Βασιλική Τσίρου-Μαρκαντωνάτου: Η γυναικεία αύρα στην Ελληνική Διπλωματία!

Τη γνώρισα στις εκδηλώσεις περί τα εγκαίνια της έκθεσης με τους αρχαιοελληνικούς θησαυρούς στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Μόντρεαλ, τρία χρόνια περίπου πριν. Κομψή κι ευγενική στεκόταν υποστηρικτικά στο πλάι του συζύγου της, νέου πρέσβη τότε  στην Οττάβα, Γεώργιου Μαρκαντωνάτου.

Φαινόταν να γνωρίζει το γνωστικό αντικείμενο της Αρχαιολογίας καθώς αποδείχθηκε ότι είχε σπουδάσει στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και είχε κάνει μεταπτυχιακά στις Τέχνες στην Ουάσιγκτον.

Η πρέσβειρα Βασιλική Τσίρου –Μαρκαντωνάτου σύντομα μπήκε στη ζωή μου λόγω του ότι πηγαινοερχόμουν στην Οττάβα , με τον Αλέξανδρο να εργάζεται στο Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά ως βοηθός δικαστή.

Ετσι με πλησίασε και μου πρότεινε να ιδρύσουμε το Λύκειον Ελληνίδων Μοντρεάλ, καθώς εκείνη ως πρόεδρος των πρεσβευτικών συζύγων, είχε γνωρίσει από κοντά τη δράση του Λυκείου Ελληνίδων Αθηνών στις επισκέψεις επίσημων προσώπων στην Αθήνα αλλά και παλαιότερα σε πόστα του συζύγου της στο εξωτερικό.

Γρήγορα συγκεντρωθήκαμε μια ομάδα επίλεκτων γυναικών του Μοντρεάλ και ξεκινήσαμε με ενθουσιασμό την υπόθεση της δημιουργίας του Λυκείου Ελληνίδων στο Μοντρεάλ, αναλαμβάνοντας να παρουσιάσουμε το νέο πρόσωπο της ελληνικής παράδοσης στην καναδική πραγματικότητα.

Η Βασιλική Τσίρου-Μαρκαντωνάτου έγινε η επίτιμη πρόεδρός μας. Κάτω από τη διακριτική της καθοδήγηση πορευτήκαμε σε όλα τα στάδια της δημιουργίας και της εξέλιξης του ΛΕΜ. Μέσα στον ενάμισι χρόνο λειτουργίας του κατορθώσαμε να δείξουμε το σύγχρονο πρόσωπο της Ελληνίδας του εξωτερικού, προβάλλοντας τον πολιτισμό μας με αποκορύφωμα το συντονισμό της δημιουργίας του Γλυπτού του Ελληνα Μετανάστη.

Παράλληλα, στην Οττάβα η Ελληνίδα πρέσβειρα αναδύθηκε σε μια προσπάθεια πραγμάτωσης του πολυδιάστατου ρόλου του συζύγου της, Γεώργιου Μαρκαντωνάτου. Πρόβαλε το πρόσωπο της Ελλάδας μέσα από τις πολλές εκδηλώσεις που διοργάνωσε στην πρεσβευτική κατοικία, φέρνοντας μαζί της τον αέρα του κοσμοπολιτισμού της.

Από εκδηλώσεις για την χορηγία νοσοκομείων στην Οττάβα, μέχρι την διοργάνωση της Ελληνικής ημέρας για τα 150 χρόνια του Καναδά, η Βασιλική Τσίρου –Μαρκαντωνάτου έδωσε το παρόν με ένα τρόπο απόλυτα διακριτικό αφήνοντας το προβάδισμα στο σύζυγό της σε κάθε στιγμή και περίσταση.

Ηταν πραγματικά μια γυναίκα με άρωμα κομψότητας που γνώριζε πώς να σταθεί, πώς να κινηθεί, πώς να ντυθεί. Και πάντα με εκείνο το χαμόγελο της καλοσύνης, που άφηνε να διακρίνεται η εσωτερική δοτικότητά της.

Παράλληλα, έδωσε μαθήματα Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Οττάβας, δημιουργώντας μια νέα φουρνιά Ελλήνων και Φιλελλήνων. Ηταν συγκινητική η σχέση της με τους φοιτητές της, παρότι δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τον κύκλο των σπουδών που προγραμμάτισε.

Η Βασιλική Τσίρου-Μαρκαντωνάτου κάλεσε δύο φορές τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Λυκείου Ελληνίδων στην πρεσβευτική κατοικία στην Οττάβα. Εκεί είδαμε την ανοιχτοσύνη της, τη νοικοκυροσύνη της και την ταπεινοφροσύνη της . Μαγείρεψε για μας με το ταλέντο της, μας πρόσφερε τη βαθιά ελληνική φιλοξενία του προσωπικού πολιτισμού της.

Θα μου μείνουν αξέχαστες οι Χιστουγεννιάτικες γιορτές που οργάνωσε και στις οποίες παρευρέθηκαν τα μέλη της Ελληνικής Κοινότητας της Οττάβας, αλλά και οι μοναχές του Μοαστηριού της Παρηγορήτισσας. Τα κάλαντα, τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες ακόμη μοσχομυρίζουν στη μνήμη μου.

Η πρέσβειρα Βασιλική Τσίρου-Μαρκαντωνάτου αποτελεί υπόδειγμα πρεσβευτικής συζύγου. Και είναι επίσης μια υπέροχη μητέρα, που κρατάει το νήμα της οικογένειάς της δεμένο με εκείνο τον ακατάλυτο Ελληνικό τρόπο.

Είμαι ευτυχής που τη γνώρισα από κοντά, που συνεργάσθηκα μαζί της σε διάφορα επίπεδα, που με έμαθε με τον διακριτικό της τρόπο πολλά μυστικά κι ας μην το συνειδητοποίησε η ίδια.

Την εκτίμησα πολύ για το χαρακτήρα της αλλά και για το ρόλο της στην Ελληνική διπλωματία.

Δυστυχώς, αποχώρησε από την Οττάβα  όταν ήμουν απούσα κι έτσι δε μπορέσαμε ως ομάδα του Λυκείου Ελληνίδων να την αποχαιρετήσουμε με τον τρόπο που της άξιζε εκείνης και τους εξαιρετικού συζύγου της, πρέσβη Γεώργιου Μαρκαντωνάτου.

Αλλά η αύρα της θα πνέει  για πάντα στην ψυχή μας, και το πέρασμά της θα μείνει ανεξίτηλο στον Καναδά.

Καλή επιτυχία  στο νέο σας πόστο, τη Χαράρε της Ζιμπάμπουε. Είμαι σίγουρη πως κι εκεί θα προβάλετε τη πατρίδα με τον βέλτιστο τρόπο.

Θα μας λείψετε πολύ-πολύ!