Μια Γυναίκα Διεκδικεί τους Πάγους της Γής της

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Αφιερωμένο εξαιρετικά στην οικολογικά ευαίσθητη μπλόγκερ Cook The Book.

Είναι μέσα Οκτώβρη και ο καιρός είναι ασυνήθιστα ζεστός για την εποχή εδώ στην κρύα φύση του Καναδά. Οι θερμοκρασίες είναι στα 20άρια και τα φυλλοβόλα ακόμη δεν έχουν καταθέσει τις χρυσοκόκκινες φορεσιές τους στο χώμα. Το φθινόπωρο καλά κρατεί σε καλοκαιρινούς ρυθμούς κι εγώ το απολαμβάνω κάθε στιγμή.

Ωστόσο, οι οικολογικές οργανώσεις κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, πως η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι γεγονός οριστικό και αμετάκλητο. Οι αρχέγονοι πάγοι του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού έχουν αρχίσει να λιώνουν θεαματικά και τα μεγάλα παγόβουνα θα αφανιστούν όχι το 2070 που προέβλεπαν οι επιστήμονες αλλά το 2030, δηλαδή σε μια εικοσαετία.

Η μόλυνση απο την κατάχρηση της εκβολής του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι μια καταγεγραμμένη πραγματικότητα, που κανείς απο τους πλανητάρχες δεν θέλει να αντιμετωπίσει για να μη θίξει τα μεγάλα πετραλαιίκά και άλλα συμφέροντα. Η θηλειά γύρω απο το λαιμό σφίγγει, ενώ ακυρώνονται απο τις ΗΠΑ, τον Καναδά , την Αυστραλία και τις άλλες μικρότερες χώρες οι υποχρεώσεις της συνθήκης του Κυότο. Η Ευρώπη –ως γηραιά ήπειρος- κάνει εκκλήσεις να περιοριστούν οι βιομηχανικοί ρύποι για να αντέξει η ζωή σε τούτο τον πλανήτη. Σε όλα τα διεθνή φόρα των Ηνωμένων Εθνών, μόνο οι ευρωπαϊκές χώρες δείχνουν πρόθεση να δεσμεύσουν και να δεσμευθούν για την οικολογική συλλογική τακτική του άμεσου μέλλοντος.

Και μέσα σ΄αυτό το άναρχο αλαλούμ , μια καναδή κάτοικος του Βόρειου Πόλου, ήταν μαζί με τον πρώην αντιπρόεδρο της Αμερικής Αλ Γκόρ υποψήφια για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του 2007, λόγω του μαχητικού της ρόλου ενάντια στην υπερθέρμασνη της ατμόσφαιρας.

Πρόκειται για την Sheila Cutt-Cloutier, μια ώριμη κυρία που ζεί στην Αρκτική γή του Καναδά , το μακρινό Iqaluit, γνωστό πλέον στα πέρατα της γής, επειδή οι λιγοστοί κάτοικοι διεκδικούν το δικαίωμά τους να ζούν την παγωνιά του Βόρειου Πόλου.

Η Sheila Cutt-Cloutier άρχισε τους αγώνες της για τη διάσωση των πάγων της πατρίδας της το 1999 και το 2002 εκλέχθηκε παγκόσμια πρόεδρος των 155.000 Ινουϊτ που ζούν στον Καναδά, την Αλάσκα, τη Γροιλανδία και τη Ρωσία. Οι πρώτες της κρούσεις για τη συσσώρευση ρύπανσης στην Αρκτική περιοχή έγιναν ενώπιον των ΗΕ, όπου η Sheila Cutt-Cloutier κατήγγειλε τη μόλυνση του μητρικού γάλατος των Ινουίτ μητέρων απο την ατμοσφαιρική χημική επιβάρυνση . Ετσι, ταύτισε το ευρύ φαινόμενο της οικολογικής καταστροφής με συγκεκριμένα περιστατικά. Ταυτόχρονα επιχείρησε να καταγγείλει τις ΗΠΑ για την άρνηση της αμερικάνικης κυβέρνησης να καταστείλει την εκβολή των αερίων του θερμοκηπίου.

Το 2005 οι κάτοικοι της περιοχής της άρχισαν να παρατηρούν το διαρκές λιώσιμο των πάγων, που μπορούσε να απειλήσει τη ζωή και τις συνήθειες τους. Το περασμένο καλοκαίρι οι επιστήμονες ανακοίνωσαν πως όντως τα παγόβουνα στο Βόρειο Παγωμένο Ωκεανό υποχώρησαν δραματικά και για πρώτη φορά άνοιξε η Βορειοδυτική Δίοδος του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού, με αποτέλεσμα να διεκδικούν την υφαλοκρηπίδα της ο Καναδάς και η Ρωσία.

Η Sheila είναι γεννημένη το 1953 και αλύγιστη στην επιδίωξη των στόχων της φυλής της, που δεν θέλει να ζήσει χωρίς πάγους. Η ίδια παράλληλα με την αγωνιστική της δραστηριότητα στα διεθνή φόρα καταγράφει τις εμπειρίες απο την παγωμένη πατρίδα της αλλά και τις προσπάθειες να μη λιώσουν τα παγόβουνα στο βιβλίο της «Το δικαίωμα στο Κρύο » .

Σήμερα η Sheila έμεινε χωρίς το βραβείο Νόμπελ της Ειρήνης, γιατί αυτό πήγε –ως αναμενόμενο- στο διεθνούς ακτινοβολίας αμερικανό πολιτικό Αλ Γκόρ. Εκείνη έθεσε υποψηφιότητα για λόγους προσωπικής επιβεβαίωσης του αγώνα της , αλλά για να ρίξει φώς στο καυτό θέμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, που δεν φαίνεται ακόμη να αφορά το σύνολο των κατοίκων του. Αν το έπαιρνε θα το κατέθετε εξαιρετικά στην κατάλευκη πατρίδα της, που δεν θέλει να απεκδυθεί τις κορυφές των παγόβουνων!