Κατή, ενώνει την Ελλάδα και τον Καναδά, μέσα από το μεγάλο ζήτημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Οπως σημειώνει η συγγραφέας του βιβλίου : «Ο Πόλ και η Λάρα είναι ένα οικολογικό παραμύθι που απευθύνεται στα παιδιά της Ελλάδας και του Καναδά. Το έγραψα έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου τα λόγια του μεγάλου Ελληνα συγγραφέα και στοχαστή Νίκου Καζαντζάκη:

«Ν' αγαπάς την ευθύνη.

Να λες:Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης.

Αν δε σωθεί, εγώ φταίω."

Η σκηνοθετις της παράστασης Νάνσυ Αθανς-Μυλωνά δήλωσε για την επιλογή του βιβλίου: «Επέλεξα το παιδικό βιβλίο «Ο Πόλ και η Λάρα Ταξιδεύουν» καθώς πιστεύω ότι θα εκπαιδεύσει τα παιδιά γύρω από την ανάγκη της προστασίας του περιβάλλοντος κάνοντάς να καταλάβουν μέσα από το μύθο τις επιπτώσεις που έχει η υπερθέρμανση του πλανήτη στον κόσμο μας, στον αφανισμό των Πολικών ακρούδων και άλλων ζώων και ψαριών του πλανήτη.

Εχω την αίσθηση ότι αυτό το έργο έχει μεγάλες προοπτικές εξαιτίας του δυνατού πολιτικού του μηνύματος».

Η παραγωγή της θεατρικής παράστασης  ανήκει στην Ελληνική Κοινότητα Τορόντο, ενώ μεγάλοι χορηγοί είναι The Hellenic Heritage Foundation και η BIA Danforth.

 February 8 2014, 1pm

HAMAZKAYIN THEATRE
Armenian Youth Centre
50 Hallcrown Place, North York
(Victoria Park and 401)

Χόλλυγουντ, και Μπέβερλι Χίλς , δύο κόσμοι σε διάσταση!!

 

Καθώς ήρθαν τα νέα για τις υποψηφιότητες των Οσκαρς και γέμισαν πάλι οι οθόνες γκλαμουριά, εγώ πηγαίνω πίσω στο πρόσφατο ταξίδι μας στην Καλιφόρνια.  Γεμάτοι απο προσδοκίες για τομεγάλο και χλιδάτο Χόλλυγουντ, επισκεφθήκαμε τη Μέκκα του Αμερικανικού Σινεμά.

Πήραμε το δρόμο του Χόλλουγουντ πιστεύοντας ότι θα συναντούσαμε τα αξιοθέατα του σινεμά. Οι περίφημες λεωφόροι Sunset Boulevard και Hollywood Boulevard ήταν απίστευτα απογοητευτικές. Χαμηλά χτίσματα , βενζινάδικα, σκουπίδια στις άκρες των μπουλβάρ, άστεγοι, ναρκομανείς , φανταχτερές γυναίκες αποτελούν  την ατμόσφαιρα  του Χόλλυγουντ.

Κι όταν φτάσαμε στον  πολυδιαφημισμένο  δρόμο των αστεριών , τότε το ηθικό βυθίστηκε εντελώς στην απογοήτευση. Το περίφημο Chinese Theater και το νεοχτισμένο Dolbie theater, όπου γίνεται πλέον η τελετή των Οσκαρς, αποτέλεσαν υλικό για ακόμη μεγαλύτερη διάψευση της προσδοκίας.

Επίδοξες στάρλετς, νεαροί ντυμένοι Ζορό και με άλλες κινητογραφικές αμφιέσεις κυκλοφορούσαν στα λερά πεζοδρόμια εκλιπαρωντας για δύο δολάρια τη φωτογραφία. Παιδιά που έφτασαν μέχρις εδώ από τα πέρατα του κόσμου, αναζητώντας το όνειρο της μεγάλης καριέρας, συντετριμμένα από την ακύρωση των στόχων τους. Ενας κόσμος βυθισμένος στο μηδέν εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.

