Οταν η φακή Εγκλουβής αποδεικνύει την ιδιαίτερη τελειότητα της γεύσης και της υφής της!

Ολα ξεκίνησαν απο το εστιατόριο Παπαδάκης, όταν ο ιδιοκτήτης του Μανώλης μας έφερε μια ωραία χρυσή φακή και μας είπε ότι προέρχεται απο το Τσοτύλι και είναι σχεδόν σαν εκείνη της Εγκλουβής.

Βεβαίως, εξανέστην, όχι απο πατριωτισμό αλλά απο την πείρα της μαγειρικής. Μαγειρεύω τη φακή Εγκλουβής όσα χρόνια βάζω κατσαρόλα και γνωρίζω πως φακή τέτοιας υφής δεν υπάρχει πουθενά. Είναι το χώμα του οροπεδίου της Εγκλουβής που παράγει αυτό το θαύμα

Ετσι πρότεινα να κάνουμε ένα διαγωνισμό. Εγώ μαγείρεψα με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο και τα δύο είδη φακής. Και κάλεσα αγαπημένα πρόσωπα που είχαν σχέση με τη γεύση αλλά και με τη Λευκάδα.

Πρώτα σερβιρίστηκε ηφακή Τσοτυλίου. Οι καλεσμένοι την καλογεύτηκαν και την βρήκαν λευκή και χυλωμένη.

Μετά σερβιρίστηκε η βασίλισσα φακή της Εγκλουβής. Με πολύχρωμους μικρούς καρπούς, χυλωμένη , νόστιμη άρεσε επίσης στους συνδαιτημόνες.

Η δημοσιογράφος των γεύσεων και του κρασιού Νίκη Μηταρέα κράτησε τα μπόλ με τα δύο είδη φακής κι έκανε τις συγκρίσεις με ιερή προσοχή. Δεν άργησε να αποφανθεί πως η δεύτερη φακή είχε ιδιαίτερη νοστιμιά, είχε προσωπικότητα και απόπνεε ένα γοητευτικό άρωμα. «Αυτή θα πρέπει να είναι η φακή Εγκλουβής» αποφάσισε με σιγουριά.

Ως μαγείρισσα οφείλω να ομολογήσω πως η φακή του Τσοτυλίου είναι λευκή, βραστερή και χυλώνει ωραία. Ωστόσο, της λείπει η νοστιμιά κι επιπλέον γίνεται πουρές όταν είναι χυλωμένη.

Η φακή Εγκλουβής ξεχωρίζει γιατί χυλώνει ενώ ο καρπός κρατάει το φλοιό του. Αυτό είναι το πιό ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της, περισσότερο κι απο το χρώμα της ή την ικανότητα να βράζει γρήγορα.

Η βραδυά πλαισιώθηκε με σαλάμι αέρος Λευκάδας και με παστές σαρδέλες Λυγιάς που ήρθαν ειδικά απο το νησί για να συμπληρώσουν την γευστική περιπέτεια.

Ηταν μια βραδυά σταθμός στην προσωπική μου περιπέτεια περί τη μαγειρική. Και μια βραδυά περηφάνειας για την φακή Εγκλουβής!

Τζουστινάκι