ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ
Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα για τις γυναίκες στην ωριμότητα, για τη γυναικεία φίλία, για τις ακυρώσεις και τις αναπτερώσεις!

Friday, November 24, 2017

Σ' Ευχαριστώ Θεέ μου!!!



Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Ποτέ δεν είχα αντιληφθεί πόσο βαθιά ριζωμένη είναι η Γιορτή των Ευχαριστιών στην Αμερική. Παρά τις ταινίες και τις πάμπολλες εικόνες, μέσα μου δεν είχα αντιληφθεί πόσο μεγάλη σημασία δίνουν οι Αμερικάνοι των διαφόρων φυλών κι εθνικοτήτων σ’ αυτή τη γιορτή που ενώνει τους λαούς, τις θρησκείες και τις κουλτούρες σε ένα τραπέζι με κύριο πιάτο τη γαλοπούλα.

Και είναι πραγματικά συγκινητικό που η Γιορτή των Ευχαριστιών φέρνει στο μεγάλο γιορτινό τραπέζι τις οικογένειες και τα μέλη τους όσο μακριά κι αν βρίσκονται. Το γεγονός ότι δεν υπηρετεί για τους Αμερικάνους μια θρησκευτική γιορτή αλλά την απόδοση ευχαριστιών για όσα τους προσέφερε η Γή της Επαγγελίας, αυτό κάνει τη γιορτή να έχει επιβληθεί στο ίδιο σχεδόν επίπεδο με εκείνη των Χριστουγέννων.

Φέτος ευλογήθηκα να γιορτάσω τις Ευχαριστίες καλεσμένη στο σπίτι του Φίλιππα Καφαράκη, παιδικού μου φίλου από τα καλοκαίρια της Λευκάδας, καθώς η μακαριστή θεία του Κουλίτσα Καρύδη και η μητέρα του Μαρία Καρύδη-Καφαράκη υπήρξαν νεανικές φίλες της μητρός μου.

Στο μεγάλο οικογενειακό τραπέζι του Φίλιππα και της Κατερίνας Καφαράκη είχαν έρθει η γιαγιά Μαρία Καφαράκη και η συνονόματη εγγονή της από την Ουάσιγκτον, ο Κρίστοφερ Καφαράκης από την Αριζόνα, ο ‘Αλεξ και η Καρίσσα από το Upper East του Μανχάτταν.

Και βέβαια, η νοικοκυροσύνη χτύπησε κορυφή, καθώς όλα τα κορίτσια ασχολήθηκαν με τη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική φτιάχνοντας το ομορφότερο και νοστιμότερο τραπέζι των Ευχαριστιών.

Βρισκόμασταν στους 44 ορόφους στην 6η λεωφόρο και από κάτω περνούσε η παρέλαση του εμβληματικού πολυκαταστήματος Macys. ‘Αρματα, χρώματα, φιγούρες έμοιαζαν λιλιπούτεια στα μάτια μας που αντίκρυζαν το Empire State Building και στο βάθος το Chrysler και όλα τα συγκλονιστικά δημιουργήματα της αρτ νκεκό φυτεμένα στην καρδιά του Μανχάτταν.

Η μέρα κύλησε μέσα σε προπόσεις κι ευχαριστίες για όσα μας έφεραν κοντά και αποτέλεσαν μέρος της ιστορίας μας. Για όσα καλά μας έδωσε ο Θεός μας.

Κι ύστερα, όταν έπεσε απαλά η νύχτα γλίστρησα στην 6η Λεωφόρο και πήγα να θαυμάσω τις βιτρίνες του Macys. Κόκκινες, φωτεινές, πρωτότυπες, ξανάφεραν στην καρδιά μου το φώς των Χριστουγέννων που λείπει 13 χρόνια τώρα.

Καλά Χριστούγεννα!


 Νοικοκυρά κορυφής


 Η παρέλαση κάτω από τα πόδια μας
 Οικογενειακές στιγμές


 Empire State Building

Η Κάθυ Καφαράκη είναι η θεά της νοικουροσύνης, η Μαρία Καφαράη βοηθός της, η Γιαγιά Μαρία είναι η 'Ηρα της οικογένειας και η νύφη μας η Καρίσσα φτιάχνει τα ωραιότερα γλυκά!





6 comments:

Αστοριανή said...

Happy many returns
our friends.
Love,
Yiwta ans Dimitris
NY

Μηθυμναίος said...

Πολύ θα ήθελα να γιορτάζαμε κι εδώ στην Ελλάδα αυτή τη μεγάλη Ημέρα των Ευχαριστιών την οποία θεωρώ Μεγάλη, σπουδαία και αληθινή!

Και του χρόνου να ‘σαι καλά να την γιορτάσεις με τους αγαπημένους σου!

Unknown said...

looks and sounds like a beautiful and memorable day! We missed all of you! Happy kick-off to a beautiful holiday season 💖

Justine's Blog said...

Αγαπημένη Αστοριανή, λατρεμένη μου Γιώτα Καλές Γιορτές. Η περίοδος των Χριστουγέννων εκλακτίσθηκε.

Justine's Blog said...

Λατρεμένε μου Στράτο, ναι είναι μια σπουδαία γιορτή διότι ενώνει τις οικογένειες και τις φέρνει σε ένα τραπέζι από όλα τα μήκη και πλάτη της γής.
Ωστόσο, εμείς έχουμε τα Χριστούγεννα που όχι μόνο προσφέρουμε ευχαριστίες αλλά κι ελπίδα για μια νέα ζωή.
Καλές Γιορτές

Justine's Blog said...

Spiro you were greatly missed. But Yiayia Maria had the fun of her life. I was happy to sit next to her and chat with her sharp mind about all Lefkada's stories and our glorious past!
Happy Holidays to you and Stephen
Love you both