Ξυπόλητες στην Αμμο: Ελεγεία προς το γυναικείο φύλο

Εχω ευλογηθεί να παραδίδω τα βιβλία μου από το στάδιο της πρόχειρης μορφής τους σε ορισμένα πρόσωπα, που γνωρίζουν να διαβάζουν πίσω από τις γραμμές. Κορυφαίος κριτής του έργου μου υπήρξε και συνεχίζει να είναι ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Σπυρίδων.

 

Σεμνύομαι να σας παρουσιάσω την κριτική του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος ο οποίος έκανε πραγματική διείσδυση στις προθέσεις μου ς συγγραφέως.

 

Οι "Ξυπόλητες στην Αμμο" κυκλοφορούν με την παρακαθήκη αυτής της συγκλονιστικής κριτικής ματιάς του Αρχιεπισκόπου.

 

Ευχαριστώ

 

Ιουστίνη Φραγκούλη

 

 

 Ελεγεία προς το γυναικείο φύλο

 Του Αρχιεπισκόπου πρώην Αμερικής κ. Σπυρίδωνος

Το νέο μυθιστόρημα της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη  «Ξυπόλητες στην Άμμο» είναι προϊόν ωριμότητας και βαθειάς παρατήρησης του γυναικείου ψυχισμού. Η συγγραφέας παρακολουθεί τη ζωή των έξι συμμαθητριών όπως διαγράφεται στην ωριμότητά τους με τις αποκλίσεις από τα όνειρα της νεότητας.

 Αριστοτεχνικά, όπως και στο πρώτο βιβλίο «Ψηλά Τακούνια Για Πάντα» της διλογίας,  η Φραγκούλη τέμνει εγκαρσίως και καθέτως τις ζωές των συμμαθητριών της, ορίζοντας το πλαίσιο της κοινής αναφοράς που δεν είναι άλλο από το νησί όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν οι πρωταγωνίστριες των δύο μυθιστορημάτων της.

 Στο πρώτο μέρος του νέου βιβλίου η συγγραφέας  παίρνει τις συμμαθήτριες από το Κεμπέκ όπου τις είχε αφήσει στο πανηγυρικό πάρτυ των 40 τους χρόνων (μετά την πρόσκληση της πρωταγωνίστριας Τζούλιας), και τις επαναφέρει στις καθημερινές ζωές τους.

 Η Αθηνά στη Γαλλία παλεύει με το σύνδρομο  της νοσταλγίας, η Έμυ με το γάμο του συμβιβασμού, η Καίτη με τον άπιστο και αλκοολικό σύζυγο, η Μαρία με την ουτοπία του έρωτα, η Νάνσυ με την άστατη φύση της. Και η Τζούλια αγωνίζεται να λυτρωθεί από το τραύμα της αυτοκτονίας του πατέρα της φτάνοντας στα σκαλοπάτια του ψυχίατρου.

 Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου οι έξι γυναίκες σμίγουν τελικά στο νησί τους. Η μεγαλύτερη κατάκτηση είναι εκείνη της Τζούλιας που επιστρέφει στο πατρικό της σπίτι, εκεί όπου το αίμα του πατέρα της κύλησε από το μαχαίρι στα σπλάχνα του ακυρώνοντας τη ζωή της.

 Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη στο μυθιστόρημά της «Ξυπόλητες στην Άμμο» γράφει πραγματική λογοτεχνία ξεπερνώντας τα ταμπού της μυθιστορίας. Πλάθει τις ηρωίδες της καθημερινές και ανθρώπινες με πόνους στα κουρασμένα πέλματα, έτοιμες να στολιστούν τα Ψηλά Τακούνια και βιαστικές να τα ακουμπήσουν στην Άμμο για να περπατήσουν ... Ξυπόλητες!

 Αυτός ο βαθύς συμβολισμός της απελευθέρωσης με το βάδισμα στα γυμνά πέλματα της ωριμότητας, κάνει το μυθιστόρημα μια πραγματική ελεγεία για τη γυναικεία φύση.

 Γενικά, το έργο μέσα από την εξελικτική πορεία της ζωής των έξι συμμαθητριών κινείται σε τρείς μεγάλους άξονες:

 Τη σχέση της κόρης με τον πατέρα, που στο έργο αυτό φτάνει στο αποκορύφωμά της.

  Την αναπόδραστη νοσταλγία των ανθρώπων που η μοίρα ή η επιλογή τους έχει σκορπίσει μακριά στην ξένη.

   Το μεγάλο υπαρξιακό ερώτημα της ψυχικής απόκλισης, που παραμένει ένας αναπάντητος γρίφος για τη συγγραφέα.

 

Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη έγραψε ένα αριστούργημα πατώντας στη γερή αρχιτεκτονική του αρχαίου δράματος. Ξεκίνησε με τα «Ψηλά Τακούνια»  χτίζοντας προοδευτικά τις προσωπικότητες των συμμαθητριών της και κατέληξε τοποθετώντας τις να περπατούν όλες μαζί  «Ξυπόλητες στην Άμμο» της γενέτειράς τους, χέρι-χέρι στο όνομα της φιλίας και των κοινών βιωμάτων.

 Τα πολυδιάστατα μηνύματα του βιβλίου παραπέμπουν όντως στους στίχους από το ποίημα του Κώστα Βάρναλη, που η συγγραφέας χρησιμοποιεί ως προμετωπίδα στο νέο της βιβλίο:

«Ω! πόσο βάσανο μεγάλο

 το βάσανο είναι της ζωής»!

 

+Σπυρίδων,

Πρώην Αρχιεπίσκοπος Αμερική