Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη
Αισθάνομαι
ντροπή, αποτροπιασμό και φρίκη για ό,τι συνέβη στη Νέα Μανωλάδα. Νιώθω πως
πρέπει να απολογηθώ για τους ανάλγητους που έρριξαν στα τυφλά πύρ τραυματίζοντας
τους εργάτες απο το Πακιστάν και από το Μπαγκλαντές, οι οποίοι καλλιτεργούσαν φράουλες
κι έμειναν απλήρωτοι πάνω από ένα εξάμηνο.
Ο Ελληνας ιδιοκτήτης των αγρων της
φράουλας αντί να συζήτήσει με τους Πακιστανούς εργάτες έβαλε τους επιστάτες του
να τους πυροβολήσουν επειδή ζητούσαν τα
δεδουλευμένα.
Σύμφωνα με μαρτυρίες εργατών όλα συνέβησαν όταν ο
παραγωγός και οι επιστάτες του όχι μόνο αρνήθηκαν να καταβάλουν τα δεδουλευμένα
– σύμφωνα με πληροφορίες φτάνουν τις 150.000 ευρώ –
αλλά η απάντηση τους στους εργάτες ήταν να επιστρέψουν άμεσα στις εργασίες
τους. Η αντίδραση αυτή όπως ήταν φυσικό προκάλεσε την οργή των 200 περίπου
μεταναστών, οι οποίοι δεν δέχθηκαν να επιστρέψουν στη δουλειά τους και τότε οι
Έλληνες αποφάσισαν να λύσουν την διαφωνία με τα όπλα. Έβγαλαν τα περίστροφά τους και τους «θέρισαν»
σημαδεύοντας στο… ψαχνό. Ο απολογισμός ήταν να
τραυματιστούν 29 αλλοδαποί εκ των οποίων οι επτά περίπου βρίσκονται σε σοβαρή
κατάσταση.
Αυτά
συνέβησαν στη Νέα Μανωλάδα, ένα χωριό της Ηλείας, όπου έχουν γεννηθεί οι
Ολυμπιακοί Αγώνες. Το έγκλημα έγινε μερικά χιλιόμετρα από την Ολυμπία, εκεί που
διαγωνίζονταν στον αθλητισμό όλοι οι κάτοικοι των πολιτειών της Ελλάδας
κάνοντας ανακωχή στους πολέμους για το ιερό και όσιο του αθλητικού ιδεώδους.
Σήμερα όλοι,
κυβέρνηση και αντιπολίτευση καταδικάζουν τις πράξεις των αφεντικών της
Μανωλάδας. Αλλά που είναι η πολιτεία από το 2005 που έχει αρχίσει να
δημιουργείται η θλιβερή παροικία των
οικονομικών μεταναστών στην Ηλεία;
Πολλά
τηλεοπτικά ρεπορτάζ έχουν αναδείξει τις τραγικές συνθήκες στις οποίες ζούν οι
μετανάστες στα φραουλοχώρια της Ηλείας. Οι κάτοικοι της περιοχής γνώριζαν αλλά
δεν μιλούσαν.Η Εκκλησία γώριζε αλλά σιωπούσε κι εκείνη.
Οι οικονομικοί μετανάστες ζουν σε παράγκες, σε χείρότερη κατάσταση από τους στάβλους των ζώων. Η εικόνα είναι απελπιστική.
Οι ίδιες ακριβώς κατασκευές – παράγκες – θερμοκήπια
αποτελούν σπίτι για τους μετανάστες εργάτες – έξω από το χωριό στα βάθη των
αγρών. Πόσιμο νερό και τουαλέτα δεν
υπάρχουν. Η ατομική τους υγιεινή και το μπάνιο γίνεται από
σωλήνα γεώτρησης στην ύπαιθρο, με τα νερά να λιμνάζουν σε δεξαμενές ακριβώς
δίπλα όπου μένουν.
Στην
ευρύτερη περιοχή βρίσκονται περισσότεροι από 4.500 μετανάστες που απασχολούνται
κυρίως στα φραουλοχώραφα. Μετανάστες
από το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, την Αίγυπτο, αλλά και βαλκανικές χώρες. Οι
αλλοδαποί εργάτες είναι αναγκασμένοι να ζουν σε «παράγκες» και να πληρώνουν
σχεδόν το μισό τους εισόδημα για ενοίκιο.
Τραγικές
συνθήκες, ανθυγιεινή εργασία, ατέλειωτες ώρες δουλειάς για ελάχιστο μισθό,
είναι η συνήθης πρακτική των αφεντικών, που έχουν μετατρέψει τους οικονομικούς
μετανάστες σε δούλους της προϊστορικής εποχής.
Η αστυνομία
τώρα αμέσως εξαπέλυσε ανθρωποκυνηγητό για να βρεί τους δράστες τους εγκλήματος και τους βρήκε.
Κι αυτοί προέβαλαν το επιχείρημα της αυτοάμυνας και αφέθηκαν ελεύθεροι να δικαστούν όποτε νάναι. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και τα κόμματα της αντιπολίτευσης εκφράζουν το
αποτροπιασμό τους για το έγκλημα.
Αλλά που
ήταν η πολιτεία επί τόσα χρόνια που γνώριζε ότι υπάρχει αυτή η παροικία της
αθλιότητας; Πότε διατάχθηκαν οι αρχές να κάνουν έρευνα στους παράνομους
οικονομικούς μετανάστες, που σαπίζουν απ΄τη δουλειά μέσα σε απάνρθωπες συνθήκες
διαβίωσης; Πότε ξεμπροστιάσθηκαν τα ανάλγητα αφεντικά της φράουλας;
Ολοι
σιωπούσαν στην Ηλεία, κανείς δεν μιλούσε. Οι μετανάστες έκρυβαν τους ευατούς
τους στις παράγκες για να βγάλουν το μεροκάματο υφιστάμενοι ταπείνωση, δουλειά
και βία. Οι κάτοικοι της περιοχής
βολεύτηκαν με το χαμηλό ανθρώπινο μεροκάματο.
Αλλά το
πρόβλημα έβραζε και βράζει. Ο ανθρώπινος σκουπιδότοπος των εργατών είναι ντροπή
για την Ελλάδα του 21ου αιώνα. Είναι αίσχος για την Ελληνική πολιτεία να κλείνει τα μάτια, να μη νομοθετεί, να
μην τιμωρεί τους υπέυθυνους για την
παράνομη εργασία των οικονομικών μεταναστών.
Οι φράουλες
βάφτηκαν με αίμα. Ακόμη κι αν έχουν συλληφθεί οι πιστολέρος της Μανωλάδας, ακόμη κι
αν γίνει μποϊκοτάζ στις ματωμένες φράουλες, η πραγματικότητα παραμένει ακλόνητα
τραγική.