Υστερα ανεβήκαμε μέχρι στο Beverly Hills, εκεί που ζούν και θριαμβεύουν όσοι ελάχιστοι κατόρθωσαν να διατρήσουν το σταρ σύστεμ και να ενταχθούν σ’ αυτό. Οι μετρημένοι εκλεκτοί μιας καριέρας διάττοντος αστέρος, που σχεδόν δύει στο αποκρύφωμά της, καθώς το Χόλλυγουντ δεν συγχωράει τις ρυτίδες...

Οι βίλες των παλιών αστέρων του κινηματογράφου καλοστημένες και με ωραίους κήπους δεν είναι περισσότερο γκλάμ από τα αρχοντικά των κανονικών ανθρώπων. Οσο για το πολυακουσμένο Rodeo Drive με τις ακριβές μπουτίκ , κι αυτό το έργο κυκλοφορεί παντού στον πλανήτη και σε καλύτερες εκδόσεις.

Τελικά, το Χόλλυγουντ ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση του ταξιδιού όσο κι αν ηχεί επαρχιώτικη η εντύπωσή μου.

Πάντως, αν ήμουν πολιτικός στην Καλιφόρνια, δεν θα επέτρεπα ποτέ να είναι τόπος βρωμιάς και μιζέριας η Μέκκα του Σινεμά, πάνω στην οποία στηρίζεται η καλλιτεχνική βιομηχανία της Αμέρικας!!!Θα έκανα τα πάντα για να προσδώσω καθαριότητα και ομορφιά στο σημείο, που αποφασίζονται οι μεγαλύτερες κινηματογραφικές παραγωγές του κόσμου...

Τζουστινάκι

 

Οι βίλες των παλιών σταρς του σινεμά αγοράστηκαν και φρεσκαρίστηκαν

 Το Ροντέο Ντράιβ στην καρδιά του Μπέβερλι Χίλς έχει ωραία αγορά

 Λίγο πιό κάτω στο Sunset Boulevard λερά χαμόσπιτα

 Η αντίθεση σε όλο της το μεγαλείο

 Μερικές εκατοντάδες μέτρα η απόγνωση και η φτώχεια του Χόλυγουντ

 Εδώ οι υπογραφές των στάρς

 Στην καρδιά του Χόλυγουντ όπου γίνονται οι τελετές απονομής των Οσκαρς επικρατεί το κίτς

 Ο Αλεξ φωτογραφήθηκε με τη Μαίριλυν

 Λεροί δρόμοι, σπασμένα πεζοδρόμια

Hollywood, ένα όνειρο μόνο για λίγους!

 Και ακριβά μαγαζιά

 Αγαπώ Σούζαν Σάραντον

 Λεροί δρόμοι, καταθλιπτικές εικόνες

 Αλλά και γκλαμουριά στο Μπέρβελι Χίλς

 Κτίσμα στη Sunset Boulevard

 Βίλα στο Μπέβερλι Χίλς

 Ο λερός δρόμος των λαμπρών αστεριων

 Σ΄αυτό το θέατρο γίνεται η απονομή των Οσκαρς

 Εδώ θα στρωθεί το κόκκινο χαλί για τους ηθοποιούς και θα συρρεύσουν χιλιάδες παπαράτσι

 Ροντέο Ντράιβ

 Το Κινέζικο Θέατρο είναι το εμβληματικό κτίριο στην καρδιά του Χόλιγουντ

 Και τα Ψηλά Τακούνια είναι για πάντα

 Ο Τεντ φλερτάρει με την Μονρόε

 Rodeo Drive, η ακριβή αγορά για τους πετυχημένους

 Με το αστέρι μου

 Κιτς κι εγξατάλειψη

 Βίλες και περιποίηση

 Σκηνικό της Hollywood Boulevard