Σημαία και πατατάκια στην κληρωτίδα του ΣΥΡΙΖΑ!

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

«Σήμερα, επίσης, έχει γίνει κάτι εξίσου σημαντικό. Δημοσιεύθηκε το ΠΔ που ρυθμίζει και εκσυγχρονίζει την καθημερινότητα στα Δημοτικά σχολεία, καταργώντας αυτό που ίσχυε από το 1989, δηλαδή εδώ και περίπου 20 χρόνια.

Αντί να χαιρετιστούν αυτά τα σημαντικά βήματα, ως βήματα που πάνε την εκπαίδευση μπροστά, έχουμε πάλι μία μίζερη αντιμετώπιση.

Για εμάς η σημαία δεν πρέπει να είναι βαθμολογικό έπαθλο.

Όλοι έχουν δικαίωμα να την κρατούν, όπως και υποχρέωση να την υπερασπίζονται. Στρατό δεν πάνε μόνον οι άριστοι μαθητές, πάνε όλοι, ανεξάρτητα από τις επιδόσεις τους.

Δεν είναι δυνατόν ένας μικρός αλλά υπαρκτός αριθμός οικογενειών να διαγκωνίζονται μεταξύ τους και να πιέζουν τους εκπαιδευτικούς να δώσουν βαθμούς για να γίνει το παιδί τους σημαιοφόρος. Εμείς προτείνουμε να γίνεται κλήρωση και να αναδεικνύεται ο σημαιοφόρος. Κλήρωση ανάμεσα σε ίσους ως προς τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην Πολιτεία.

Δηλώσεις που συνδέουν την αριστεία με την σημαία είναι κάτι βαθιά αντιδημοκρατικό.»

Αυτά δήλωσε ο «ήξεις αφίξεις» υπουργός παιδείας, ο οποίος προσπαθεί να πείσει ότι η σύνδεση της σημαίας με την αριστεία είναι βαθειά αντιδημοκρατική κι έτσι έλαβε νομοθετικά  την πρωτοβουλία να ισιώσει το δημοκρατικό φρόνημα στα παιδιά του δημοτικού κληρώνοντας τη σημαία σαν το λαϊκό λαχείο.

Κατ’ αρχήν η αριστεία είναι το εργαλείο της άμιλλας και της προόδου σε κάθε κοινωνική ομάδα, γι αυτό στα σχολεία του εξωτερικού όπου ζώ τα τελευταία τριάντα χρόνια, δίνονται έπαινοι στα αριστούχα παιδιά από το επίπεδο του νηπιαγωγείου.

Το γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κάθε φορά και με κάθε τρόπο προσπαθεί να εξαντλήσει τα επιχειρήματά της για τη δημοκρατία στο σχολικό σύστημα, τιμωρώντας την αριστεία είναι μια πάγια τακτική της πρώην αριστεροσύνης. Είναι η τακτική της ισοπέδωσης για να μην σηκώνονται κεφάλια, η πολιτική  της μεγιστοποίησης της μετριότητας, η ταξική ισοπέδωση στο πρώτο επίπεδο της κοινωνικοποίησης των παιδιών.

Η αποσύνδεση όμως της σημαίας από την αριστεία  είναι μια κραυγαλέα υποβίβαση του συμβόλου της εθνικής συνείδησης, μια βαθιά περιφρόνηση στην διάπλαση της εθνικής ταυτότητας.

Το να μπαίνει η σημαία στην κλήρωση είναι απλά ό,τι πιο χυδαίο θα μπορούσε να σκεφθεί κάποιος για το σύμβολο της εθνικής ταυτότητας της χώρας. Να μπαίνει η γαλανόλευκη στον κλήρο σα μια σακούλα γαριδάκια, να γίνεται αντικείμενο λοταρίας για παιδιά, να είναι πεδίο χλευασμού και γέλιου ανάμεσα στους μαθητές.  

Αυτή η σημαία που στήθηκε στο Αλβανικό μέτωπο, που σηκώθηκε στην Ακρόπολη από ένα Σάντα κι ένα Γλέζο ενάντια στη Γερμανική κατοχή, αυτή η σημαία που υψωνόταν από την κυρά της Ρώ κάθε μέρα με την ανατολή του ήλιου στην ομώνυμη ακριτική νησίδα.

Αυτή η σημαία, που στόλισε ήρωες, που βάφτηκε με αίμα, που συνδέθηκε με την ανεξαρτησία της χώρας, που αποτελεί το απώτατο σύμβολο της εθνικής κυριαρχίας.  

Είναι θλιβερό και ταπεινωτικό για όσους σκέφτηκαν να υποβιβάσουν τη σημαία σε αυτό το επίπεδο προσπαθώντας να καταργήσουν κάθε αίσθημα υπερηφάνειας στους μαθητές. Πρόκειται για μια ακόμη έκφραση λαϊκισμού του πρωθυπουργού και των περί αυτόν, ένα πεδίο επίδειξης της ευτελούς ποιότητας πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.


Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και οι δήθεν προοδευτικοί που την στελεχώνουν θεωρούν «αμαρτία» κάθε αναφορά στη διάπλαση της εθνικής συνείδησης, κάθε σύνδεση της παιδείας με την Ελληνικότητα, αφήνοντας στη Χρυσή Αυγή και τους φασίστες να δρέπουν δάφνες πάνω στο θέμα.

Εμείς εδώ στην ξένη εξακολουθούμε να θεωρούμε τη φιλοπατρία αρετή, συνεχίζουμε να κρατάμε ψηλά τη γαλανόλευκη και θα συνεχίσουμε να συνδέουμε την αριστεία με τη σημαία στα ελληνόφωνα σχολεία μας. 

Για μας η σημαία δεν είναι μια σακούλα πατατάκια, δεν είναι αντικείμενο για κλήρωση, δεν είναι πεδίο άσκησης δήθεν δημοκρατίας.

Είναι το σύμβολο της εθνικής κυριαρχίας και δικαιούται να συνδέεται με την αριστεία. Αλλωστε, οι ανδρείοι και οι άριστοι, αυτοί που ξεχώρισαν ανάμεσα στους πολλούς ύψωσαν τη σημαία στις στιγμές της ιστορίας!