Ο Γάμος του Κολλητού!

 

Ο Αλέξανδρος μεγάλωσε το χειμώνα στον Καναδά και τα καλοκαίρια στη Λευκάδα. Ο καλύτερος φίλος του ήταν και παραμένει ο Βασίλης Διαμάντης, γιός της κολλητής μου φιλενάδας Αγγελικής Σπηλιά. Έμελλε η φιλία μας με την Αγγελική να περάσει σχεδόν γονιδιακά στους δυό γιούς μας, που έχουν σχεδόν την ίδια ηλικία. Τα αγόρια έπαιξαν, κολύμπησαν, γέλασαν, έκλαψαν μαζί τα καλοκαίρια μέχρι που ενηλικιώθηκαν και πήραν τις ζωές τους στα χέρια τους.

Ο Βασίλης, λοιπόν, ή Βασιλάκης όπως χαϊδευτικά τον αποκαλούσαμε, ήταν ένα υπέροχο καλόγνωμο αγόρι που δεν παραπονιόταν για τίποτε και που ήταν ο καταλύτης της φιλίας ανάμεσα στα παιδιά των άλλων φιλενάδων μου όταν έσμιγαν κάθε καλοκαίρι στη Λευκάδα και περνούσαν ανέμελα τις διακοπές τους χτίζοντας ιερούς δεσμούς. Ήταν και παραμένει γελαστός, αισιόδοξος και πρόσφατα οικογενειάρχης με όλες τις απορρέουσες ευθύνες.

Ο Βασίλης, λοιπόν, στις 29 Μαίου παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του, τη Νάνσυ και βάφτισαν την επόμενη μέρα τον γιό τους , ονομάζοντάς τον Χριστόφορο (το όνομα του παππού Χριστόφορου Διαμάντη). Ο γάμος έγινε στην ιδιαίτερη πατρίδα της νύφης στην Ηλεία με τους γνωστούς περιορισμούς της πανδημίας και ακολούθησαν την επόμενη μέρα τα βαφτίσια του μικρού Χριστόφορου.

Ο Αλέξανδρος, η Λέξια κι εμείς δεν μπορέσαμε να παρευρεθούμε στο γάμο και στη βάφτιση κι αυτό μας πίκρανε πολύ, αλλά ήταν τέτοιες οι συνθήκες που δεν επέτρεπαν την μετακίνηση και μάλιστα στην Ελλάδα.

Ωστόσο, πήρα όλες τις πληροφορίες απο την Αγγελική για τον γάμο που έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο με όλους όμως τους φίλους της Λευκάδας να έχουν καταφθάσει για να τιμήσουν την όμορφη και μοναδική στιγμή στη ζωή του Βασίλη και της Νάνσυ.

Η νύφη ήταν εκθαμβωτική μέσα στο λευκό νυφικό της με την κεντημένη δαντέλα και ο Βασίλης φορούσε ένα σούπερ-μπλέ μοδάτο κοστούμι. Ο κουμπάρος τους Θοδωρής, γιατρός το επάγγελμα φορούσε επίσης ασσορτί μπλέ κοστούμι κάνοντας έξω απο την εκκλησία τα γνωστά αστεία του.

Η παρέα των παιδικών φίλων απο τη Λευκάδα (Κέλλυ, Σπύρος, Αλεξάνδρα) με αρχηγό την ωραία και ταλαντούχα Αννούλα Μάγου έδρασε κυριολεκτικά στο γαμήλιο τραπέζι κάνοντας αστεία και οργανώνοντας μια μίνι παράσταση προς τιμήν των νεόνυμφων. Ήταν αυτή η μοναδική κατάθεση φιλίας ανάμεσα στα παιδιά που δέθηκαν τα καλοκαίρια στη Λευκάδα με τις μπαρότσαρκες, τα ξενύχτια και το μεγάλωμα στα σοκάκια της πόλης.

Η συγκίνησή μου είναι τεράστια να βλέπω τον Αλέξανδρο και τον Βασίλη, τους κολλητούς, να έχουν περάσει στο επόμενο στάδιο της ζωής τους, τη δημιουργία της οικογένειας και τους παιδικούς φίλους να τους πλαισιώνουν ακόμη κι αν η ζωή έχει τραβήξει άλλη πορεία για τον καθένα τους.

Ο μικρός Χριστόφορος βαφτίστηκε την επόμενη μέρα και πληροφορήθηκα πως δεν έκλαψε παρά μόνο την ώρα που τον έτσουξαν τα ματάκια του λόγω του λαδώματος. Ήταν ένας κύριος που έζησε των γονιών του το γάμο και τα δικά του βαφτίσια με τρομερή αξιοπρέπεια.

Η φιλενάδα μου η Αγγελική έπλεε σε πελάγη ευτυχίας καθώς έβλεπε τον πρωτότοκο γιό της να περνάει στο επόμενο στάδιο της ζωής του ευλογημένος από την εκκλησία. Ο Χριστόφορος έγινε περήφανος παππούς καθώς πέρασε το όνομά του στον μικρό εγγονό του.

Θα ήθελα να ευχηθώ στο Βασίλη και τη Νάνσυ να ζήσουν μαζί ευτυχισμένοι και γεροί για πάντα και να αξιωθούν να καμαρώσουν το μικρό Χριστόφορο γαμπρό μια μέρα.

Όσο για την Αγγελική και το Χριστόφορο καθώς και τους γονείς της Νάνσυ, θέλω να τους απευθύνω θερμά συγχαρητήρια που μεγάλωσαν τόσο υπέροχα παιδιά και που έσμιξαν τη ζωή τους με τη συμμετοχή της οικογένειας αλλά και των φίλων τους.

Να ζήσετε Βασίλη και Νάνσυ και να σας ζήσει ο Χριστόφορος! Πάντα χαρές στη ζωή σας!

Τζουστινάκι

 

Η παρέα της Λευκάδας: Αννούλα, Βασιλάκης, Κέλλυ, Σπύρος, Αλεξάνδρα